Alai

Heb je al gehoord van Field, BC? Het is een perfect bergstadje in de Canadese Rockies dat u zeker moet bezoeken, met veel minder toeristen dan Banff. Lees verder om meer te weten te komen!

Mijn behoefte om in de bergen te wonen is mettertijd meer en meer gegroeid. Het was nooit iets waar ik aan dacht toen ik als kind opgroeide op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland. Zolang ik bij de zee was, was ik gelukkig, maar dat is de laatste jaren veranderd.

Ik heb nog steeds een speciaal plekje voor de zee in mijn hart. Maar nu meer dan ooit, zijn het de bergen die als thuis voelen.

En mijn favoriete bergen? De Canadese Rockies. Majestueus, adembenemend, ontzagwekkend. Je kunt er elke superlatief tegenaan gooien, maar geen enkele zou het echt kunnen raken. Het is bijna onmogelijk te beschrijven hoe het voor mij voelt om in de aanwezigheid van de Rocky Mountains te zijn. Ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben.

Maar ik had niet gepland om ze aan mijn reisroute toe te voegen deze afgelopen zomer. Nu ik erop terugkijk, weet ik niet precies waarom. Het had waarschijnlijk veel te maken met mezelf dwingen om nieuwe plaatsen in Canada’s West te bezoeken, hoewel ik uiteindelijk terugkeerde naar Vancouver, Victoria en Denman Island.

Het was een vergissing om de Rockies er niet bij te betrekken en met een beetje hulp van het lot, herstelde die vergissing zichzelf.

Toen mijn Alaska plannen niet uitpakten zoals verwacht en ik plotseling twee maanden had om mee te spelen, begon ik te kijken naar hulpuitwisselingen in heel British Columbia. Ik vond er een paar die veelbelovend klonken, maar geen enkele meer dan de perfecte stageplaats die ik vond in het kleine dorpje Field, BC, in het Yoho National Park in de Canadese Rockies.

Gelukkig verliep mijn Skype-interview goed en kreeg ik de stageplaats aangeboden. Ik besloot over twee weken te beginnen en zette me in voor bijna zes weken. Ik was opgewonden om terug te keren naar het veld. Ik was er een paar zomers eerder kort geweest en wilde sindsdien terug. Ik had alleen niet gedacht dat het zo snel zou zijn.

Field is een klein historisch stadje van 200 inwoners dat in het Yoho National Park ligt, in de Canadese Rockies. Field begon zijn leven als spoorwegstadje aan het eind van de negentiende eeuw en heeft nog steeds sterke banden met de spoorwegen: er staan bunkhouses en er rijden treinen op elk moment van de dag.

Toerisme speelt nu ook een grote rol in de economie van het stadje, met bijna elk tweede huis dat een pension is. Het is de perfecte tussenstop op een road trip van Calgary naar Vancouver.

Terugkeer naar Field, BC

Mijn Help X-stage was in het kleine, boetiekachtige Fireweed Hostel – het enige hostel in Field, BC. Ik zou drie dagen van acht uur per week werken, vooral schoonmaken en mensen inchecken, met een beetje tuinieren.

In ruil daarvoor zou ik een kamer krijgen in een stafhuis met internet en kabel-tv en het gebruik van een auto, hoewel ik nog wel benzinegeld moest betalen.

Het is vrij standaard voor Hulp Uitwisselingen in Hostels, Inns, Lodges etc om geen voedsel te omvatten, dus ook al zou ik nog steeds mijn eigen eten moeten kopen, was ik enthousiast om in een ander hostel te werken na mijn geweldige ervaring met Hulp Uitwisselen in het Squilax HI Hostel in Shuswap Lake een paar jaar geleden.

Update juli 2020: Helaas is het Fireweed Hostel nu gesloten omdat de Canadian Pacific Railway het huurcontract niet verlengt.

Ik kwam op een zonnige middag aan in Golden BC, de dichtstbijzijnde grote stad voor Field, gelegen op 60 km ten westen ervan. Mijn toekomstige baas Craig haalde me op en we deden een paar boodschappen in de stad. Daarna leidde hij me rond en nam me mee naar de Kicking Horse River en een moerassig meer in de buurt van de stad.

Toen, binnen vijftien minuten na het verlaten van Golden, reden we het Yoho National Park binnen. Ik was terug in de bergen en ze waren nog mooier dan ik me herinnerde. Zo ook Field.

