Achtergrond
Kenpo is de naam van verschillende krijgskunsten. Het woord kenpo is een Japanse vertaling van het Chinese woord “quanfa. Deze term wordt vaak informeel getranslitereerd als “kempo”, als gevolg van de toepassing van de traditionele Hepburn-romanisering, maar zonder gebruik te maken van een macron om de lange klinker aan te geven. De algemene aard van de term in combinatie met de wijdverspreide, interculturele toepassing ervan in de vechtsportgemeenschap heeft geleid tot veel uiteenlopende definities.
Japans gebruik
In de Japanse vechtsport wordt kenpo gebruikt om Chinese vechtsporten aan te duiden (zoals de term kung fu wordt gebruikt in Engelssprekende landen), sommige koryu jujutsu stijlen en verschillende gendai budo zoals Shorinji Kempo en Nippon Kempo. De “m”-romanisering wordt vaak verkozen wanneer dergelijke kunsten in een Japanse context worden beschreven om verwarring te vermijden met termen die in de Japanse regering als “kenpo” worden geromaniseerd en sommige vormen van kenjutsu, zoals die welke binnen de Bujinkan worden beoefend. De verschillende kunsten die in Japan “kenpo” of “kempo” worden genoemd delen niet noodzakelijkerwijs een stamboom, theorie of technisch corpus.
American Kenpo
Kenpo is ook toegeëigend als een moderne term: een naam voor meerdere krijgskunsten die zich in Hawaii hebben ontwikkeld als gevolg van cross-culturele uitwisseling tussen beoefenaars van Ryukyuan krijgskunsten, Chinese krijgskunsten, Japanse krijgskunsten en meerdere bijkomende invloeden. In de Verenigde Staten wordt kenpo vaak aangeduid als Kenpo Karate. De meest wijdverbreide stijlen vinden hun oorsprong in de leer van James Mitose en William Kwai Sun Chow. De Amerikaanse oostkust kent een tak van Kenpo die door Nick Cerio werd gecreëerd, en later verder werd uitgebouwd en geherdefinieerd door Fredrick J. Villari die de hybride kunst van Shaolin Kempo Karate aan het grote publiek bracht via zijn landelijk netwerk van “Villari’s Martial Arts Centers”. Het Villari systeem integreerde de sterke punten van het Amerikaanse Kenpo met de grotere bewegingsmogelijkheden van Shaolin Kung Fu en Chin Na om een zeer uniek Amerikaans Kenpo uitloper systeem te creëren.
Mitose was nominaal een senior van Chow, maar de ware aard en omvang van hun relatie is omstreden. Deze afstammingslijn omvat ook Kajukenbo, een kunst die de kenpo naam zelf niet gebruikt, maar die erkende uitlopers heeft die dat wel doen. Deze kunsten hebben zich over de hele wereld verspreid via verschillende stammen, die het niet allemaal eens zijn over een gemeenschappelijk historisch verhaal. Het systeem van Kenpo Karate onderwezen door stichter James Mitose gebruikte harde lineaire directe bewegingen vergelijkbaar met Okinawan Karate en ook wat grondgevechten uit het klassieke Japanse Jujitsu. Het Kenpo Karate dat later door Ed Parker werd ontwikkeld, maakt gebruik van meer Chinese cirkelvormige bewegingen met klassiek benoemde technieken (EX: Twin Hammers, Etc.).
Okinawan en Ryukyuan gebruik
Sommige Okinawan martial arts groepen gebruiken de term kenpo als een alternatieve naam voor hun karate systeem of voor een aparte maar verwante kunst binnen hun vereniging. Dit kan worden geïllustreerd door de International Shorin-Ryu Karate Kobudo Federation (http://www.worldbudokan.com), waar Shorin-ryu de eigenlijke karate stijl is die wordt beoefend, terwijl “hakutsuru kenpo”, of “hakutsuru kenpo karate” een verwante maar onderscheidende stijl is die ook door de vereniging wordt onderwezen. Zowel de “n” als de “m” schrijfwijze worden door verschillende groepen gebruikt.