De volledige digitale presentatie is online beschikbaar.

Zoals alle gastro-intestinale (GI) fluoroscopische onderzoeken, is het aantal slokdarmonderzoeken dat wordt uitgevoerd de afgelopen decennia gedaald. Deze trend is het gevolg van een samenloop van omstandigheden en percepties, waaronder (a) een groeiend tekort aan docenten met ervaring in het uitvoeren van GI fluoroscopie; (b) relatief lage vergoeding voor fluoroscopische procedures; (c) de algemene opvatting van barium radiologie als arbeidsintensief, tijdrovend en technisch veeleisend; en (d) een endoscopie-first mentaliteit onder niet-radioloog artsen die het nut van het verkrijgen van barium slik studies onderschat. Toch zijn fluoroscopische onderzoeken van de slokdarm niet aan het verdwijnen. Medicare-gegevens verstrekt door het American College of Radiology Harvey L. Neiman Health Policy Institute geven aan dat in 2017 alleen al in de Verenigde Staten meer dan 679 000 esophagrammen werden uitgevoerd, samen met 1,3 miljoen bariumslikstudies.

In getrainde handen biedt barium-oesophagografie een uitstekend hulpmiddel voor het beoordelen van slikken, het evalueren van slokdarmmorfologie en motiliteit, en het aantonen van postoperatieve complicaties. Het is een uniek onderzoek naar zowel structuur als functie. Vergeleken met oesofageale endoscopie, manometrie en pH-bewaking is barium-oesofagografie snel, niet-invasief, minder duur om uit te voeren, en vereist geen sedatie. Omdat fluoroscopische onderzoeken minder duur en overal beschikbaar zijn, bieden ze een bijzonder praktische optie in minder geavanceerde en minder welvarende gezondheidszorgomgevingen.

Dientengevolge blijven zowel eenfasige als tweefasige esofagogrammen waardevolle hulpmiddelen in het hedendaagse radiologie-armamentarium, en artsen moeten met beide goed overweg kunnen. Terwijl eenfase-oesofagrammen bijzonder geschikt zijn voor postoperatieve evaluatie, beeldvorming van een patiënt die verzwakt of immobiel is, het beoordelen van slokdarmmotiliteit, en het afbeelden van ringen en stricturen, bieden dual-fase-oesofagrammen een grotere gevoeligheid voor het detecteren van mucosale pathologische aandoeningen zoals infectieuze, inflammatoire, en refluxoesofagitiden. Een zorgvuldige techniek is essentieel om vals-negatieve en vals-positieve resultaten te voorkomen. Bijvoorbeeld, overtollig barium kan verbergen een mucosale pathologische bevinding, terwijl niet-opgeloste bruisende kristallen kunnen nabootsen pathologische aandoeningen.

Omdat de juiste techniek is van fundamenteel belang voor het verkrijgen van kwaliteit barium esophagrams, het centrale doel van onze online presentatie is om stap-voor-stap begeleiding te bieden over hoe de procedure uit te voeren. Geschreven aanwijzingen beschrijven de volgorde van de stappen, het gebruik van contrastmateriaal, en de juiste positie van de patiënt voor het verkrijgen van optimale beelden. Deze online presentatie wordt aangevuld met een instructievideo van 6 minuten waarin tegelijkertijd wordt getoond wat er in de fluoroscopieruimte gebeurt en wat de beeldvormingsresultaten zijn op het fluoroscopiescherm. Daarnaast hebben we een korte handleiding of “receptenkaart” gemaakt, die geschikt is om op een fluoroscooptoren te worden gemonteerd voor snelle raadpleging tijdens procedures. Tot slot geven we voorbeelden van de vele pathologische aandoeningen die kunnen worden opgespoord met deze nieuwe esofagografische vaardigheden en geven we advies over de beste technieken om ze op te sporen (fig. 1, 2).

Figuur 1.

Figuur 1. Lateraal posterieur oblique dubbel-contrast esophagram toont een gestapelde-rings contour van het lumen, een bevinding die indicatief is voor eosinofiele esophagitis.

Figuur 1.
Figuur 2.

Figuur 2. Links posterior oblique single-contrast esophagram toont cervicale oesofageale stricturen (pijlen) bij een patiënt met lichen planus.

Figuur 2.

Omwille van zijn veelzijdigheid is barium-oesofagografie een GI-fluoroscopisch onderzoek dat nog steeds dagelijks wordt uitgevoerd in bijna alle radiologiepraktijken. Aangezien wij radiologen deze onderzoeken in de nabije toekomst zullen blijven uitvoeren, verdienen onze patiënten dat we leren om ze goed uit te voeren.

Bekendmaking van belangenconflicten.-D.J.D.Activiteiten gerelateerd aan dit artikel: geen relevante relaties bekend gemaakt. Activiteiten die geen verband houden met dit artikel: honorarium en reiskosten voor vier lezingen van de Universiteit van Californië in San Francisco. Andere activiteiten: onthulde geen relevante relaties.

Acknowledgments

De auteurs willen Lauren Bacon, BAS, RT, en James Barlow erkennen voor hun onschatbare hulp.

D.E.M. ondersteund door een GE Healthcare subsidie.

Winnaar van een Certificate of Merit award voor een onderwijsexpositie op de 2018 RSNA Annual Meeting.

De auteur D.J.D. heeft disclosures verstrekt; alle andere auteurs hebben geen relevante relaties bekendgemaakt.

Suggested Readings

  • Koehler RE, Weyman PJ, Oakley HF. Single- and double-contrast techniques in esophagitis. AJR Am J Roentgenol 1980;135(1):15-19. Crossref, Medline, Google Scholar
  • Levine MS, Carucci LR, DiSantis DJ et al. Consensus Statement of Society of Abdominal Radiology Disease-Focused Panel on Barium Esophagography in Gastroesophageal Reflux Disease. AJR Am J Roentgenol 2016;207(5):1009-1015. Crossref, Medline, Google Scholar
  • Levine MS, Rubesin SE. Ziekten van de slokdarm: een patroonbenadering. Abdom Radiol 2017;42(9):2199-2218. Crossref, Google Scholar
  • Rubesin SE, Jessurun J, Robertson D, Jones B, Bosma JF, Donner MW. Lijnen van de keelholte. RadioGraphics 1987;7(2):217–237. Link, Google Scholar
  • Tao TY, Menias CO, Herman TE, McAlister WH, Balfe DM. Gemakkelijker slikken: pictorial review of structural findings of the pharynx at barium pharyngography. RadioGraphics 2013;33(7):e189–e208. Link, Google Scholar

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.