Field, BC lijkt wel een filmset. Ongelooflijk mooi en geen haar misplaatst. De straten zijn brandschoon, de huizen zijn goed onderhouden en aantrekkelijk met kleurrijke bloemperken en bloembakken, en elk tweede huis is een Bed and Breakfast – voor zo’n klein stadje is er heel wat accommodatie in Field, BC.

Het ligt in een vallei die aan beide kanten door bergen wordt omgeven en de melkblauwe Kicking Horse rivier stroomt erdoorheen, waardoor het grootste deel van het stadje is afgesneden van de snelweg en het Yoho National Park Visitors Centre.

Downtown Field, BC bestaat uit een café genaamd The Siding, een Pottery Studio, een postkantoor, het Community Centre en een restaurant/bar genaamd Truffle Pigs dat deel uitmaakt van de Kicking Horse Lodge. En dat is het.

Geen kruidenier, geen winkels, geen bioscoop. Als je een van deze dingen wilde, moest je de bijna 60 km van Field naar Golden rijden, wat ik een paar keer heb gedaan om boodschappen (en Tim Hortons donuts) in te slaan. Field naar Lake Louise was de helft van de afstand, maar daar was niet veel, en de boodschappen waren aanzienlijk duurder.

Field is heel erg een kattenstad. Er zijn zo veel katten hier en de meeste van hen zijn meer dan blij om u te laten geven hen een beetje genegenheid. Mijn favorieten waren Star en Apollo, die altijd bij me in het hostel kwamen als ik aan het werk was.

Star kwam binnenlopen als ik de deur opendeed en ging op een stoel zitten kijken hoe ik schoonmaakte, rolde op haar rug als ik langs kwam om over haar buik te wrijven, terwijl Apollo op mijn schoot klom op de veranda, spinnend en babbelend naar hartelust. Ik mis die twee.

Het uitchecken van de Food Scene in Field, BC

Het kostte me bijna twee weken voordat ik bij Truffelvarkens ging kijken. Ik denk dat de menigte van mensen in de rij voor de deur had me afgeschrikt tot dan toe. Deze plek is populair, en niet alleen omdat het het enige restaurant in de stad is. Het eten is ongelooflijk goed, en zo is de sfeer.

Nadat ik mijn Truffle Pigs kers had gepopt bracht ik daar veel tijd door, meestal propping van de bar en praten met de Bar Manager Flint en wie er ook zat die avond, het drinken van het huisgemaakte gemberbier en het vullen van mijn gezicht met de Bulgogi pork belly nacho’s (zo goed!). Ik ontmoette een paar van de lokale bevolking daar en ik langzaam begon te voelen als ik was settling in.

Buiten Field in de buurt van Emerald Lake, had ik een paar maaltijden en heerlijke honing bieren bij Cilantro met mijn vriendin Paulina (haar man Darren is de Manager). Er is geen betere plek om op een warme zomerdag te zijn dan op de patio met uitzicht op het prachtige meer met een koud biertje.

Damn Yoho National Park is prachtig.

Ondanks dat ik meerdere keren bij Cilantro en Truffel Pigs uit eten ben geweest, kookte ik meestal gewoon zelf. Het voelde als een nieuwigheid na twee maanden reizen en ik hou van koken. Ik bakte vers sodabrood en maakte linzensoep uit het niets.

Ik at gezonde groenteroerbakgerechten en pierogies gevuld met aardappel en kaas en gesmoord in natuurlijke yoghurt en zoete chilisaus. Het was fijn om weer meer controle te hebben over wat ik at.

Mijn Hulp X-plaatsing in het Field, BC Hostel

Ik hield van mijn huis. Ik deelde het met een verlegen tiener uit Zuid-Afrika, wat niet ideaal was, maar hij was aardig genoeg. Hij praatte alleen niet echt. Het huis met twee slaapkamers was schoon en modern, met een grasrijke achtertuin met BBQ en vuurplaats. De keuken was uitgerust met alle apparatuur en keukengerei die je nodig zou kunnen hebben, inclusief een zeer belangrijke franse pers.

Mijn kamer was ruim met een queensize bed en er was uitzicht op de bergen vanuit bijna elk raam in het huis. En als klap op de vuurpijl was het huis blauw, mijn lievelingskleur.

Mijn huis stond midden in de stad en op slechts een paar minuten lopen van het Guesthouse en het Hostel, die ik allebei zou schoonmaken. Mijn bazen Kim en Craig woonden met hun drie kinderen boven het Guesthouse en bij hen begon ik mijn dienst, ik pakte de radio, de sleutels en de check-in bladen, en zocht uit wat er die dag schoongemaakt moest worden.

