De afgelopen jaren is het de nieuwe trend geworden om millenials de schuld te geven van het “om zeep helpen” van bepaalde industrieën. Mayonaise, alcohol, starterswoningen, verlovingsringen, noem maar op. Een van deze industrieën is de gedrukte media en, meer specifiek, de traditionele sportmedia. Hoewel ik het ermee eens ben dat dit een stervende industrie is, is de schuldige niet de consument. Net als Jeffrey Epstein maken de traditionele sportmedia zichzelf kapot.
Wie heeft hier specifiek schuld aan?
Hoewel het een breedsprakige uitspraak is om te zeggen dat de traditionele sportmedia door eigen toedoen sterven, zijn er niet een handvol mensen die hier schuld aan hebben. Echter, er zijn bepaalde soorten mensen te wijten in de industrie, en in Boston media kan worden samengevat in een paar woorden. “Saai, dom en pessimistisch.”
Ik begrijp dat ik ben geboren in de Gouden Eeuw van Boston Sport, maar het zijn zeker de donkere eeuwen voor Boston sportmedia. Veel van deze mensen zagen seizoen na seizoen verliezen, en hebben nog steeds die mentaliteit. Hun heetste standpunten komen allemaal van dezelfde plaats als “Ja, de Patriots staan 9-1, maar heb je die ene wedstrijd van de vorige avond gezien? Dit team mag blij zijn als het 9-7 eindigt.” Er zijn twee schrijvers die ik wil belichten, wiens tekortkomingen kunnen worden toegeschreven aan alle Boston Media: Dan Shaughnessy en Mike Felger.
Dan Shaughnessy: De Domste Persoon In Boston
Terwijl ik niets nieuws kan zeggen over good ole Dan, kan ik het in zes eenvoudige woorden samenvatten: Dan Shaughnessy is een idioot. Van slechte opmerkingen als het beëindigen van de Winter Classic tot de uitspraak dat Serena Williams een eerlijke straf kreeg “omdat zijn nichtje dat zei”. Mijn favoriete uitspraak aller tijden is echter deze.
Sinds de dag dat de stad stemde om Yawkey Way weg te halen van voor Fenway, staan de Sox 3-4 en is de voorsprong op de eerste plaats van vier games naar één game gegaan. Just sayin’.
– Dan Shaughnessy (@Dan_Shaughnessy) May 4, 2018
WHAT ARE YOU TALKING ABOUT DAN?!!?! Wat heeft het hernoemen van een straat in hemelsnaam te maken met het spel van het team? Nog grappiger is dat de Red Sox 108 wedstrijden wonnen dat jaar en de World Series wonnen. Betekent dat dat het team beter speelde omdat ze die vreselijke racist Tom Yawkey’s naam van de straat hebben gehaald? Nee, het is een straatnaam. Niet veel mensen gaf er iets om, behalve zij die zich vastklampen aan het verleden. Dit is het grootste probleem met de traditionele sportmedia in Boston: ze klampen zich vast aan het verleden. Het is 1986 niet meer jongens, niet elk team zal een Bill Buckner situatie hebben en wedstrijden op spectaculaire wijze verknallen. Dan Shaughnessy maakt zich hieraan schuldig, maar hij is niet eens de slechtste.
Mike Felger: gewoon de slechtste
Alles wat ik net over Shaughnessy zei, kan worden toegeschreven aan Mike Felger, maar dan een beetje anders. Felger is nog steeds een idioot, maar hij is een beetje slimmer en een stuk pessimistischer. Zeggen dat hij een beetje slimmer is maakt hem nog niet slim, want Felger heeft zo weinig in zijn hoofd dat hij denkt dat constant zeggen dat de teams in New England waardeloos zijn een “hot take” is, ook al maakt dat mensen alleen maar kwaad. Soms is er in de sport in Boston echter niet veel om over te klagen, of Felger gaat in op het enige waar hij over kan klagen. Soms is er zo weinig om over te klagen, dat Felger wonderbaarlijk genoeg nog genoeg denkkracht over heeft om andere dingen te becommentariëren, wat nog erger is dan zijn pessimisme.
Wanneer Felger niets meer heeft om over te zeuren, gaat hij voor de controverse en zegt hij gewoon belachelijke dingen. Dit seizoen was het Kyle Van Noy, commentaar gevend op hoe hij heeft gezogen in het verleden. Felger liet zijn echte gevoelens blijken door te zeggen: “Ik heb hem nooit ontmoet, maar elke keer als hij zijn mond opentrekt heb ik zoiets van, ‘Je bent een lul!’ Je bent een eikel. Elke keer als ik hem hoor praten, denk ik: ‘Waar komt die houding vandaan?’ Je bent waardeloos. En als het niet voor dit team was, zou je nu in Detroit punts aan het maken zijn.” Ja, de man die de 2019 Ron Burton Community Service Award won, hij heeft een verschrikkelijke houding en is een “tool.” Dit is een klein incident, omdat hij in 2017 door NBC Sports Boston werd geschorst voor opmerkingen over de dood van Roy Halladay.
Als je geen tijd hebt om daarnaar te luisteren, raad ik je aan de tijd te vinden. Het commentaar varieert van “Halladay kreeg wat hij verdiende” tot de vraag: “Wie was het, Dale Earnhardt, de autocoureur die stierf? Ik juich voor de muur! ”
Is Boston Sports Media Dead?
Dit is waarom de traditionele sportmedia in Boston stervende is. Mensen, vooral als Felger, hebben absoluut niets interessants in hun hoofd, dus moeten ze iets controversieels zeggen, alleen maar om mensen te laten opletten. Ik ben niet tegen hot takes, maar zeggen dat een man “verdiende te sterven” omdat hij graag met een vliegtuig vloog is belachelijk. Het spijt me dat u nog nooit van iets in uw leven hebt genoten en een hekel aan plezier hebt.
Terwijl de traditionele sportmedia in Boston op sterven na dood zijn, zijn niet alle sportmedia in Boston dood. Wat het verslaan van de wedstrijden betreft, heeft Boston een aantal geweldige kleurencommentatoren voor wedstrijden. Jack Edwards voor de Bruins, Scott Zolak voor de Patriots, en Tommy Heinsohn voor de Celtics houden allemaal van de teams die ze verslaan en hebben er plezier in. Wat het verslaan van wedstrijden betreft, heb je jongens als Jared Carrabis voor de Red Sox op Barstool, of onze eigen Jackson Temple voor de Bruins, die allebei beseffen dat het niet allemaal zonneschijn en regenbogen zijn, maar die toch herkennen wanneer het goed gaat. Deze jongens zijn de toekomst van de Boston sportmedia, niet idioten als Mike Felger en Dan Shaughnessy.