Alai

Een verrekking, soms aangeduid als een verrekte spier, is een spierblessure die ontstaat door overmatige trekspanning waardoor vezels in het weefsel scheuren. Een spierverrekking is meestal niet het gevolg van overmatige rek alleen, maar van een combinatie van spanning en contractie. Spierverrekkingen kunnen ontstaan wanneer een overmatige spanning op een spier wordt gezet terwijl deze ook nog samentrekt. Door de spiermechanica is verrekking waarschijnlijker wanneer de spier excentrisch samentrekt dan wanneer hij concentrisch of isometrisch samentrekt.1,2

Er zijn drie gradaties van spierverrekking: eerste graad of mild, tweede graad of matig, en derde graad of ernstig. Bij een eerstegraads verrekking zijn er weinig spiervezels gescheurd. Hoewel er na de blessure wat spierpijn kan optreden, keert de betrokkene meestal snel terug naar het normale activiteitenniveau. Bij een tweedegraads verrekking zijn er meer vezels betrokken bij het letsel. Er is meer pijn bij deze blessure en een duidelijk gebied met maximale gevoeligheid in het spierweefsel.

Een volledige ruptuur van de spier-pees eenheid komt voor bij een graad-drie verrekking. Sommige verrekkingen worden als derdegraads geclassificeerd, ook al heeft de spier nog enkele vezels intact omdat de schade groot is. Er is waarschijnlijk aanzienlijke pijn op het moment van het letsel. De pijn kan nadien minimaal zijn omdat de uiteinden van de spier gescheiden zijn en de beweging van het ledemaat geen bijkomende trekspanning veroorzaakt.

Derdegraads verrekkingen vereisen meestal een chirurgische herstelling. In sommige gevallen wordt geen operatie uitgevoerd omdat de spier geen cruciale rol speelt en de potentiële gevaren van een operatie groter zijn dan de voordelen. Rupturen van de rectus femoris zijn een voorbeeld omdat de andere drie quadricepsspieren het door de verrekking veroorzaakte krachtgebrek compenseren.

De spieren die het meest vatbaar zijn voor verrekkingen zijn multi-articulatiespieren, dat zijn spieren die meer dan één gewricht doorkruisen. Hoe meer gewrichten een spier doorkruist, hoe groter de kwetsbaarheid voor overbelastingsblessures. Door de beperkte rekbaarheid van de spierpees kunnen niet alle betrokken gewrichten tegelijkertijd een volledig bewegingsbereik bereiken. Als de spier over meerdere gewrichten tegelijk wordt uitgerekt, is hij vatbaarder voor scheuren door overmatige trekspanning.

De verrekkingen kunnen zich in om het even welk deel van de spier ontwikkelen, maar treden gewoonlijk op bij de musculotendineuze verbinding.3 De verbinding van spier en pees plaatst één weefsel met een grotere plooibaarheid (spier) direct naast een ander met een beperkte plooibaarheid en een grotere treksterkte (pees). Als gevolg hiervan wordt het raakpunt tussen de twee weefsels een plaats van mechanische zwakte waar de verrekking optreedt.

Spierverrekkingen ontstaan meestal door acute letsels. Er kan echter sprake zijn van herhaalde trekkrachten op de spier die een kleine mate van vezelscheuring veroorzaken, waardoor een chronische verrekking ontstaat. In de meeste gevallen kan de cliënt zich een specifieke beweging of ongeval herinneren dat de verrekking heeft veroorzaakt. Er kan een zwelling optreden in het gebied onmiddellijk na het letsel, maar deze zal waarschijnlijk afnemen na de initiële ontstekingsfase (naar schatting 72 uur).

Verrekkingen, zowel acuut als chronisch, komen steeds vaker voor op plaatsen waar ze eerder zijn opgetreden. Littekenweefsel dat de oorspronkelijke verrekking heeft hersteld, is een zwak punt in de continuïteit van de spier, en daardoor een kwetsbare plaats voor herblessure. Het is belangrijk om na te gaan of de cliënt eerder letsel in het gebied heeft opgelopen.

Na een verrekking geeft rust van de beledigende activiteiten gedurende een aantal weken het lichaam de tijd om beschadigd weefsel te genezen. Een ander hoofddoel van de behandeling is vermindering van de spanning in de getroffen spier. De spanning wordt verminderd met massagetechnieken zoals effleurage, stripping, brede kruisvezels, enz. Bovendien is het belangrijk om een functioneel litteken te helpen ontwikkelen op de plaats van de scheuring en te voorkomen dat littekenweefsel de aangrenzende vezels ongunstig bindt. Diepe transversale frictiemassage wordt gebruikt om een gezond, functioneel litteken te ontwikkelen. Spierverrekkingen zijn een veel voorkomend zacht-weefsel letsel en massage is een uitstekende behandelingsoptie om te helpen bij de behandeling van deze aandoeningen.