Terug naar lijst met elementen
 |
Sommige boomkikkers bevatten in hun huid een chloorverbinding die een zeer krachtige pijnstiller is. Deze chemische stof heeft bij gebruik in kleine doses geen bijwerkingen; in grote doses is het echter dodelijk. |
Chloor
| Atoomnummer: | 17 | Atomaire Straal: | 175 pm (Van der Waals) |
| Atoomsymbool: | Cl | Smeltpunt: | -101,5 °C |
| Atoomgewicht: | 35,45 | kookpunt: | -34,04 °C |
| elektronenconfiguratie: | 3s23p5 | Oxidatiestaten: | 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, -1 (een sterk zuur oxide) |
Geschiedenis
Van het Griekse woord chloro, groenachtig geel. Ontdekt in 1774 door Scheele, die dacht dat het zuurstof bevatte. Chloor kreeg in 1810 een naam van Davy, die volhield dat het een element was.
Bronnen
In de natuur wordt het alleen in gecombineerde toestand gevonden, voornamelijk met natrium als keukenzout (NaCl), carnalliet, en sylviet.
Eigenschappen
Het behoort tot de halogenen (zoutvormende) groep der elementen en wordt uit chloriden verkregen door de inwerking van oxiderende middelen en vaker nog door elektrolyse; het is een groengeel gas, dat met bijna alle elementen direct een verbinding aangaat. Bij 10°C lost een volume water 3,10 volumes chloor op, bij 30°C slechts 1,77 volumes.
Toepassingen
Chloor wordt op grote schaal gebruikt bij de vervaardiging van vele dagelijkse produkten. Het wordt gebruikt voor de productie van veilig drinkwater over de hele wereld. Zelfs de kleinste watervoorraden worden nu meestal met chloor behandeld.
Het wordt ook op grote schaal gebruikt bij de produktie van papierprodukten, verfstoffen, textiel, aardolieprodukten, geneesmiddelen, antiseptica, insecticiden, levensmiddelen, oplosmiddelen, verf, kunststoffen en vele andere consumptieprodukten.
Het grootste deel van het geproduceerde chloor wordt gebruikt bij de vervaardiging van gechloreerde verbindingen voor sanering, het bleken van pulp, desinfecteermiddelen en textielverwerking. Verder wordt het gebruikt bij de vervaardiging van chloraten, chloroform, tetrachloorkoolstof en bij de extractie van broom.
Organische chemie stelt hoge eisen aan chloor, zowel als oxidatiemiddel als bij substitutie, omdat het vaak veel gewenste eigenschappen in een organische verbinding brengt wanneer het waterstof vervangt, zoals in een vorm van synthetisch rubber.
Hantering
Chloor is een irriterende stof voor de luchtwegen. Het gas irriteert de slijmvliezen en de vloeistof brandt de huid. Al bij 3,5 ppm kan een geur worden waargenomen, en 1000 ppm is waarschijnlijk al dodelijk na een paar keer diep inademen. In 1915 werd chloor als oorlogsgas gebruikt.
Blootstelling aan chloor mag niet hoger zijn dan 0,5 ppm (8-uurs tijdgewogen gemiddelde – 40-urige werkweek).