Joe Gibbs heeft in een opmerkelijk leven heel wat grootse dingen laten gebeuren, waarvan de laatste vrijdagavond in Charlotte plaatsvindt.
De meeste mensen hebben geluk als ze het hoogtepunt van één enkele sport bereiken. Gibbs, een van de meest succesvolle eigenaren in de NASCAR geschiedenis, heeft het nu gedaan in twee.
Al lid van de Pro Football Hall of Fame, zal de 79-jarige Gibbs vrijdag worden opgenomen in NASCAR’s Hall of Fame – deel van een klasse die ook twee van zijn voormalige kampioenschapscoureurs (Tony Stewart en Bobby Labonte) omvat, evenals Waddell Wilson en Buddy Baker.
Deze ceremonie zal speciaal zijn voor de man die iedereen nog steeds “Coach” noemt, deels omdat Gibbs’ acht kleinkinderen worden verwacht. Toen Gibbs in 1996 in de hal van de NFL werd verwelkomd – hij leidde drie Super Bowl-overwinningen met drie verschillende quarterbacks als hoofdcoach in Washington – was geen van zijn kleinkinderen zelfs nog geboren.
Het zal een gelukkige avond worden voor de man die de Carolina Panthers oorspronkelijk in 1995 als hun eerste coach wilden inhuren. (Gibbs ontmoette de toenmalige eigenaar Jerry Richardson twee keer en overwoog het idee serieus voordat hij besloot dat de timing niet goed was.)
Maar vrijdag zal ook een dag zijn met een zekere mate van verdriet voor de familie Gibbs.
J.D. Gibbs, Joe’s zoon en de grootste drijvende kracht achter het succes van Joe Gibbs Racing, overleed een jaar geleden, op 49-jarige leeftijd. Hij overleed aan complicaties veroorzaakt door een zeldzame degeneratieve neurologische ziekte die zijn hersenfunctie al enkele jaren had aangetast. Hij liet zijn vrouw, Melissa, en hun vier zonen achter.
Joe is er echter van overtuigd dat de geest van J.D. door het buitengewone seizoen 2019 dat JGR had, wervelde. De vier Cup-coureurs van het team wonnen 19 van een mogelijke 36 puntenraces, en Kyle Busch verzekerde JGR van zijn vijfde Cup-kampioenschap in de seizoensfinale op Homestead.
Dat alles had echter niet zoveel impact op Joe Gibbs als de winst van Denny Hamlin voor Joe Gibbs Racing tijdens de 2019 Daytona 500, een maand na de dood van J.D..
J.D. Gibbs had Hamlin ontdekt en hem naar JGR gebracht, en de numerieke betekenis van die hele dag in februari resoneert nog steeds bij Joe Gibbs.
Joe en J.D. en ’11’
J.D. Gibbs overleed op 11 jan. 2019.
“J.D.’s nummer playing football in high school and college was 11,” zei Joe Gibbs donderdag. “Denny Hamlin’s auto nummer was 11. J.D.’s nummer toen hij zelf racete was 11. Dus Denny zette J.D.’s naam op het dak, naast de zijne, en won de Daytona 500. Dat was de grootste overwinning waar ik ooit deel van heb uitgemaakt. … Ik denk dat mensen die het zagen weten dat God daar deel van uitmaakte, en J.D. maakte daar deel van uit.”
Gibbs kwam voor een groot deel in het racen terecht dankzij zijn zoons, J.D. en Coy. Zij hielden al lang van “alles met een motor”, zei hun vader, en vroegen zich af of de familie op een dag in de racebusiness zou kunnen stappen. De familie begon Joe Gibbs Racing in 1992 nadat hun vader (voor het eerst) met pensioen was gegaan als voetbalcoach. Ze reden met één auto in een bescheiden gehuurde winkel op Harris Boulevard. Ze hadden 17 werknemers.
“Dat eerste jaar probeerden we gewoon te overleven,” zei Gibbs. “Het was: ‘Hé, horen we wel in dit ding? Het is verschrikkelijk groot. We wonnen geen race.”
De doorbraak kwam in 1993 toen Dale Jarrett de Daytona 500 won voor JGR door Dale Earnhardt te verslaan. Sindsdien volgden vijf Cup-kampioenschappen en groeide het bedrijf exponentieel.
Zegt Gibbs lachend: “We hebben nooit echt een droom gehad van meer dan één auto of 17 mensen. (Het was) ‘Misschien kunnen we dit controleren.’ Nu racen we met zeven auto’s, we hebben 500 mensen, en het is totaal uit de hand gelopen.”
Gibbs hielp Rivera
Gibbs volgt de NFL nog steeds op de voet. In de afgelopen twee maanden zei hij dat hij “een paar keer” persoonlijk had ontmoet met voormalig Carolina-hoofdcoach Ron Rivera toen deze aan het beslissen was of hij de hoofdcoach in Washington zou worden nadat Panthers-eigenaar David Tepper hem had ontslagen.
Gibbs zei dat hij Rivera een gloeiende recensie gaf van de controversiële Washington-eigenaar Dan Snyder.
“Ik probeerde hem een accuraat beeld te geven,” zei Gibbs over zijn ontmoetingen met Rivera. “Dan bemoeide zich nooit met iets met mij. Maar hij was er op de eerste dag om 12.01 uur voor het vrije agentschap en probeerde me te helpen jongens te krijgen die we hadden uitgezocht. Hij heeft echt een brandend verlangen om te winnen. En toen ik daar footballwedstrijden verloor (Gibbs keerde terug als hoofdcoach van Washington van 2004-07 voordat hij weer met pensioen ging), was het mijn schuld, niet de zijne.”
Gibbs’ rollen bij Washington tijdens zijn jaren als coach en als titulair hoofd van JGR zijn in veel opzichten verschillend, zei hij. In het football was hij bezig met het opstellen van de spelregels en was hij nauw betrokken bij het micromanagen van zijn team. “Ik was de technische man omdat ik erin ben opgegroeid,” zei Gibbs. “En dat geeft een kick, iets laten gebeuren op een voetbaldag.”
Bij JGR – een bedrijf dat op een dag waarschijnlijk zal worden geleid door Gibbs’ zoon Coy en enkele van Joe en Pat Gibbs’ acht kleinkinderen – is Joe Gibbs meer een CEO en een delegator.
“Toen ik hier (naar NASCAR) kwam,” zei Gibbs, “was het totaal anders. Ik was niet de technische persoon. Dus hier is het proberen om de mensen te kiezen en de sponsors tevreden te houden … Proberen om de rekeningen te betalen. Dus het is een andere wereld. Maar het zijn nog steeds mensen… En je realiseert je dat wanneer je naar voren wordt geschoven en je krijgt zoiets als dit in je leven, je blij bent dat iedereen met je mee mag gaan.”
Dat is inclusief J.D., voor wie de familie Gibbs een liefdadigheidswebsite heeft opgezet: JDGibbslegacy.com.
“Iedereen houdt van J.D.,” zei Gibbs, “en iedereen mist J.D. Maar hij is ook nog steeds een groot deel van alles wat we doen.”