Alai

De Amerikaanse toneelschrijver Arthur Miller schreef ooit een scenario voor zijn vrouw, Marilyn Monroe, genaamd The Misfits (1961). Het is een somber, take-no-prisoners verhaal, dat zich afspeelt in het sombere landschap rond Reno, Nevada.

“Nevada is the Leave-It State,” legt Thelma Ritter uit in de film, wat betekent dat het de plek is om je echtgenoot, je geld en je nucleaire fall-out achter te laten. (Nevada was van 1951 tot 1992 gastheer voor 928 kernproeven.¹)

Het landschap is hier hard en droog, onderbroken door struikgewas en rotsen. Het maakt je dorstig door er alleen maar naar te kijken.

Monroe speelt een pas gescheiden vrouw die een relatie krijgt met een ouder wordende cowboy (Clark Gable), een man zo taai als de Nevada woestijn. Het is een vreemde combinatie: Gable’s bruuskheid versus Monroe’s koppige gevoeligheid. Soms lijkt ze zo teer dat ze zou kunnen instorten, maar ze slaat nooit een goed gevecht af.

In een van hun relatie machtsstrijd, noemt Gable Monroe “dom”. Monroe zegt dat Gable haar gevoelens niet respecteert, en Gable stelt dat zij hem niet respecteert.

Bij dit alles komt nog Monroe’s beroep op mannen in het algemeen. Eli Wallach speelt een zelfingenomen bush piloot die denkt dat Monroe hem Prestige zal geven. Montgomery Clift is een zachtaardige cowboy die zich tot haar kwetsbaarheid voelt aangetrokken.

De waarheid is dat deze groep niemand anders heeft dan elkaar. Ze zijn buitenbeentjes, net als de wilde mustangs in de bergen van Nevada. Deze paarden worden gevangen door Gable en Co. en verkocht aan een handelaar die ze op zijn beurt slacht als voer voor huisdieren.

The Misfits is rijk aan symboliek en bevat Monroe’s en Gable’s beste dramatische prestaties.

Monroe’s personage is veeleisend – voor haarzelf en voor het publiek. Ze is een treurige ziel die wil dat het leven romantisch is en het haat als het dat niet is. Gable vraagt haar: “Wat maakt jou zo verdrietig? Ik denk dat je het verdrietigste meisje bent dat ik ooit heb ontmoet.”

Hoe dan ook, ze heeft een manier om tot de kern van een zaak door te dringen door maudlin vragen te stellen. “We gaan allemaal dood, nietwaar?” vraagt ze. “Alle echtgenoten en echtgenotes. Elke minuut. We leren elkaar niet wat we echt weten.”

Ze kan er niet tegen dat er iets wordt gedood, wat in strijd is met Alles waar Gable over gaat. Als een konijn de sla in hun tuin dreigt op te eten, smeekt ze hem het niet te doden. Maar als de mannen de mustangs bijeen drijven, wordt ze hysterisch en stelt voor dat ze zichzelf doden.

Niettemin probeert Gable zijn kijk op het leven uit te leggen. “Schat, we moeten allemaal een keer gaan, reden of geen reden,” zegt hij. “Sterven is net zo natuurlijk als leven. Als een man te bang is om te sterven, is hij te bang om te leven.”

Zoals u ziet, baant Gable’s personage zich een weg door het leven. Hij maakt de regels, maar hij heeft ook een tedere ziel. Als hij bijvoorbeeld onverwachts zijn kinderen tegenkomt en de kans mist om afscheid te nemen, is hij verpletterd. Maar wanneer hij worstelt met een wilde mustanghengst, weigert hij zich te laten verslaan.

Hij is zo meeslepend dat je vergeet dat dit Clark Gable, Movie Star, op het scherm is.

The Misfits was een onrustige productie. Zowel Monroe als Clift waren verslaafd aan voorgeschreven medicijnen, terwijl regisseur John Huston iets te veel plezier beleefde aan het nachtleven van Reno.

Tussen had Arthur Miller de gewoonte om de avond voor – of de ochtend van – een opname meerdere pagina’s dialoog te herschrijven, wat bijdroeg aan Monroe’s stressniveau en naar verluidt bijdroeg aan hun huwelijksbreuk.

Gable was, blijkbaar, de kalmerende invloed op de productie.² Hij voerde ook de meeste van zijn eigen stunts uit, waaronder de scène waarin hij door een vrachtwagen over een opgedroogde meerbedding wordt gesleept.

The Misfits zou de laatste voltooide film zijn voor zowel Gable als Monroe. Gable kreeg een hartaanval de dag nadat het filmen klaar was; hij stierf elf dagen later. Monroe zou 18 maanden na het uitkomen van de film aan een overdosis overlijden.

Clift zou nog in drie films te zien zijn voor zijn dood in 1966.

Nu, we hebben de zaken misschien een beetje schandalig en/of morbide laten lijken, en dat is niet onze bedoeling. The Misfits is een volwassen film met complexe karakters en de grote vragen van het leven. Je zou hem moeten zien.

Noten:

• ¹The Guardian. (Retrieved April 26, 2018.) Building the Bomb.
• ²Miller, Frank. (Retrieved April 23, 2018.) Behind the Camera on The Misfits.
• Lees HIER het overzicht van BFI over The Misfits.
• Deze post maakt deel uit van de BLOGATHON van 1961, gehost door Movie Blog Blog.

The Misfits: met in de hoofdrollen Clark Gable, Marilyn Monroe, Montgomery Clift. Geregisseerd door John Huston. Geschreven door Arthur Miller. United Artists, 1961, B&W, 125 min.