Een cirkel van diepe schachten is ontdekt in de buurt van het werelderfgoed Stonehenge, tot verbazing van archeologen, die het hebben omschreven als de grootste prehistorische structuur ooit gevonden in Groot-Brittannië.
Vierduizend vijfhonderd jaar geleden groeven de Neolithische volkeren die Stonehenge bouwden, een meesterwerk van de techniek, ook een reeks schachten die zo waren uitgelijnd dat zij een cirkel vormden met een diameter van 2 km (1,2 mijl). Het bouwwerk lijkt een grens te zijn geweest die de mensen naar een heilig gebied leidde, want Durrington Walls, een van de grootste henge-monumenten van Groot-Brittannië, bevindt zich precies in het centrum ervan. De site ligt 1,9 mijl ten noordoosten van Stonehenge op Salisbury Plain, nabij Amesbury, Wiltshire.
Prof Vincent Gaffney, een vooraanstaand archeoloog bij het project, zei: “Dit is een ongekende vondst van grote betekenis in het Verenigd Koninkrijk. Belangrijke onderzoekers van Stonehenge en zijn landschap zijn verrast door de omvang van het bouwwerk en het feit dat het tot nu toe nog niet zo dicht bij Stonehenge was ontdekt.”
De ontdekking van de Durrington-schachten, die maandag werd bekendgemaakt, is des te buitengewoner omdat het het eerste bewijs levert dat de vroege bewoners van Groot-Brittannië, voornamelijk boerengemeenschappen, een manier hadden ontwikkeld om te tellen. Het bouwen van iets van deze omvang met zo’n zorgvuldige plaatsing van de elementen kon alleen zijn gedaan door honderden passen te volgen.
De schachten zijn enorm, elk meer dan 5 meter diep en 10 meter in diameter. Er zijn er ongeveer 20 gevonden en het kunnen er meer dan 30 geweest zijn. Ongeveer 40% van de cirkel is niet langer beschikbaar voor studie als gevolg van moderne ontwikkeling.
Gaffney zei: “De omvang van de schachten en het circuit rond Durrington Walls is momenteel uniek. Het toont het belang aan van Durrington Walls Henge, de complexiteit van de monumentale structuren binnen het Stonehenge-landschap, en het vermogen en de wens van neolithische gemeenschappen om hun kosmologische geloofssystemen vast te leggen op manieren, en op een schaal, die we nooit eerder hadden voorzien.”
Hij voegde eraan toe: “Ik kan niet genoeg benadrukken hoeveel moeite het heeft gekost om zulke grote schachten te graven met gereedschap van steen, hout en botten.”
Maar dit zijn dan ook dezelfde mensen die Stonehenge hebben gebouwd, door blauwe stenen naar de plek te slepen vanuit het zuidwesten van Wales, zo’n 150 mijl verderop.
Terwijl Stonehenge was geplaatst in relatie tot de zonnewendes, of de uiterste grenzen van de beweging van de zon, zei Gaffney dat de nieuw ontdekte cirkelvorm een “enorme kosmologische verklaring suggereert en de noodzaak om het in de aarde zelf in te schrijven”.
Hij voegde eraan toe: “Stonehenge heeft een duidelijke link met de seizoenen en het verstrijken van de tijd, via de zomerzonnewende. Maar bij de Durrington-schachten is het niet het verstrijken van de tijd, maar de begrenzing door een cirkel van schachten die een kosmologische betekenis heeft.”
De begrenzing kan mensen naar een heilige plaats in het centrum hebben geleid of hen hebben gewaarschuwd deze niet te betreden.
Aangezien het gebied rond Stonehenge tot ’s werelds meest bestudeerde archeologische landschappen behoort, is de ontdekking des te onverwachter. De enorme schachten, die zich in de loop van duizenden jaren op natuurlijke wijze hadden gevuld, werden afgedaan als natuurlijke zinkgaten en dauwpoelen. De nieuwste technologie – waaronder geofysische prospectie, grondpenetrerende radar en magnetometrie – toonde ze aan als geofysische anomalieën en onthulde hun ware betekenis.
Gaffney zei: “We beginnen dingen te zien die we met standaardarcheologie nooit konden zien, dingen die we ons niet konden voorstellen.”
Gaffney is verbonden aan de Universiteit van Bradford en is de mede-hoofdonderzoeker van het Stonehenge Hidden Landscape project, dat tientallen kilometers landschap over de Salisbury Plain in kaart heeft gebracht. Archeologen zijn nu de puntjes op de i aan het zetten en zien dit massieve patroon, zei hij.
Boringen in de schachten hebben cruciale radiokoolstofdateringen opgeleverd van meer dan 4.500 jaar geleden, waardoor de grens zowel met Stonehenge als met Durrington Walls samenvalt. De grens lijkt ook te zijn aangelegd om een eerder prehistorisch monument te omvatten, de Larkhill omheining, die meer dan 1.500 jaar voor de henge van Durrington werd gebouwd.
Slagstenen en ongeïdentificeerde botfragmenten werden in de schachten gevonden, maar archeologen kunnen alleen maar speculeren over het gebruik ervan.
Gaffney zei: “Wat we hier zien zijn twee enorme monumenten met hun territoria. Andere archeologen, waaronder Michael Parker Pearson van het University College London, hebben gesuggereerd dat Stonehenge, met zijn staande stenen, een gebied voor de doden was, terwijl Durrington, met zijn houten structuren, voor de levenden was.”
Hij voegde eraan toe dat, hoewel talrijke oude beschavingen telsystemen hadden, het bewijs daarvoor voornamelijk ligt in teksten in verschillende vormen die zij hebben achtergelaten. De planning van de bouw van een prehistorisch bouwwerk van deze omvang moet volgens hem een tel- of telsysteem hebben omvat. Voor het plaatsen van elke schacht zou meer dan 800 meter van de henge naar buiten moeten zijn afgelegd.
Bij het onderzoek is een consortium van archeologen betrokken geweest, onder leiding van de Universiteit van Bradford en met inbegrip van de universiteiten van Birmingham en St Andrews, in een internationale samenwerking met het Ludwig Boltzmann Instituut voor Archeologische Prospectie en Virtuele Archeologie aan de Universiteit van Wenen.
Henry Chapman, professor in de archeologie aan de universiteit van Birmingham, beschreef het als “een ongelooflijk nieuw monument”, en Richard Bates, een geowetenschapper aan de universiteit van St Andrews, zei dat het “een inzicht in het verleden biedt dat een nog complexere samenleving laat zien dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen”.
Het consortium publiceert een wetenschappelijke open-access paper in Internet Archaeology.
De ontdekking maakt de annulering goed van de zomerzonnewendevieringen van dit jaar bij Stonehenge – op 20 juni – als gevolg van het verbod op massabijeenkomsten, ingegeven door Covid-19. Archeologen hebben nog een reden om zich te verheugen na de ontdekking in de buurt van een reusachtig neolithisch bouwwerk.
{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragrafen}{highlightedText}}
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via E-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger