De Ozark kinquapin (Castanea ozarkensis), soms ook wel de Ozark kastanje genoemd, is een droogtetolerante hardhout boom die tot 65 voet hoog en 2-3 voet in diameter kan worden. Hij bewoont de rotsachtige hellingen en bergkammen van de Ozark en Ouachita Mountains in Missouri, Arkansas, Oklahoma en Oost-Texas (zie de verspreidingskaarten). Ozark kinquapin komt ook voor in het noorden van Louisiana, Alabama, Mississippi, en Georgia. Hij kan tot 20% hebben uitgemaakt van de soorten die in het gematigde woud ten westen van de Mississippi voorkomen. In sommige delen was de Ozark kinquapin ooit een dominante bossoort. Ze produceerden overvloedige notenoogsten die zowel mensen als wilde dieren heerlijk vonden. Hij bloeide eind mei tot begin juni, nadat de dreiging van vorst was geweken. De zaden vallen van september tot eind oktober.
De bomen produceerden elk jaar zonder mankeren een overvloed aan zoete noten, en werden gezocht als voedzame voedselbron door Indianen, vroege kolonisten, en wilde dieren. Het hout werd zeer gewaardeerd om zijn rotbestendigheid en maakte uitstekend timmerhout voor schuren, meubelen, spoorrails en afrasteringspalen. Veel inboorlingen uit de Ozarks herinneren zich nog goed dat ze hun zakken vulden met “chinkapins” op weg naar school.
“De Ozark Chinquapin noten waren heerlijk en we wachtten tot ze vielen zoals je zou wachten tot een maïsoogst rijp was,….. zo belangrijk waren ze. Op de heuveltop waren de noten zo overvloedig dat we ze met platte schoppen opschepten en in de wagens laadden om als veevoer te dienen, om zelf op te eten en om te verkopen. Herten, beren, kalkoenen, eekhoorns en allerlei andere wilde dieren werden vetgemest met de zoete oogst van noten die elk jaar viel. Maar vanaf de jaren ’50 en ’60 begonnen alle bomen af te sterven. Nu zijn ze allemaal verdwenen en niemand heeft nog van hen gehoord.”
Dit is een citaat van een 98 jaar oude inwoner van de Ozarks Mountains die de rol beschrijft die de Ozark chinquapin bomen speelden in het leven van de plattelandsbevolking. Om meer dierbare herinneringen aan de bomen te lezen, klik hier.