Aan het Lister Institute of Preventive Medicine is vloeibare lucht in gebruik genomen als middel bij biologisch onderzoek. Een onderzoek naar de intracellulaire bestanddelen van de typhusbacil, begonnen onder leiding van dokter Allan Macfadyen, maakte de afscheiding van het cel-plasma van het organisme noodzakelijk. De aanvankelijk gebruikte methode om de bacteriën te desintegreren bestond erin ze te mengen met zilverzand en het geheel om te keren in een gesloten vat waarin een reeks horizontale schoepen met hoge snelheid ronddraaide. Aan deze procedure kleefden echter bepaalde nadelen en daarom werd gezocht naar een middel om het zand te verwijderen en de bacillen als zodanig te tritureren. Dit middel werd gevonden in vloeibare lucht, die, zoals reeds lang tevoren in het Royal Institution was aangetoond, het vermogen heeft om materialen zoals gras of bladeren van planten zo bros te maken dat zij gemakkelijk in een mortier kunnen worden verpulverd. Met behulp van dit procédé is in het Jenner Instituut een volledige trituratie van typhusbacillen tot stand gebracht, en hetzelfde procédé, dat reeds met succes op gistcellen en dierlijke cellen is toegepast, wordt in andere richtingen uitgebreid.
Wanneer lucht vloeibaar wordt gemaakt, worden zuurstof en stikstof tegelijkertijd gecondenseerd. Door zijn grotere vluchtigheid kookt deze laatste echter het snelst van de twee af, zodat de overblijvende vloeistof geleidelijk rijker en rijker aan zuurstof wordt.