Als u de financiële cijfers van een bedrijf bekijkt, ziet u misschien een heleboel termen die allemaal verwijzen naar een maatstaf van geld dat in een bedrijf binnenkomt. Twee veel voorkomende zijn de winst, gewoonlijk de totale winst of het totale verlies, en de EBITDA, dat wil zeggen de winst vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie. Of het belangrijker is om te kijken naar EBITDA versus omzet of een andere metriek kan variëren op basis van uw beleggingsprioriteiten en risicobereidheid.
Tip
Winst verwijst naar het bedrag van de inkomsten (of verlies) een bedrijf zag in een bepaalde periode van tijd, meestal een kwartaal of een volledig jaar. EBITDA staat voor inkomsten vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie, en voegt deze kosten weer toe aan de bottom line van een bedrijf voordat de winst wordt meegeteld.
Begrijpen van financiële verklaringen van bedrijven
Publiek verhandelde bedrijven in de Verenigde Staten moeten meestal kwartaal- en jaarverslagen indienen bij de Securities and Exchange Commission. Deze verslagen omvatten financiële overzichten, die meestal cijfers moeten bevatten die in overeenstemming zijn met wat algemeen aanvaarde boekhoudprincipes worden genoemd, of GAAP-normen.
De financiële overzichten omvatten een balans, die de activa en passiva van het bedrijf toont, samen met een winst-en-verliesrekening die de inkomsten en uitgaven van het bedrijf toont. Er is ook meestal een kasstroomoverzicht, dat laat zien hoe geldmiddelen en kasequivalenten zoals kortetermijninvesteringen worden beïnvloed door bedrijfsactiviteiten. Dat kan belangrijk zijn voor investeerders die zeker willen weten dat een bedrijf voldoende geld in kas heeft om zijn rekeningen te betalen.
GAAP and Non-GAAP Measures
GAAP-normen worden vastgesteld door een brancheorganisatie, de Financial Accounting Standards Board. De veranderende normen zeggen precies hoe bedrijven sommige officieel gedefinieerde normen, zoals netto-inkomen, kunnen spellen.
Het gebruik van gemeenschappelijke boekhoudnormen maakt het gemakkelijker om de financiële verklaringen van bedrijven te vergelijken en maakt het moeilijker voor gewetenloze of worstelende bedrijven om problemen te verbergen door onconventionele boekhoudkundige maatstaven aan te nemen. Toch zeggen sommige bedrijven dat de GAAP-normen de gezondheid van hun bedrijf niet adequaat weergeven en rapporteren ze soms aanvullende niet-GAAP-cijfers bovenop de GAAP-gegevens. Bedrijven kunnen het risico lopen op kritiek van investeerders of de financiële pers als ze cijfers rapporteren die te onconventioneel zijn.
Bedrijven in privébezit hebben meer speelruimte bij het kiezen van het soort cijfers dat ze aan investeerders of het publiek rapporteren, maar veel bedrijven die risicokapitaalinvesteerders of potentiële werknemers het hof willen maken, kunnen GAAP-cijfers vrijgeven om zichzelf vergelijkbaar te maken met bedrijven in beursgenoteerde handen. Zij zijn doorgaans niet verplicht dit te doen, en met name kleine bedrijven kunnen de kosten willen vermijden die gemoeid zijn met het zorgvuldig voldoen aan de GAAP-normen.
Revenue Vs. Earnings
Twee maatstaven voor de activiteiten van een onderneming die soms met elkaar worden verward, zijn inkomsten en winst.
In het algemeen verwijst de omzet naar de meest omvattende meting van geld dat in een bedrijf binnenkomt. In wezen is het de totale som van al het geld dat aan het bedrijf wordt betaald voor de goederen en diensten die het levert. Het wordt ook wel de top-line nummer op de winst-en-verliesrekening van een bedrijf genoemd, omdat het meestal als eerste wordt gerapporteerd en is het nummer waarvan andere cijfers worden afgeleid.
Wanneer mensen spreken over bedrijfsinkomsten of inkomen, hebben ze het meestal over een soort meting van de nettowinst of het nettoverlies. Dat wil zeggen, ze zijn geïnteresseerd in de vraag of het bedrijf geld gewonnen of verloren heeft, alles wel beschouwd, en hoeveel het heeft gewonnen of verloren. Als je alleen de bruto-inkomsten van een bedrijf kent, weet je dat niet, omdat je niet weet hoeveel het heeft uitgegeven aan welke goederen het heeft verkocht, aan werknemers of aan kosten zoals huur en kapitaaluitgaven.
Verschillende metingen kunnen worden gebruikt voor de winst, met inbegrip van de GAAP-standaard netto-inkomen en alternatieve metingen zoals EBITDA. De belastingwetgeving heeft ook zijn eigen definities voor hoeveel inkomsten als belastbaar worden beschouwd voor bedrijven, net zoals complexe regels zeggen hoeveel van het inkomen van een individu belastbaar is.