Het leek allemaal een beetje ontmoedigend in het begin. Craig gaf me een dikke handleiding met alles wat ik moest weten over het schoonmaken van het pension en hostel en het omgaan met gasten. Ik had het de eerste weken bij me, maar na mijn eerste drie trainingsdiensten had ik het zo’n beetje onder de knie, het schoonmaakgedeelte in ieder geval.

Mijn eerste dag was lang en zwaar. Schoonmaken is lichamelijk werk en schoonmaken gedurende acht uur achter elkaar, helemaal. Maar ik vond het leuk. Ik vind het heerlijk hoe je naar muziek kunt luisteren en je één voor één op elke taak kunt storten, terwijl je tastbare bewijzen ziet van wat je bereikt hebt. En als je in zo’n mooie ruimte werkt, maakt dat het nog aangenamer.

Ik vond het heerlijk in het hostel. Het voelde aan als een gezellige skihut en als ik naar buiten stapte om het vuilnis buiten te zetten of als ik uit het raam van de zitkamer keek terwijl ik de vloer aanveegde, toverden de bergen die me aanstaarden altijd weer een glimlach op mijn gezicht. Binnen een week voelde ik me fitter en was het niet moeilijk meer.

Hoe leuk ik het schoonmaken ook vond, mijn favoriete onderdeel van de baan was het inchecken van hostelgasten en het beantwoorden van alle vragen die ze hadden over Field en Yoho National Park. Ik heb veel vriendelijke en interessante mensen ontmoet in de tijd dat ik in het hostel werkte.

De mensen die in het hostel en het guesthouse verbleven, kwamen naar Field om te wandelen en omringd te zijn door de natuur. Daarom kwam ik er ook, dus het voelde alsof ik geestverwanten ontmoette.

Ik werd dan wel niet betaald voor mijn werk, maar ik kreeg wel een paar gulle fooien (een van $20!) en ik bespaarde geld door niet te veel uit eten te gaan en eten in bulk te kopen bij de supermarkt. Ik kreeg zelfs een locale korting bij lokale bedrijven in Field en Lake Louise. Alle beetjes helpen.

Wanneer ik niet aan het werk was, was ik zo veel mogelijk aan het wandelen of gewoon tijd aan het doorbrengen in mijn perfecte kleine bergstadje. En Field was perfect, of bijna perfect genoeg.

Dingen om te doen in Field, BC

Ik heb veel tijd doorgebracht met uit het raam van de woonkamer te staren, kijkend naar kolibries die zich tegoed deden aan de fleurige bloemen in de bloembak en naar de met sneeuw besprenkelde majesteit van Mount Stephen en Mount Field achter de stad.

Als ik weinig tijd had of als het weer niet meezat en ik het huis uit wilde, liep ik een rondje door de stad, dan over de brug en rond de vijver waar de plaatselijke bevolking ’s zomers zwemt (in de tijd dat ik er was, was het meestal te koud), en dan terug naar mijn huis. Het duurde maar een minuut of twintig, zo klein is het dorp.

Er waren ook een paar korte trails die in het dorp beginnen, waaronder de wandeling van een uur over de Mount Burgess trail naar Field Stone met een prachtig uitzicht over de stad, de 6 km lange Tally Ho trail naar Natural Bridge, de 2 km lange wandeling naar de begraafplaats van de stad en het eerste deel van de Mount Stephen trail naar de schaliebedden tot het punt waar de toegang beperkt is.

Ik heb veel gewandeld in Yoho National Park, en ook de korte afstand van Field naar Banff National Park afgelegd om meerdere wandelingen rond Moraine Lake en Lake Louise te maken.

Yoho National Park is prachtig en ik heb geen idee waarom het niet zo populair is als Banff. Emerald Lake is net zo mooi als Lake Louise, en Takakkaw Falls, de op één na hoogste waterval van Canada, is spectaculair.

Dat is nog niet eens het Lake O’Hara Alpine gebied genoemd waarvan veel mensen zeggen dat het de mooiste plek in de Rocky Mountains is. Het aantal bezoekers is strikt beperkt, want je kunt er alleen komen door te wandelen over de 11 km lange grindweg, of door een plekje te bemachtigen op een van de pendeldiensten die alleen in de zomermaanden rijden en meestal binnen een dag zijn uitverkocht.

