Microvilli
Microvilli zijn modificaties van het celoppervlak die de oppervlakte van een cel vergroten zonder de cel significant groter te maken. Microvilli worden vaak gezien in organen waar het epitheel een primaire rol speelt bij de absorptie van moleculen. Microvilli worden ondersteund door een actine microfilament netwerk. Individuele microvilli zijn moeilijk afzonderlijk op te lossen met lichtmicroscopie en verschijnen vaak als een band die over het apicale aspect van de cellaag loopt.
Cilia
Cilia zijn uitsteeksels en een soort organellen die worden waargenomen op de apicale oppervlakte van epitheelcellen. Op veel plaatsen slaan ze op een gecoördineerde manier. Dit helpt bij de verplaatsing van materiaal over het epitheliale oppervlak op een wijze die evenwijdig is aan het oppervlak van het epitheel.
Cellulaire verbindingen
Celverbindingen of juncties zijn bijzonder overvloedig aanwezig in epitheelweefsels. Deze structuren bestaan uit eiwitcomplexen en zorgen voor connectiviteit tussen aangrenzende epitheelcellen, tussen een cel en de extracellulaire matrix. Zij kunnen bijdragen tot de barrièrefunctie van epithelia en het paracellulaire transport controleren.
Celjuncties zijn de contactpunten tussen plasmamembraan en weefselcellen. Enkele voorbeelden van de belangrijkste soorten celjuncties: tight junctions, gap junctions, desmosomen en hemidesmosomen. tight junctions zijn transmembraanproteïnen die op het buitenste plasmamembraan zijn gefuseerd. Hiaatjuncties verbinden het cytoplasma van twee cellen en maken de vrije doorgang van moleculen tussen cellen mogelijk.
Desmosomen en hemidesmosomen maken een sterke hechting tussen cellen of aan een keldermembraan mogelijk. Desmosomen hechten zich aan de microfilamenten van het cytoskelet, dat bestaat uit keratine-eiwitten. Hemidesmosomen zijn qua functie vergelijkbaar met desmosomen, maar zij hechten de epitheelcel aan het basaalmembraan in plaats van aan een aangrenzende cel.
