Gerenoveerde oesterriffen in Harris Creek, aan de oostkust van Maryland, kunnen nu in de zomer in minder dan 10 dagen het volledige volume van de kreek filteren. Geschat wordt dat de riffen elk jaar een hoeveelheid stikstof verwijderen die gelijk staat aan 20.000 zakken kunstmest – een dienst die op meer dan 1,7 miljoen dollar wordt geschat.
Om herstelinspanningen te laten slagen, moeten deze worden gecombineerd met een alomvattende en holistische benadering van de algehele gezondheid van de oceaan. De filtratiesnelheid van een oester hangt af van veel omgevingsfactoren. “Ze voeden zich niet veel bij zeer lage temperaturen en raken gestrest bij superhoge temperaturen,” zei Matthew Gray, een wetenschapper van het Horn Point Laboratory van het Center for Environmental Science van de Universiteit van Maryland. Andere factoren zoals zoutgehalte, troebelheid en de hoeveelheid en kwaliteit van het voedsel hebben invloed op de hoeveelheid water die oesters kunnen of willen filteren. Zo kunnen bijvoorbeeld bepaalde schadelijke algen, die in bruin- of rood getijden voorkomen, de eetlust van oesters uitschakelen.
Toch zijn oesters “krachtige ingenieurs van het ecosysteem”, aldus Gray. De riffen die ze met hun schelpen bouwen, bieden een habitat voor vissen, krabben en andere zeedieren.
En wanneer de omstandigheden optimaal zijn, voegde hij eraan toe, “kunnen ze echt transformerende effecten hebben op de waterkwaliteit en helderheid.”