Alai

Oeroude Chinezen hadden een zeer specifiek beeld van “klassieke schoonheid”. Traditionele Chinese schoonheid werd vaak gedefinieerd als een tere huid, kleine ogen en oren, dunne wenkbrauwen, lange vingers, een bleek gezicht, een kleine ronde mond, en zachte handpalmen. Wat de Chinese kapsels betreft, werd in de Confucianistische waarden voorgeschreven dat het haar lang moest worden gehouden, omdat het als een geschenk van de ouders werd beschouwd. Haar knippen werd gezien als een belediging voor de familie.

Jonge vrouwen droegen hun haar naar beneden om aan het publiek te laten zien dat zij ongehuwd waren. De meeste dienstmeisjes hielden hun haar gevlochten tot de leeftijd van 15 jaar, waarna ze werden beschouwd als volwassen. Eenmaal getrouwd, bond een meisje haar haar op en vermeed het in het openbaar te pronken. De enige vrouwen die hun haar afknipten waren de weduwen, sommigen onder hen scheerden het zelfs af.

Traditionele vrouwelijke kapsels

Chinese vrouwen hebben gedurende verschillende perioden verschillende kapsels gehad. Tijdens de Han Dynastie (206 v. Chr. tot 220 n. Chr.) knoopten de vrouwen hun haar in losse knotten met wat loshangend haar op hun rug. Dit was een discriminerende periode voor vrouwen, aangezien ze geen onderwijs mochten volgen en vaak als minderwaardig aan mannen werden gezien.

De Tang-dynastie (618 v.Chr. tot 907 v.Chr.) wordt vaak gevierd als een van de glorieuze periodes in de Chinese geschiedenis. Het was een tijd van grote culturele hervormingen en vooruitgang. De welvaart in deze periode maakte het niet alleen mogelijk voor vrouwen om vrijer te zijn, maar resulteerde ook in een grote verscheidenheid aan haarstijlen. Een typische Tang-vrouw schikte haar haar in lussen of bond het vast boven haar hoofd.

Tijdens de Ming Dynastie (1368 CE tot 1644 CE), was er een bevolkingsgroei in China. Vrouwen in deze periode knoopten hun haar in knotten en versierden het met versieringen. Dit was de laatste dynastie van China die werd geregeerd door etnische Hans.

Qing (1644 CE tot 1911 CE) was de laatste dynastie in de geschiedenis van het land voordat de communisten de macht overnamen. De dynastie werd geregeerd door niet-Chinese Manchu-stammen. Vrouwen begonnen in deze tijd grotere rugversieringen op hun haar te gebruiken. Terwijl de dienstmeisjes eenvoudige speldjes droegen, droegen koninginnen speldjes die meer verfijnd waren versierd.

Wat de bruiden betreft, gaven de Chinezen de voorkeur aan lage knotjes, hoge knotjes, of een gevlochten opgestoken kapsel. De lage knot was de meest populaire stijl onder bruiden, terwijl de gevlochten updo stijl complexer was. Haaraccessoires werden meestal eenvoudig gehouden. Eetstokjes werden gebruikt om het kapsel stevig te houden. Spelden gemaakt van jade, goud en parel werden ook gebruikt.

Kapsels van mannen

Chinese mannenkapsels zijn in de geschiedenis slechts enkele malen veranderd. Sinds de oudheid tot aan de Qing-dynastie hebben Chinese mannen hun haar lang gehouden, in overeenstemming met de Confucianistische opvatting dat lang haar een teken was van vroomheid en viriliteit. Haar knippen werd gezien als barbaars en zelfs asociaal. De mannen windden hun haar op en bonden het vast boven op het hoofd.

Tijdens de Qing-dynastie vaardigde het keizerrijk de “Queue Order” uit, die voorschreef dat Han-Chinese mannen de voorste delen van hun hoofd moesten tonsureren zoals de Manchu’s dat doen. Dit werd door de Mantsjoe’s met geweld opgelegd omdat zij het nodig achtten hun heerschappij in China te doen gelden. Mannen met kort of vol haar werden ook geëxecuteerd omdat het als verraad werd beschouwd.

Na de communistische revolutie begonnen Chinese mannen hun haar kort te houden volgens de westerse normen. Het dragen van een getooid hoofd werd gezien als een “bedreiging” door het communistische regime, omdat het zou kunnen wijzen op iemands loyaliteit aan de vorige Qing-dynastie.

Volg ons op Twitter of abonneer u op onze wekelijkse e-mail