In Verborgen intellectualisme van Gerald Graff begint hij met het argument van “straatslimheid” versus “schoolslimheid”. Graff legt uit dat “school-slim” verborgen kan liggen in “straat-slim” en dat “school-slim” niet alleen kan worden aangeleerd door met vrienden te praten, maar ook via de media en onze omgeving, vandaar het “verborgen” intellectualisme. Hij legt verder uit dat “scholen en hogescholen het intellectuele potentieel van straatslimheid over het hoofd zien” (198) omdat deze vormen van intellectualisme in feite worden beschouwd als anti-intellectualisme. Graff begint dan te bespreken dat er op scholen vaak neergekeken wordt op intellectualisme, en dat mensen die beschouwd worden als “school-slim” gezien worden als nerdy, of saai. We leren dat Graff als kind bang was voor pesterijen en…toon meer inhoud…
Hij gaat verder met uit te leggen dat door te praten over onderwerpen zoals sport, men in staat is om de onderwerpen van argumenten, debatten, en zelfs statistieken te ervaren op een manier die de onderwerpen op school niet konden evenaren. We zien hem praten over hoe de alledaagse cultuur veel meer kan worden toegepast op de wereld dan de onderwerpen en lezingen waarover we op school leren, omdat over deze cultuur enthousiaster kan worden gepraat met iemand die men net heeft ontmoet. Kinderen zouden ook op een andere manier naar de wereld kunnen kijken, omdat ze essentiële levensvaardigheden en essentiële kennis op een interessante, opwindende manier zouden leren. Graff verwijt de schoolsystemen dat ze niet in staat zijn zijn jeugdige aandacht, en de aandacht van zoveel van de kinderen van vandaag, te vatten. Graff sluit af met te zeggen dat het nog steeds een werk in uitvoering is om kinderen te helpen hun intellectualisme in zichzelf te vinden.
Intellectualisme wordt meestal beschreven als iemand die een enorme hoeveelheid kennis heeft, goed kan praten, en het idee van de meeste mensen over intelligentie is iemand die “boekenslim” is. Boekenslim zou worden omschreven als iemand die kan schrijven en converseren over onderwerpen die meestal op school worden onderwezen. Een ander type “slim” zou iemand zijn die bekend staat als “street smart”. Zij worden gezien als intellectuelen die kennis hebben van de wereld om hen heen, en van de hedendaagse cultuur, en als individuen die leren door persoonlijke ervaringen. In het essay Verborgen Intellectualisme, van Gerald Graff, benadrukt hij