Alai

In een vorig artikel hebben de auteurs correlaties gegeven voor de thermofysische eigenschappen van zeewater als functies van temperatuur en zoutgehalte, maar alleen voor drukken dichtbij atmosferische druk. Systemen voor omgekeerde osmose van zeewater (SWRO) werken routinematig bij drukken van 6 MPa of meer; de experimentele gegevens voor de eigenschappen van zeewater bij hoge drukken (P = 0,1-12 MPa) zijn echter beperkt tot een zoutgehalte van 56 g/kg. Om SWRO- en thermische ontziltingssystemen nauwkeurig te modelleren en te ontwerpen, is een betrouwbare methode nodig om het effect van druk op de eigenschappen van zeewater te schatten. In dit werk presenteren wij deze methode en nieuwe correlaties voor thermofysische eigenschappen van zeewater die geldig zijn binnen het bereik: t = 0-120 °C, S = 0-120 g/kg, en P = 0-12 MPa. De gegevens over de isotherme samendrukbaarheid van zeewater, die beschikbaar zijn tot een zoutgehalte van 56 g/kg, werden gebruikt om een correlatie te ontwikkelen voor de samendrukbaarheid die wordt geëxtrapoleerd tot 160 g/kg. Thermodynamische identiteiten werden vervolgens gebruikt om nauwkeurige drukafhankelijke correlaties voor zeewater te ontwikkelen: dichtheid, isobarisch uitzettingsvermogen, specifieke warmtecapaciteit, enthalpie, entropie en Gibbs-energie. Nieuwe correlaties werden voorgesteld voor zeewater: dampspanning, thermische geleidbaarheid en activiteit van water. Recente werkzaamheden met betrekking tot de oppervlaktespanning van zeewater en de osmotische coëfficiënt zijn geëvalueerd. Voor elke correlatie werden onzekerheidsgrenzen berekend.