Alai

Door Sonia Elks

LONDEN (Thomson Reuters Foundation) – Slavernij is in bijna de helft van de landen in de wereld geen misdrijf, zo blijkt woensdag uit een studie van de wereldwijde wetgeving, waarin landen worden opgeroepen mazen in de wet te dichten waardoor misbruikers hun straf kunnen ontlopen.

In veel staten ontbreken wetten die het uitoefenen van eigendom of controle over een andere persoon direct strafbaar stellen en bestraffen, volgens de Antislavery in Domestic Legislation-database, gelanceerd op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York.

“Slavernij is lang niet overal illegaal en we hopen dat ons onderzoek het gesprek voorbij deze populaire mythe zal brengen,” zei Katarina Schwarz, een onderzoeker aan het Rights Lab van de Universiteit van Nottingham, die het werk aan de slavernijdatabase leidde.

“Het zal veel mensen verbazen te vernemen dat er in al deze landen geen strafrecht bestaat om mensen te vervolgen, te veroordelen en te bestraffen voor het onderwerpen van mensen aan de meest extreme vormen van uitbuiting.”

Meer dan 40 miljoen mensen worden vastgehouden in moderne slavernij, die dwangarbeid en gedwongen huwelijken omvat, volgens schattingen van de Internationale Arbeidsorganisatie en de anti-slavernijgroep de Walk Free Foundation.

Het beëindigen van moderne slavernij in 2030 behoorde tot de wereldwijde doelen die in 2015 unaniem door de leden van de Verenigde Naties werden aangenomen.

Maar hoewel historische wetten die ooit slavernij toestonden wereldwijd zijn geschrapt, ontdekten onderzoekers voor de database dat veel van de 193 U.N. lidstaten slavernij en andere uitbuiting niet expliciet strafbaar hebben gesteld.

Er is geen strafrecht tegen slavernij in 94 landen – bijna de helft van de V.N. staten – zeiden onderzoekers van Rights Lab, die de bevindingen van de studie samen met het Castan Centre for Human Rights van de Monash University in Australië hebben beoordeeld.

Het bleek dat bijna tweederde van de landen blijkbaar geen van de vier belangrijkste praktijken die worden geassocieerd met slavernij – lijfeigenschap, schuldslavernij, gedwongen huwelijk en kinderhandel – strafbaar stelt, behalve in de context van mensenhandel.

Onderzoekers merkten op dat bijna alle landen een of andere vorm van binnenlandse wetgeving tegen mensenhandel hadden.

Maar mazen in de wet betekenen dat uitbuiting indirect kan worden vervolgd op grond van aanverwante wetten, en in sommige gevallen kunnen misbruikers hun straf voor uitbuiting helemaal ontlopen, aldus Schwarz.

Het rapport weerspiegelt het feit dat het begrip slavernij is uitgebreid tot een breed scala van uitbuiting en dat wetten niet altijd gelijke tred hebben gehouden, zei Jakub Sobik, een woordvoerder van de liefdadigheidsinstelling Anti-Slavery International.

Maar hij zei dat simpelweg de wetgeving aanscherpen niet het antwoord was.

“Slavernij is van nature gericht op het uitbuiten van mensen die enigszins buiten de rechtsorde vallen,” zei hij tegen de Thomson Reuters Foundation.

“Er is behoefte aan breed opgezet beleid dat zich richt op de bredere context en systemische redenen waarom mensen kwetsbaar worden gemaakt om door een ander te worden bedrogen en in de val gelokt en gecontroleerd.”