Ik begrijp dit en zal er zo op ingaan, maar waar ik echt in geïnteresseerd ben is de juridische definitie van “wettig bevel” en eventuele jurisprudentie die hierop betrekking heeft.
Over de kwestie die u aansnijdt: er is een reden waarom wetshandhavers vaak geen antwoord willen geven op de vraag: Word ik vastgehouden of ben ik vrij om te gaan”. Zo kan achteraf worden bepaald wanneer de aanhouding heeft plaatsgevonden. De rechtshandhavingsinstanties zijn niet verplicht de aangehoudene te informeren. Dus als u redelijkerwijs uitgaat van de veronderstelling dat u vrij bent om te gaan, maar de agent kan later voor een rechtbank een redelijke verdenking uitspreken, dan bent u schuldig aan het hinderen van een onderzoek. De wettigheid van een individueel handelen kan dus afhangen van informatie die het individu niet heeft.
Deze dynamiek kan worden omgekeerd als een individu de onzekerheid van zijn situatie inziet. Als de agent ten onrechte omstandigheden aanvoert die een redelijke verdenking of waarschijnlijke oorzaak impliceren, dan zit het individu vast aan een juridische gok om rechten te behouden die feitelijk hun recht zijn om te behouden.
Zelfs jij kwalificeerde wat een agent niet kon doen met: “tenzij hij wettelijk gerechtvaardigd was in zijn verzoek”. Aldus geeft u zelf toe welk gevaar een individu loopt wanneer hij met een dergelijke situatie wordt geconfronteerd.
Deze kwestie is de meest verderfelijke met betrekking tot wat een “wettig bevel” is. Of een bevel wettig is of niet hangt af van de welbespraakte geestesgesteldheid van de officier, en niet van enige kennis of gebrek daaraan van het individu. Wettige bevelen kunnen zelfs de vorige gevaren uitbreiden tot individuen die, toegegeven, nooit zijn aangehouden, zoals een bevel om een openbare ruimte te verlaten op basis van omstandigheden waarvan het individu geen kennis heeft en waarover het niet hoeft te worden geïnformeerd.
Wetshandhavers krijgen gekwalificeerde immuniteit wanneer hun foutieve, zelfs dodelijke, beslissingen gebaseerd zijn op redelijke overtuigingen. Het publiek heeft dergelijke bescherming niet, en is wettelijk gebonden aan omstandigheden waarvan zij geen kennis kunnen hebben, ongeacht hoe goed zij in de wet zijn onderlegd.
De meest flagrante van deze kwesties zijn het directe gevolg van wat een “wettig bevel” is. Toch heb ik nog steeds geen gezaghebbende juridische jurisprudentie over de reikwijdte van wat een “wettig bevel” is. Vandaar dat mijn vraag blijft.