Uranium tetrafluoride (UF4) is het meest gebruikte nucleaire materiaal voor de productie van metallisch uranium door reductie met Ca of Mg. Metallisch uranium is een grondstof voor de vervaardiging van uraniumsilicide, U3Si2, dat de meest geschikte uraniumverbinding is voor gebruik als splijtstof voor onderzoeksreactoren. Daarentegen is ammoniumuranylcarbonaat een traditionele uraniumverbinding die wordt gebruikt voor de fabricage van uraniumdioxide UO2-splijtstof voor kernreactoren of U3O8-Al-dispersiesplijtstof voor nucleaire onderzoeksreactoren. In dit werk wordt een procedure beschreven voor de terugwinning van uranium en ammoniumfluoride (NH4F) uit een vloeibaar residu dat ontstaat tijdens de produktieroutine van ammoniumuranylcarbonaat, met als eindprodukt UF4. Het residu, dat bestaat uit een oplossing met hoge concentraties ammonium (NH4+), fluoride (F-) en carbonaat (CO32-), bevat aanzienlijke concentraties uranium in de vorm van UO22+. Uit dit residu bestaat de voorgestelde procedure uit het neerslaan van ammoniumperoxide-fluoranaat (APOFU) en NH4F, waarbij het grootste deel van het uranium wordt teruggewonnen. Vervolgens wordt de overblijvende oplossing door verhitting geconcentreerd, waarna ammoniumbifluoride (NH4HF2) wordt neergeslagen. Als laatste stap wordt NH4HF2 toegevoegd aan UO2, waarbij fluoridering en ontleding worden geïnduceerd, wat resulteert in UF4 met adequate eigenschappen voor de fabricage van metallisch uranium.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.