Alai

Share Photos and Stories

De Amerikaanse vlag speelde geen grote rol in de Onafhankelijkheidsoorlog. De meeste mythes over het belang van de vlag tijdens de Revolutie – waaronder het beroemde verhaal over Betsy Ross die de eerste vlag voor generaal Washington naaide – ontstonden pas veel later, nadat de Star-Spangled Banner het belangrijkste en meest gekoesterde icoon van de natie was geworden. Toen de Amerikaanse vlag werd gemaakt, trok hij niet veel aandacht van het grote publiek; zijn voornaamste functie was het identificeren van schepen en forten. Gewone Amerikanen in het tijdperk van de Revolutie wendden zich tot een verscheidenheid van andere symbolen – de adelaar, Lady liberty, George Washington – om hun patriottisme uit te drukken en hun nationale identiteit te definiëren.

Dit zou beginnen te veranderen tijdens de Oorlog van 1812. Vaak aangeduid als de “Tweede Onafhankelijkheidsoorlog”, inspireerde het conflict een nieuwe golf van patriottisme bij een generatie die te jong was om zich de Revolutie te herinneren. Toen Key verklaarde dat “onze vlag er nog steeds was,” versmolt hij het fysieke symbool van de natie met universele gevoelens van patriottisme, moed en veerkracht. Door de vlag een hoofdrol te geven in een van de meest gevierde overwinningen van de oorlog, vestigde het lied van Francis Scott Key een nieuw belang voor de vlag als uitdrukking van nationale identiteit, eenheid en trots. En door het een naam te geven – de Star-Spangled Banner – veranderde Key het officiële embleem in iets vertrouwds en suggestiefs, een symbool waarmee Amerikanen zich konden verbinden en dat ze als hun eigen symbool konden claimen. De vlag was niet langer alleen een embleem van de natie; het werd een vertegenwoordiging van de waarden van het land en de idealen waarvoor het staat.

In de jaren sinds 1814, in tijden van feest en crisis, trots en protest, hebben mensen de vlag gehesen om hun ideeën uit te drukken over wat het betekent om Amerikaan te zijn.