Veel van de wandelingen in Yoho National Park beginnen bij Takakkaw Falls of Emerald Lake. Ik wil in een later stadium meer in detail schrijven over de vele wandelingen die ik heb gedaan, maar mijn favoriet was de 18 km lange Iceline trail die het paradepaardje van het park is en door vredige bossen, subalpiene weiden en over een alpine plateau leidt met spectaculaire uitzichten over Takakkaw Falls en de Yoho Valley eronder.

Yoho Pass van Takakkaw Falls naar Emerald Lake was een andere favoriet van mij in het park. De weg voert omhoog naar de pas door dichte bossen en langs het prachtige Yoho Lake, dan omlaag langs watervallen naar het Emerald Lake-bassin voordat de laatste paar kilometer langs de oever van het meer worden afgelegd.

En natuurlijk de epische wandeling naar Abbott Pass, een van de ongelooflijkste en engste ervaringen die ik ooit heb meegemaakt, je kunt er hier over lezen.

In Banff National Park vond ik de 14.6 km lange wandeling boven Lake Louise die de Lake Agnes en Plain of Six Glaciers Teahouses met elkaar verbond, de korte maar mooie wandeling naar Consolation Lakes, en de prachtige 11,6 km lange Sentinel Pass en Larch Valley wandeling vanaf Moraine Lake die ik met mijn broer deed om de Gele Larken te zien.

Op mijn eerste vrije dag deed ik de Tally-Ho trail en ik werd uiteindelijk zo bang voor beren dat ik door het bos rende en het refrein van ‘Yellow Submarine’ uit volle borst meezong.

Aan het eind van mijn tijd in Field deed ik de 18 km Iceline trail in mijn eentje zonder freak outs. Ik was trots op hoe ver ik was gekomen. Het hielp ook zeker om de berenspray te hebben die mijn benedenbuurvrouw Jill me had gegeven.

Val in Yoho National Park

Hoewel de nazomer dit jaar veel regen heeft gekend, ben ik toch blij dat ik deze tijd van het jaar heb uitgekozen om te gaan, omdat ik getuige ben geweest van de wisseling van de seizoenen van zomer naar herfst.

Vanaf begin september verschenen er helderrode bladeren op de lage bladerdekjes naast de wandelpaden, en aspens en lariksen veranderden van donkergroen in goudgeel. De weg naar de Takakkaw Falls was bijzonder mooi in de herfst.

We kregen ook sneeuw op grotere hoogten, al vanaf eind augustus. In mijn laatste week ben ik tijdens het wandelen vier keer ondergesneeuwd geweest.

De herfst is echt de mooiste tijd om in de bergen te zijn en ik verwelkomde de naderende kou voor al het moois dat het met zich meebracht.

Vrienden maken in Field

Het was misschien een langzame start om mensen te ontmoeten, maar achteraf gezien heb ik meer vrienden gemaakt dan ik besefte tijdens mijn verblijf in Field. Mijn eerste vriendin was Paulina, een lieve Chileense die het hele jaar door in het nabijgelegen Emerald Lake werkt en woont met haar Ierse man Darren.

We hebben samen een paar wandelingen gemaakt, samen met hun hond Naya, en ook diners en drankjes bij Truffle Pigs en een BBQ en kampvuur bij mij thuis. Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan als ik Paulina niet had ontmoet, mijn tijd in Field zou een stuk eenzamer zijn geweest.

Er was mijn benedenbuurvrouw Jill die in de zomer in het hostel werkte. We werkten een paar keer samen en spraken buiten het werk af voor een drankje, maar dat gebeurde pas vlak voor haar vertrek.

Het is jammer dat we niet meer met elkaar optrokken, want het was leuk om shafts (de lokale koffiecocktail) te drinken en bij Truffle Pigs rond te hangen die ene avond dat we elkaar ontmoetten.

Na een maand verhuisde de stille Zuid-Afrikaanse en kwam er een vriendelijke Sloveense in. Het was geweldig wonen met Katja en we hingen veel thuis en bij Truffel Pigs, ik wou alleen dat ze mijn huisgenoot was geweest de hele tijd.

