Okay, dus mijn “onderzoek” was totaal onwetenschappelijk en bevooroordeeld en ik ga dit niet afdoen als echte wetenschap (zie – verantwoordelijk zijn), maar nog steeds goed genoeg om te doen wat goed onderzoek doet: ons aan het denken zetten. De negatieve reacties overtreffen duidelijk de positieve, zelfverzekerde reactie met slechts 14% die het er gewoon mee eens is dat ze geweldig zijn (kudos to you!).
Procentages zijn meestal slechts het begin van een ingewikkelder verhaal, en dat is waar de opmerkingen kwamen met het hart achter de nummers. Sommige opmerkingen weerspiegelden mijn eigen ervaring: het voelt goed om lof te horen, maar we ondermijnen onszelf met gedachten als “je had me gisteren moeten zien.” Onze geïnternaliseerde negatieve boodschappen overstemmen wat we ervaren als druppels lof.
Een onverwacht thema draaide om de echtheid van de lof: was dit een “wegwerp” compliment om een moeilijke opvoedingssituatie te verdoezelen, of geloofwaardig en welgemeend?
Anderen vroegen zich af of er oneerlijke voorwaarden aan verbonden waren, zoals dat ze een “geweldige” ouder zijn omdat de kinderen zich op dat moment toevallig goed gedragen. Als het kind een driftbui krijgt in het restaurant, is de moeder dan niet meer “geweldig”?
Het meest tot nadenken stemmend voor mij was echter het in vraag stellen van de vraag. Wat betekent “geweldig” eigenlijk? Ik had dat woord gekozen om synoniem te zijn met een reeks lovende woorden (goed, geweldig, ongelooflijk, geweldig), maar het ontlokte interessant genoeg een aantal negatieve reacties. Betekent geweldig niet beter dan anderen? Zet me niet op een voetstuk – ik werk net zo hard en geef er net zoveel om als andere ouders. Deze verheffing voelt onwaar aan, en voegt mogelijk druk toe om “groter dan” anderen te zijn.
Doe niet mee aan de “Ben Ik Een Goede Moeder?” Quiz
Ik nam dit laatste punt ter harte en begon na te denken – wat betekent GOED eigenlijk? We vertellen onszelf en anderen vaak “Ik ben zo’n slechte moeder” of vragen onszelf af “ben ik een goede moeder?” Ik doe het de hele tijd in een lus van automatisch denken dat in mijn hersenen is geprogrammeerd, en ik realiseer me niet eens volledig dat ik het aan het doen ben. Het roept meer vragen op, zoals wat zijn de verwachtingen – zijn ze wel realistisch?
Welke boodschappen krijgen we van de wereld mee over wie een goede moeder is? Hoe verwikkeld is deze vraag in genderrollen en stereotypen voor vrouwen? (Op die opmerking, ik streef er altijd naar om mijn vader-lezers te omvatten, maar in dit geval denk ik dat we het erover eens zijn dat er historisch gezien veel meer druk en nadruk is geweest op vrouwen om uit te blinken als moeders. Maar ik eer de uitdagingen van het moderne vaderschap in een andere blog post).
Toen ik op google zocht naar de titel van dit stuk – Ben ik een goede moeder? – kreeg ik een ongemakkelijk gevoel bij de resultaten: “Kenmerken van een goede moeder,” “7 tekenen dat je een goede moeder bent,” “Ben jij een goede moeder? Doe deze quiz!” “Tekenen dat je een slechte moeder bent.”
Er is gewoon geen manier dat het wezen en de handeling van het moederschap kan worden vereenvoudigd tot “7 tekens” of een online quiz. Het snelle oordeel dat inherent is aan deze moderne gewoonte om snelle antwoorden of geruststelling te willen, past niet en zou niet moeten passen bij de complexiteit van het ouderschap.
Mijn nieuwe hypothese: de “goede” moeder bestaat niet en het concept doet meer kwaad dan goed. Met uitzondering van mishandelend en verwaarlozend ouderschap, zijn de meesten van ons opvoeders met nuance en menselijkheid, op een continuüm van geweldige en moeilijke dagen, maanden en jaren. We moeten onszelf evenveel medeleven tonen als we onze kinderen tonen in het vruchteloze streven om ons een “goede” moeder te voelen en te vieren wie we zijn zoals we zijn.
Dit klinkt geweldig, en was oorspronkelijk ook het einde van dit stuk, maar ik kon het daar niet bij laten. De realiteit is dat negatieve berichten overal waar we ons wenden in surround sound te horen zijn – van de triviale zelfspottende ouderschapsmemes tot de meer serieuze wetten die het ouderschapsoordeel belemmeren (zie Safety First: Have We Gone Too Far?), en het constante spervuur van sociale media die onbereikbare en glossy beelden van ouderschap laten zien (ahem – celebrity post-baby lichamen – gewoon STOP IT!).
Oproep tot actie: Be the Change
Zoals Ghandi beroemde zei: “Je moet de verandering zijn die je in de wereld wilt zien.” Dus doe alsjeblieft met me mee om de verandering te ZIJN voor positieve berichtgeving voor moeders. Kun je meer sterke punten en overwinningen opnoemen dan zwakheden en mislukkingen in de laatste 24 uur van het ouderschap? Kun je een vriendin van een moeder een welgemeende, specifieke lof geven over haar ouderschap? Laten we dit doen … we doen elke dag veel moeilijkere dingen terwijl we onze kinderen opvoeden met nuance en menselijkheid.