EBITDA Vs. Netto-inkomen
Het netto-inkomen van een bedrijf meet hoeveel winst of verlies het heeft gezien na rekening te hebben gehouden met niet alleen operationele kosten, zoals de kosten van verkochte goederen en de lonen van werknemers, maar ook met andere uitgaven, zoals betaalde rente op geleend geld, aan de overheid betaalde belastingen en afschrijvingskosten op apparatuur.
Dat is vaak nuttige informatie voor investeerders en bedrijfsfunctionarissen. Zelfs als een bedrijf winstgevend is puur op basis van zijn activiteiten, is dat minder belangrijk als een groot deel van de inkomsten nog steeds wordt opgevreten door hoge belastingen, rentebetalingen of afschrijvingen op kapitaalgoederen.
Still, bedrijven delen vaak een tweede winstmeting die bekend staat als EBITDA, voor winst voor rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie. Zoals de naam al doet vermoeden, worden bij EBITDA deze extra kosten weer toegevoegd en is het resultaat daarom meestal hoger dan het traditionele netto-inkomen. Voorstanders beweren vaak dat EBITDA een duidelijker beeld geeft van de gezondheid van de kernactiviteiten van een bedrijf.
Afschrijvingen en waardeverminderingen
Afschrijvingen en waardeverminderingen zijn technische termen voor het boeken van de kosten van een langdurige uitgave over, in wezen, de levensduur van het ding dat werd verworven.
Afschrijvingen hebben meestal betrekking op de kosten van materiële activa die een beperkte nuttige levensduur hebben. Zo kan een verhuisbedrijf een vrachtwagen kopen, een softwarebedrijf een nieuwe set computers of een bakkerij een nieuwe oven. Hoewel de onderneming misschien in één keer voor die uitgaven betaalt, zal het materieel hopelijk langer meegaan dan het boekjaar waarin het werd aangekocht, zodat het een enigszins vertekend beeld van de financiële prestaties van de onderneming zou geven als die aankopen slechts tegen het nettoresultaat van één jaar zouden worden afgetrokken. Dankzij de afschrijving kunnen de kosten boekhoudkundig worden afgeschreven over de nuttige levensduur van het goed.
Afschrijving werkt op soortgelijke wijze, maar wordt vaker gebruikt voor immateriële activa. Hiertoe kunnen intellectuele eigendommen behoren, zoals octrooien en auteursrechten, maar ook zaken als softwarelicenties. De concepten zijn in wezen hetzelfde.
In sommige gevallen, met name voor belastingdoeleinden, kunnen bedrijven ook aftrekken voor de uitputting van vaste activa, zoals olie in een put of erts in een mijn, in de loop van de levensduur van de minerale afzetting.
EBITDA, EBIT en EBT
Twee metrics in verband met EBITDA zijn EBT, dat is winst vóór belastingen, en EBIT, dat is winst vóór rente en belastingen.
EBT voegt eenvoudigweg het bedrag dat een bedrijf aan belastingen heeft betaald, terug bij het netto-inkomen. Dit is soms nuttig om bedrijven te vergelijken die in verschillende rechtsgebieden met verschillende belastingniveaus opereren. EBIT houdt rekening met de uitgaven voor rente en belastingen, waardoor bedrijven kunnen worden vergeleken die te maken hebben met verschillende belastingstelsels en verschillende kosten voor het lenen van geld.
EBITDA houdt ook rekening met afschrijvingen en waardeverminderingen om zich strikt op de kernactiviteiten van een bedrijf te concentreren.
Welke metriek het nuttigst is, kan afhangen van wat u precies probeert te analyseren over een bepaald bedrijf of een reeks bedrijven.
EPS Vs. EBITDA
Een andere meting met betrekking tot de winst van een bedrijf die u kunt zien, is de winst per aandeel, gewoonlijk afgekort tot EPS. Deze wordt over het algemeen berekend door het netto-inkomen van een bedrijf te delen door het aantal uitstaande gewone aandelen.
Als het bedrijf ook preferente aandelen heeft waarop dividend wordt uitgekeerd, worden deze dividenden vaak afgetrokken van het netto-inkomen voordat ze worden gedeeld door het aantal gewone aandelen. Het idee is om een idee te geven van hoeveel inkomen er zou zijn voor elke aandeelhouder als het inkomen zou worden verdeeld onder de eigenaren van het bedrijf. Een hogere EPS is meestal een goed teken voor aandeelhouders, omdat het betekent dat het bedrijf het goed doet en een gezond dividend aan investeerders kan uitkeren.
Als de EBITDA hoog lijkt, maar de EPS laag, kan dat een teken zijn dat een bedrijf veel van zijn inkomsten uitgeeft aan, nou ja, rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie, wat betekent dat er eigenlijk minder beschikbaar is voor aandeelhouders of uitbreiding van het bedrijf.