Het Amerikaans Realisme was een stijl in de kunst, muziek en literatuur die de hedendaagse sociale realiteit en het leven en de dagelijkse activiteiten van gewone mensen weergaf. De stroming begon in de literatuur in het midden van de 19e eeuw, en werd een belangrijke tendens in de beeldende kunst in het begin van de 20e eeuw. Of het nu gaat om een culturele uitbeelding of een schilderachtig uitzicht op het centrum van New York City, de Amerikaanse realistische werken probeerden te definiëren wat echt was.
In Amerika kwam aan het begin van de 20e eeuw een nieuwe generatie schilders, schrijvers en journalisten op leeftijd. Veel van de schilders voelden de invloed van oudere Amerikaanse kunstenaars zoals Thomas Eakins, Mary Cassatt, John Singer Sargent, James McNeill Whistler, Winslow Homer, Childe Hassam, J. Alden Weir, Thomas Pollock Anshutz, en William Merritt Chase. Zij waren echter geïnteresseerd in het creëren van nieuwe en meer urbane werken die het stadsleven weerspiegelden en een bevolking die meer stedelijk dan landelijk was in Amerika toen het de nieuwe eeuw binnenging.
Van het einde van de 19e tot het begin van de 20e eeuw maakten de Verenigde Staten enorme industriële, economische, sociale en culturele veranderingen door. Een aanhoudende golf van Europese immigratie en de toenemende mogelijkheden voor internationale handel brachten Amerika steeds meer groei en welvaart. Door middel van kunst en artistieke expressie (via alle media waaronder schilderkunst, literatuur en muziek) probeerde het Amerikaans Realisme de uitputting en culturele uitbundigheid van het figuratieve Amerikaanse landschap en het leven van de gewone Amerikaan thuis weer te geven. Kunstenaars gebruikten de gevoelens, texturen en geluiden van de stad om de kleur, textuur en uitstraling van hun creatieve projecten te beïnvloeden. Muzikanten merkten het snelle en jachtige karakter van het begin van de 20e eeuw op en reageerden met een fris en nieuw tempo. Schrijvers en auteurs vertelden een nieuw verhaal over Amerikanen; jongens en meisjes waarmee echte Amerikanen hadden kunnen opgroeien. Het Amerikaans Realisme nam afstand van de fantasie en richtte zich op het nu. Het betekende een nieuwe doorbraak en introduceerde modernisme en wat het betekent om in het heden te zijn. De Ashcan School, ook bekend als The Eight en de groep genaamd Ten American Painters vormden de kern van het nieuwe Amerikaanse Modernisme in de beeldende kunst.
De Ashcan School was een groep kunstenaars uit New York City die ernaar streefden het gevoel van het New York van het begin van de 20e eeuw vast te leggen, door middel van realistische portretten van het dagelijks leven. Deze kunstenaars gaven de voorkeur aan het afbeelden van de rijke en cultureel getinte immigranten uit de lagere klasse, in plaats van de rijke en veelbelovende socialites van Fifth Avenue. Een criticus uit die tijd was niet gecharmeerd van hun onderwerpkeuze, die onder meer steegjes, huurkazernes, sloppenwijkbewoners en in het geval van John Sloan, door de arbeidersklasse bezochte taveernes omvatte. Ze werden bekend als de revolutionaire zwarte bende en apostelen van de lelijkheid.
George Bellows (1882-1925), schilderde het stadsleven in New York City. Zijn schilderijen hadden een expressionistische brutaliteit en een bereidheid om risico’s te nemen. Hij had een fascinatie voor geweld, zoals te zien is in zijn schilderij Both Members of this Club, dat een nogal bloederige boksscène uitbeeldt. In zijn schilderij Cliff Dwellers vinden we een stadsgezicht dat niet één bepaald uitzicht is, maar een compositie van vele uitzichten.
Dit is een deel van het Wikipedia-artikel dat wordt gebruikt onder de Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 3.0 Ongeportretteerde Licentie (CC-BY-SA). De volledige tekst van het artikel is hier →
Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/American_realism