Alai

Nicholas II was de tsaar van Rusland van 1894 tot 1917. Hij had een bewogen regeerperiode die begon met de tragedie van Khodynka en eindigde met de februarirevolutie. Hier zijn 10 interessante feiten over de laatste keizer van Rusland, wiens ondergang een einde maakte aan de drie eeuwen lange heerschappij van de Romanov-dynastie.

#1 Zijn grootvader stond bekend als Alexander de Bevrijder om zijn hervormingen

Nicholas II werd op 18 mei 1868 geboren als Nikolaj Aleksandrovitsj Romanov in Poesjkin, Rusland. Ten tijde van zijn geboorte was zijn grootvader Alexander II keizer van Rusland. Alexander II was de meest succesvolle Russische hervormer sinds Peter de Grote en stond bekend als Alexander de Bevrijder. Nikolaj was de oudste van zes kinderen, geboren uit Alexander Aleksandrovitsj, erfgenaam van het Russische rijk, en Maria Feodorovna, prinses van Denemarken voor het huwelijk.

#2 Nicolaas II besteeg de troon toen hij zesentwintig jaar oud was

Alexander II werd op 1 maart 1881 vermoord en Nicolaas was getuige van zijn dood omdat hij aanwezig was in het Winterpaleis, waar zijn grootvader naartoe werd gebracht nadat hij was aangevallen. Nicolaas’ vader Alexander Alexandrovich besteeg de troon als Alexander III in hetzelfde jaar. Alexander III stierf op negenenveertigjarige leeftijd op 1 november 1894, en liet de zesentwintigjarige Nicholas achter als Tsaar van Rusland.

#3 Zijn officiële kroning werd ontsierd door de Khodynka Tragedie

Nicholas II werd officieel gekroond op 26 mei 1896 in de Uspensky Kathedraal, Kremlin. De volgende dag werd een groot feest gehouden op het Chodynka-veld, omdat dit de enige plaats was die groot genoeg was om alle burgers van Moskou te herbergen. Een gerucht dat er niet genoeg was voor iedereen leidde tot een stormloop, waarbij meer dan duizend mensen omkwamen. Ondanks zijn terughoudendheid woonde Nicolaas II die avond een bal bij om de betrekkingen met Frankrijk niet te verstoren. Door het bijwonen van het bal werd hij door het publiek gezien als ongevoelig voor hun verdriet.

#4 Nicolaas II werd genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede in 1901

Nicolaas II stelde de beroemde Haagse Conventie van 1899 voor en bevorderde deze. De conferentie werd gehouden om een einde te maken aan de wapenwedloop en internationale geschillen vreedzaam op te lossen. Hoewel de conferentie niet succesvol was wegens wantrouwen tussen de grote mogendheden, behoorde zij toch tot de eerste formele verklaringen over het oorlogsrecht en oorlogsmisdaden. Dankzij zijn inspanningen werd Nicolaas II in 1901 genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede.

#5 Rusland werd tijdens zijn bewind zwaar verslagen door Japan

De Russisch-Japanse oorlog begon in 1904 met de Japanse aanval op de Russische vloot in Port Arthur. Nicolaas II veronachtzaamde de kosten van de oorlog en hield vol dat de Japanners raciaal inferieur en militair zwak waren. Het was aan zijn wens te danken dat Rusland in de oorlog bleef ondanks de vele nederlagen. Het was na de vernietiging van de Russische vloot in de Slag bij Tsushima dat Nicholas vrede nastreefde. De oorlog eindigde in 1905, maar de vernedering door Japan en de zware verliezen werden gezien als tekortkomingen van de Romanov-autocratie.

#6 Nicolaas II werd door het publiek verantwoordelijk gehouden voor Bloedige Zondag

Op zondag 22 januari 1905 marcheerden ongewapende demonstranten onder leiding van pater Georgy Gapon naar het Winterpaleis om Nicolaas II een petitie aan te bieden over problemen waarmee de arbeidersklasse te kampen had, zoals lonen, werktijden en arbeidsomstandigheden. Soldaten van de Keizerlijke Garde schoten op de demonstranten. Hoewel volgens de officiële gegevens slechts 92 mensen omkwamen, werden er naar schatting meer dan duizend doden of gewonden geteld. Hoewel hij geen opdracht gaf tot het schieten, werd Nicolaas II algemeen verantwoordelijk gehouden voor Bloedige Zondag.

#7 Hij vormde de Staatsdoema als gevolg van de Revolutie van 1905

Vloedige Zondag leidde tot een stakingsbeweging die zich over het hele land verspreidde en wordt beschouwd als het begin van de Revolutie van 1905. De staking verlamde Rusland, er werden vele demonstraties gehouden en duizenden mensen werden gedood, de Zwarte Zeevloot muitte en een oom van Nicolaas werd gedood door een bom van een revolutionair. Om het volk te kalmeren, beval Nicolaas de oprichting van de Doema, een wetgevend orgaan dat de bevolking moest vertegenwoordigen. De tsaar behield echter zijn autocratische macht.

#8 Hij was verantwoordelijk voor de deelname van Rusland aan de Eerste Wereldoorlog

Nicholas keurde de Russische mobilisatie van augustus 1914 goed, die het begin markeerde van Ruslands betrokkenheid bij de Eerste Wereldoorlog. Rusland had voor de oorlog een normale sterkte van 1,4 miljoen soldaten en door de mobilisatie kwamen daar nog eens 3,1 miljoen bij. In alle andere opzichten was Rusland echter enorm slecht op de oorlog voorbereid in vergelijking met Duitsland. Rusland leed in de oorlog enorme verliezen: 3,3 miljoen Russen werden gedood. Nicolaas II kreeg de schuld omdat hij Rusland in een oorlog had gestort waar het weinig bij te winnen had en vanwege zijn incompetente leiderschap.

#9 Nicolaas II werd samen met zijn familie geëxecuteerd door de bolsjewieken

Begin 1917 stond Rusland op de rand van een totale ineenstorting met massale rellen en opstanden en stijgende prijzen. De Februarirevolutie dwong Nicolaas II afstand te doen van zijn gezag en betekende het einde van het Russische Rijk en de Romanov-dynastie, die Rusland drie eeuwen lang had geregeerd. Op 17 juli 1918 werden tsaar Nicholas II, zijn vrouw tsarina Alexandra en hun vijf kinderen geëxecuteerd door bolsjewieken onder leiding van Yakov Yurovsky onder het bevel van de Oeral Sovjet. Ze werden in de kelder met revolvers doodgeschoten.

#10 Nicholas II werd heilig verklaard door de Russisch-Orthodoxe Kerk

In 1981 werden Nicholas en zijn naaste familie door de Russisch-Orthodoxe Kerk buiten Rusland erkend als martelheiligen. Op 14 augustus 2000 werden zij door de Russisch-Orthodoxe Kerk binnen Rusland heilig verklaard als dragers van de passie, een categorie die wordt gebruikt om gelovigen aan te duiden die, in navolging van Christus, lijden en dood hebben doorstaan in de handen van politieke vijanden. Daarom staat Nicolaas II bekend als de heilige Nicolaas de Martelaar. Hij wordt ook wel Nicolaas de Bloedige genoemd vanwege de Khodynka Tragedie, Bloedige Zondag en de ontelbare executies tijdens zijn bewind.