Dissolutietherapieën
Dissolutietherapie is een effectieve behandelingsoptie voor patiënten die nierstenen hebben die worden veroorzaakt door een hoog gehalte aan urinezuur. Deze chemische stof is gewoonlijk niet zichtbaar op standaard röntgenfoto’s, zodat het diagnosticeren en behandelen van nierstenen van dit kaliber enigszins moeilijk kan zijn tijdens een eerste evaluatie. Wanneer deze nierstenen echter nauwkeurig zijn gediagnosticeerd, kan een uroloog een soort oplostherapie aanbevelen voordat een minimaal invasieve operatie wordt overwogen. Het is belangrijk voor patiënten om deze nierstenen zo snel mogelijk te laten behandelen, omdat hoge urinezuurniveaus in het bloed kunnen leiden tot de vorming van jicht, een pijnlijke ziekte waarbij urinezuur kristalliseert en neerslaat in de gewrichten.
Er zijn drie manieren waarop patiënten hun nierstenen in de loop van enkele weken of maanden kunnen oplossen. Afhankelijk van de grootte en de plaats van de nierstenen, kan een uroloog adviseren om eerst de vochtinname te verhogen. Door veel water te drinken, kan er meer urinezuur in de urine oplossen, waardoor de stenen makkelijker uitgescheiden kunnen worden. Het verlagen van de urinezuurspiegel in het bloed met behulp van een medicijn genaamd Allopurinol kan ook helpen bij het oplossen van nierstenen. Ten slotte kan het gebruik van urine-alkaliserende middelen zoals Ural of Citravescent helpen bij het oplossen van urinezuur in de urine.
Shockwave Lithotripsy (ESWL)
Shockwave lithotripsy maakt gebruik van geluidsgolven met hoge intensiteit om nierstenen van buiten het lichaam te behandelen. Deze veelgebruikte procedure is zeer effectief en vereist geen chirurgische ingreep. Het doel van deze niet-invasieve procedure is nierstenen af te breken, zodat de patiënt ze gemakkelijker kan verwijderen. Onder de kandidaten voor deze procedure bevinden zich mensen met nierstenen die te groot zijn om te laten passeren en die een risico op infectie lopen. De stenen moeten zichtbaar zijn op een röntgenapparaat. Patiënten mogen deze procedure niet ondergaan als ze zwanger zijn, zwaarlijvig zijn of voortdurend problemen met de nieren hebben. Deze procedure kan geschikt zijn voor zeer grote nierstenen, maar is het meest effectief bij kleinere nierstenen.
Bij deze procedure wordt meestal plaatselijke of algehele anesthesie toegepast, hoewel er geen incisies worden gemaakt. Daarom kan patiënten worden gevraagd de avond voor en de ochtend van de ingreep niet te eten. Patiënten moeten in het ziekenhuis aankomen met alle beeldvormende onderzoeken. Patiënten kan worden gevraagd om een urinetest te doen voordat de procedure begint. Als de patiënt eenmaal onder narcose is, wordt hij of zij in de juiste houding gelegd volgens de voorkeur van de arts. Röntgenapparaten en een met water gevuld kussen kunnen worden gebruikt om de arts tijdens de procedure te helpen. Nadat de röntgenfoto de stenen heeft gelokaliseerd, worden de geluidsgolven op de nier gericht en met een hoge frequentie uitgezonden. De golven zijn in staat om door het weefsel en in de nier te dringen en de stenen te breken. In totaal kan deze procedure 30 minuten tot een uur duren, afhankelijk van de positie, de plaats en de grootte van de nierstenen. Als de procedure is voltooid, worden de patiënten naar een uitslaapkamer gebracht waar ze worden bewaakt terwijl ze uit de narcose ontwaken.
Omdat dit een poliklinische procedure is, kunnen patiënten na een korte controleperiode het ziekenhuis dezelfde dag nog verlaten. Eenmaal thuis aangekomen, moeten de patiënten een dag of twee thuis rusten en hun lichamelijke activiteit beperken. Patiënten kunnen bloed in hun urine aantreffen en buikpijn ondervinden wanneer de stenen verdwijnen. Pijnstillers kunnen de symptomen verlichten, maar het beste wat een patiënt kan doen is veel water drinken om de steenfragmenten te helpen passeren. Het is mogelijk dat de stenen nog te groot zijn om te passeren. Als dit het geval is, kan de shockwave lithotripsie worden herhaald of kunnen andere niersteenbehandelingen worden besproken met een arts van Affiliated Urologists.
Percutane chirurgie
Percutane chirurgie, ook wel percutane nefrolithotomie genoemd, is een minimaal invasieve procedure waarmee nierstenen worden verwijderd. Deze behandeling is meestal gereserveerd voor patiënten die geen kandidaat zijn voor meer conservatieve of niet-invasieve therapieën. Meestal wordt een percutane operatie uitgevoerd bij patiënten met nierstenen met een diameter van meer dan twee centimeter.
