Alai

De door de mens gestimuleerde verplaatsing van soorten buiten hun inheemse verspreidingsgebied vergemakkelijkt nieuwe interacties tussen invallers en inheemse soorten die kunnen bepalen of een geïntroduceerde soort invasief wordt en wat de aard is van eventuele gevolgen voor inheemse gemeenschappen. Het vermijden van kostbare interacties door herkenning en vermijding kan in gevaar worden gebracht door de naïviteit van inheemse soorten voor nieuwe indringers en vice versa. Wij hebben deze hypothese getest met behulp van de muurhagedis, Podarcis muralis, en de inheemse hagedissoorten waarmee hij nu kan interageren in Groot-Brittannië (gewone hagedis, Zootoca vivipara, zandhagedis, Lacerta agilis) en op Vancouver Island (noordelijke alligatorhagedis, Elgaria coerulea) door de reacties van de soorten (tongklikken, vermijdingsgedrag) op heterospecifieke geurstoffen te onderzoeken in gecontroleerde experimenten. De tongklikreactie van P. muralis hing af van de geur van de verschillende soorten, met significant meer tongklikken gericht op de geur van E. coerulea dan op die van de andere soorten en de controle. Deze herkenning resulteerde bij P. muralis niet in een andere gedragsreactie (d.w.z. aantrekking, agressie, vermijding). Lacerta agilis vertoonde een sterke herkenningsrespons op P. muralis geur, met meer tongklikken in de buurt van de behandelde stimuli dan bij de controle en agressief gedrag gericht op de geurbron. Z. vivipara daarentegen bracht minder tijd door in de buurt van de P. muralis geur dan de controlegroep, maar maakte in die kortere tijd wel meer tongslagen naar deze geur, wat duidt op een vermijdingsrespons. Er waren geen aanwijzingen dat E. coerulea de geur van P. muralis herkende in termen van tongklikken of tijd doorgebracht in de buurt van de stimuli, hoewel de inheemse soort wel een voorkeur toonde voor naar P. muralis geurende schuilplaatsen. Onze resultaten suggereren een variabele reactie van inheemse soorten op de geur van P. muralis, van een vermijdingsreactie door Z. vivipara die de in het veld waargenomen patronen van uitsluiting weerspiegelt tot directe agressie waargenomen bij L. agilis en een dubbelzinnige reactie van E. coerulea die een verminderde reactie op een cue met een lage geassocieerde kost kan weerspiegelen. Deze resultaten hebben belangrijke implicaties voor het invasieve succes en de potentiële effecten van geïntroduceerde P. muralis populaties op inheemse hagedissen.