Noradrenaline oefent vele effecten uit en medieert een aantal functies in levende organismen. Recentelijk is de essentiële rol van noradrenaline in het centrale zenuwstelsel (CZS) aan het licht gekomen. Noradrenaline beïnvloedt gedragingen van individuen, waaronder modulatie van waakzaamheid, opwinding, aandacht, motivatie, beloning, en ook leren en geheugen. Bijna alle noradrenerge vezels in de hersenen ontstaan in de hersenstamkernen, aangeduid als A1-A7 (ongeveer de helft van de neuronen behoort tot de hersenstamkern, locus coeruleus). De effecten van noradrenaline worden gemedieerd door twee verschillende superfamilies van receptoren, die alfa- en beta-adrenoceptoren worden genoemd. Zij worden verder onderverdeeld in subgroepen die een specifieke rol spelen bij de modulatie van gedrag en cognitie van dieren. Adrenoceptoren bevinden zich zowel in de periferie als in het CZS en selectieve alfa- en bèta-agonisten en antagonisten worden gebruikt om hun functie te beoordelen. Het doel van dit overzicht is een samenvatting te geven van de bevindingen over anatomie en fysiologie van het noradrenerge systeem in het CZS en de farmacologische effecten op specifieke adrenoceptortypes te bespreken. Dit artikel toont ook het belang aan van noradrenaline voor de instandhouding van cognitieve processen zoals aandacht, perceptie, en in het bijzonder de consolidatie en het terughalen van het geheugen. Verstoring van deze processen kan resulteren in symptomen van neuropsychiatrische ziekten en neurodegeneratie.