Op de dag van de operatie kunnen röntgenfoto’s worden gemaakt om de exacte locatie van de nierstenen te bepalen. Als de patiënt er klaar voor is, krijgt hij algehele anesthesie en wordt hij op zijn buik gelegd met de rug bloot. Er wordt een kleine incisie gemaakt in de bovenrug boven de nieren. Door de opening wordt een klein instrument ingebracht, zodat de chirurg de aangetaste nier van binnen goed kan bekijken. Indien nodig kan de chirurg een ander instrument gebruiken om de steen te breken als deze te groot is. De stenen worden vervolgens verwijderd en de overgebleven deeltjes worden weggezogen. Tijdens de ingreep kan een drainageslang worden gebruikt om overtollig vocht in de nier te verwijderen. Tot slot wordt de incisie gesloten en wordt de patiënt naar de uitslaapkamer gebracht, waar hij of zij uit de narcose ontwaakt.
Omdat dit een minimaal invasieve operatie is, ervaren patiënten mogelijk minder pijn en bloedingen, en hoeven zij minder dagen in het ziekenhuis door te brengen. Het ziekenhuispersoneel kan antibiotica en pijnstillers toedienen om het risico van postoperatieve infectie en pijn te verminderen. Eventuele katheters die tijdens de operatie zijn geplaatst, kunnen in het ziekenhuis worden verwijderd, maar het kan zijn dat de drainageslang tot ongeveer een week na de operatie op zijn plaats moet blijven. Het is normaal dat er bloed in de urine zit. Deze bijwerking kan na de eerste paar dagen verdwijnen. Na thuiskomst moeten patiënten rusten en lichamelijke activiteit vermijden, maar wel bewegen om het risico op een bloedstolsel te minimaliseren. Als de patiënt zich ongemakkelijk voelt, kan hij pijnstillers nemen. Bij het schoonmaken van de incisie moet de patiënt douchen, niet baden, en het gebied droogdeppen. Het is belangrijk om de incisieplaats altijd schoon te houden om infectie te voorkomen. Als een infectie wordt vermoed, bel dan onmiddellijk Affiliated Urologists.
Ureteroscopie
Nierstenen kunnen via de urinewegen in de urineleider terechtkomen, die zich tussen de nieren en de blaas bevindt. Deze stenen worden “urineleiderstenen” genoemd. Ureteroscopie is een minimaal invasieve procedure waarmee ureterstenen uit de aangetaste urineleider kunnen worden verwijderd. Deze procedure kan effectief zijn bij het verwijderen van stenen van elk formaat, maar is vaak ideaal voor ureterale stenen die te groot zijn voor niet-invasieve behandelingen zoals shockwave lithotripsie of oplossende therapie. Deze procedure vereist eigenlijk geen incisies en wordt uitsluitend via de urinebuis uitgevoerd.
Voor deze procedure krijgen patiënten ofwel een spinale epidurale om de onderste helft van het lichaam te verdoven of algehele anesthesie. Patiënten moeten zich op de anesthesie voorbereiden door de nacht en ochtend voor aankomst in het ziekenhuis voedsel en niet-heldere dranken te vermijden. Een arts van Affiliated Urologists zal de patiënt van tevoren ontmoeten om eventuele vragen over de procedure te beantwoorden.
In het ziekenhuis kan de patiënt worden gevraagd een urinemonster af te staan of gewoon zijn blaas te legen voordat de procedure begint. Nadat de patiënt de gewenste verdovingsmethode heeft gekregen, wordt hij of zij in de juiste positie gebracht. De urinekanaalopening wordt dan gereinigd en gesteriliseerd. Kort daarna wordt een ureteroscoop in de plasbuis ingebracht. De ureteroscoop is een lang, buisvormig apparaat waarmee de arts de steen kan zien zonder een incisie te hoeven maken.
Nadat de ureteroscoop door de blaas en in de urineleider is gegaan, kan de steen worden geïdentificeerd. Afhankelijk van de grootte van de steen en de voorkeur van de arts, kan de steen worden behandeld met shockwave lithotripsie of een andere procedure. Op deze manier kan de niersteen worden afgebroken en normaal worden gepasseerd. Meestal wordt een ureteroscopie gebruikt om de steen in één procedure te verwijderen. Zodra de ureteroscoop de steen bereikt, laat de arts een mandje aan het uiteinde van het apparaat los en vangt hij de steen op. Soms, als de steen te groot is, kan een ander instrument, meestal een laser, worden gebruikt om de steen te breken voordat de korf de kleinere stukjes opvangt. Het is een relatief korte procedure in vergelijking met sommige andere behandelingen van nierstenen die beschikbaar zijn voor patiënten.
Ureteroscopie is een poliklinische procedure, wat betekent dat patiënten dezelfde dag nog naar huis kunnen gaan. In sommige gevallen kan de patiënt worden gevraagd om een dag of twee in het ziekenhuis te blijven. In beide gevallen moeten patiënten een verzorger regelen die hen naar huis brengt. Thuis kunnen patiënten een branderig gevoel krijgen bij het plassen en een kleine hoeveelheid bloed in hun urine. Dit is een kortdurende bijwerking die binnen een paar dagen zou moeten verdwijnen. Hoewel het onwaarschijnlijk is, kunnen patiënten complicaties krijgen, zoals koorts of een sterke toename van pijn. Als dit het geval is, moeten patiënten onmiddellijk contact opnemen met Affiliated Urologists. Patiënten kunnen antibiotica toegediend krijgen om het risico op infectie te verlagen en pijnlijke bijwerkingen te voorkomen. Patiënten moeten veel water drinken en pijnstillers nemen om ongemak te verlichten als dat nodig is.