Ik ontmoette een paar van de lokale bevolking tijdens mijn avonden in Truffle Pigs, waaronder Ross die in Revy woonde maar vaak in Field BC was voor zijn werk (hij werkte aan de spoorlijn), Steven uit Edmonton die verderop werkte in Cathedral Mountain Lodge voor de zomer, en Tanya de receptioniste van de Kicking Horse Lodge die, ik zweer het, een vampier moet zijn want ik snap niet hoe een schoonheid die er zo jong uitziet als zij, moeder kan zijn van een 20-jarige

Ik had ook het geluk dat een paar vrienden me kwamen bezoeken. Mijn vrienden (en voormalige couchsurfers uit Toronto) Roger en Anna bleven een paar dagen en we maakten een regenachtige dagwandeling in Yoho National Park, ik ontmoette mijn vriendin Kathryn en een paar van haar hostelvrienden voor een dag wandelen rond Moraine Lake, en mijn broer kwam zelfs voor een week, waarin we wandelden in Banff en Yoho National Parks en de moeilijke tweedaagse wandeling vanaf Lake O’Hara naar het op een na hoogste permanente bouwwerk in Canada ondernamen: De Abbot Pass Hut.

Er waren vreugdevuren en BBQ’s, lock ins bij Truffle Pigs, wandelavonturen, hamburgers bij The Siding, road trips naar Golden, luie drankjes in de namiddag bij Emerald Lake, zelfgekookte maaltijden en films bij mij thuis. Ik vond het allemaal geweldig.

Harde tijden in Field

Maar het was niet allemaal goed. Het was in veel opzichten het moeilijkste deel van mijn reis. Tijdens mijn verblijf in Field voelde ik me steeds meer afgesneden van Trav, na meer dan twee maanden apart te hebben doorgebracht.

Ik worstelde veel met eenzaamheid. Het duurde even voor ik vrienden had gemaakt en ik bracht veel tijd alleen door, wat me wel goed leek. Het bleek dat ik dat niet was. Ik ben niet zo introvert als ik ooit dacht en meer dan een paar dagen zonder mensen voelde ik me erg eenzaam en geïsoleerd.

Ik verveelde me ook wel eens. Het regende veel tijdens mijn verblijf in de Rockies en er was ook een zeer rokerige week waarin de rook van de bosbranden die in de staat Washington woedden, overvloog, de zon tegenhield en de bijtende smaak van rook in mijn mond achterliet als ik naar buiten ging.

Ik was vaak aan huis gebonden. Ik heb een paar keer in de ijskoude regen gewandeld om het huis uit te komen. Het was eigenlijk best mooi.

Aangezien ik maar drie dagen per week werkte, had ik vaak vier of vijf dagen achter elkaar vrij, wat geweldig was als het mooi weer was of als ik mensen had om mee rond te hangen, maar niet zo erg als het regende en ik alleen was. Ik keek veel Netflix en las veel boeken en er is maar zoveel dat je kunt doen.

Tegen de laatste paar weken had ik genoeg mensen ontmoet en was ik genoeg gesetteld dat de gevoelens van eenzaamheid voorbij waren. Ik begon echt het gevoel te krijgen dat ik me aan het vestigen was en toen was het tijd om te vertrekken. Zo gaat het toch altijd?

Van vroeg weg willen tot helemaal niet weg willen en huilen in de bus naar Vancouver omdat ik het nu al miste, mijn relatie met Field was ingewikkeld. Ik hield ervan, ik haatte het soms, maar meestal had ik het gevoel dat het een thuis voor me was. En ik denk dat ik dat nodig had.

En ik kon eindelijk in de bergen leven, al was het maar voor korte tijd.

Hoe plan je je reis naar Field, BC

Waar te overnachten in Field

Hoe klein Field ook is, er zijn verrassend veel plekken om te overnachten. Helaas is het Fireweed Hostel nu gesloten, zodat kamperen de beste budgetoptie is. De dichtstbijzijnde campings in Field zijn Monarch en Kicking Horse.

Er zijn ook een aantal bed and breakfasts en guesthouses in de stad, vele die op zichzelf staan en een eigen ingang hebben. Ik beveel de Hummingbird Suite aan, die mijn vrienden Paulina en Darren bezitten, en Mount Stephen Guesthouse, waar ik gewerkt heb.

Als je op zoek bent naar luxe, kun je niet om de prachtige omgeving van de Emerald Lake Lodge heen, op slechts vijftien minuten rijden van Field, of Cathedral Mountain Lodge op zes minuten rijden.

Getting to Field

Je hebt echt een auto nodig om Field te bezoeken, tenzij je het leuk vindt om te liften. De Greyhound-bus stopt bij Lake Louise, dat op 20 minuten rijden ligt. De dichtstbijzijnde grote stad is Golden, dat op 45 minuten rijden ligt.

