Alai

Benigne lymfoïde aggregaten worden slechts in een minderheid van de beenmergstalen gezien, maar hun onderscheid met non-Hodgkin lymfomen, in het bijzonder B-cel lymfomen, kan een diagnostische uitdaging vormen. Hoewel criteria zijn voorgesteld om een onderscheid te maken tussen goedaardige en kwaadaardige aggregaten, is een gedetailleerde beschrijving van de distributiepatronen van B- en T-lymfocyten binnen goedaardige lymfoïde aggregaten nog niet onderzocht. Honderd zevenendertig gevallen van beenmergmonsters die goedaardige aggregaten bevatten werden bestudeerd met een panel van immunokleuren. Een subset van deze gevallen werd ook onderzocht op immunoglobuline genherschikkingen door polymerase kettingreactie. De aggregaten werden gecategoriseerd op basis van grootte, locatie (paratrabeculair of willekeurig), aanwezigheid van infiltrerende randen, en distributie van lymfoïde celpopulaties. Bovendien onderzochten we 40 gevallen van beenmergbiopten met gedocumenteerde maligne lymfoïde aggregaten ter vergelijking. Wij rapporteren dat de verdeling van B en T lymfocyten binnen lymfoïde aggregaten kan dienen als een nuttig criterium om te helpen bij de scheiding tussen benigne en maligne aggregaten. Wanneer aggregaten een overheersing van T-cellen vertonen, bestaan uit een centrale kern van T-cellen omgeven door een rand van B-cellen, of een gemengde verdeling van B en T-cellen hebben, is de kans groter dat ze goedaardig zijn. Anderzijds is er een verhoogde kans op maligniteit wanneer aggregaten een overwicht van B-cellen vertonen of bestaan uit een centrale kern van B-cellen omgeven door een rand van T-cellen (met uitsluiting van vorming van kiemcentra), en is beoordeling van andere kenmerken die zorgwekkend zijn voor maligniteit (grote aggregaatgrootte, aanwezigheid van infiltratieve randen, cellulaire atypie, en paratrabeculaire locatie, onder andere) gerechtvaardigd.