De beste verzekering voor uw reis

Zorg ervoor dat u een reis- en ziektekostenverzekering afsluit vóór uw reis. Safety Wing is mijn go-to en ze zijn goedkoop en makkelijk te claimen – het wordt elke maand automatisch verlengd tenzij je het uitschakelt, dus je hoeft er niet over na te denken voor langere reizen

Safety Wing laat je ook toe om je aan te melden wanneer je al op reis bent, in tegenstelling tot veel andere aanbieders van reisverzekeringen.

Als je dit bericht leuk vond, bekijk dan ook eens mijn andere Canada-content:

• Hoe ik door Canada reisde voor $30 per dag
• Quadra Island, BC: Een paradijselijk eiland voor de westkust van Canada
• De beste herfstwandeling in Banff National Park: Larch Valley
• De grootste uitdaging die ik ooit ben aangegaan: Wandelen naar Abbot Pass Hut
• Crypt Lake Hike: Een van de beste wandelingen in Canada
• Het beste reisplan voor Vancouver: 4 dagen in de zomer
• Hoe breng je een weekend door in Revelstoke, Canada
• De Sunshine Coast, BC: Canada’s Meest Ondergewaardeerde Bestemming?
• Bezoek Victoria: Canada’s Engels getinte stad
• Wat te doen in de zomer op Denman Island, Canada
• Wandelen door de bergen naar het adembenemende Garibaldi Lake
• Waarom je Vancouver zou moeten bezoeken in de herfst
• Vallen voor Denman Island: Buiten de gebaande paden in Canada
• Een perfecte eerste Help X ervaring in Shuswap Lake, British Columbia
• Onze ultieme Rocky Mountain Road Trip!

20 juni 2019 by theworldonmynecklace | 8 Comments

1. Bedankt voor deze informatieve blogpost. Wij gaan dit weekend naar Yoho National Park en kunnen haast niet wachten!

   • Geen probleem Sarena, veel plezier!

2. Wow! Het veld ziet er absoluut geweldig uit!!! Ik heb altijd al eens de Rockies willen bezoeken, of eigenlijk heel Canada. Ik denk dat deze post me net het zetje heeft gegeven om er niet meer over te praten en het gewoon te gaan doen. Mijn droom zou zijn om een camper te huren en een paar maanden zoveel mogelijk te zien.

   Misschien zelfs een beetje werk uitwisseling erbij. Een echt gevoel voor het gebied krijgen. Het veld staat nu op de lijst!

   Heb je ooit Workaway geprobeerd als platform voor werkuitwisseling? Het heeft mij altijd het beste bevallen en ik heb het gevoel dat het de beste mogelijkheden heeft.

   Anyways, geweldige post en bedankt voor de inspiratie 🙂

   • Hi Anthony, je moet het zeker doen! De Canadese Rockies behoren tot de meest adembenemende landschappen ter wereld. Ik heb mijn vrijwilligerswerk in Field gedaan via Help X, wat in principe hetzelfde is als Workaway, het is alleen een ouder platform. Ik heb ook werkuitwisselingen gedaan in Shuswap Lake, Denman Island en Quadra Island en die waren geweldig.

3. Hoe zag Field eruit in 1921 en waarom ging iemand naar zo’n plek toe?

   • Ik kan me voorstellen dat het in 1921 niet veel anders was dan nu, het werd aangelegd voor de spoorwegen en er staat nog steeds een spoorwegbunkhouse.

4. Wauw, dit ziet er ongelooflijk uit! Ik ben vorig jaar in de Rockies geweest en ik moet toegeven dat Yoho niet hoog op mijn lijstje stond, hoewel mijn oom en tante (die aan de andere kant van de Kootenays wonen) er vol lof over waren en we er uiteindelijk bijna een nacht hebben gekampeerd omdat het in Banff zo ontzettend druk was. Dit heeft me zeker zin gegeven om het te bezoeken!

   Het verbaast me dat je hulpuitwisseling geen eten omvatte, ik dacht dat de meeste inclusief kost en inwoning waren… interessant, ik heb helpx al eerder gebruikt maar nog nooit voor hostels, wat ik graag zou willen doen.

   • Hi Clazz, het is jammer dat je het niet gehaald hebt maar het is een reden om terug te gaan! Helaas is bij de meeste hosteluitwisselingen het eten niet inbegrepen, in tegenstelling tot andere werkuitwisselingen via Help X en Workaway. Ik heb er een paar gedaan waarbij ontbijt en avondeten waren inbegrepen of tegoed om eten te kopen in de aangesloten winkel, dus ze zijn niet onmogelijk te vinden