Voor veel mensen is werken in het weekend de norm geworden – een manier om de achterstand van de vorige week in te halen of een voorsprong te nemen op de volgende.
Zoals Business Insider Executive Editor Joe Weisenthal schrijft: “Het lijkt erop dat het volledig loskoppelen van twee dagen te ondraaglijk is voor veel mensen, zodat ze tegen zondagochtend staan te popelen om te beginnen met het weer oppakken van de swing of things.” Hij gelooft dat twee dagen weekend te veel is voor veel mensen.
Tientallen jaren van onderzoek ondersteunt echter de 40-urige werkweek en toont aan dat langer werken kan leiden tot ernstige negatieve effecten op de gezondheid, het gezinsleven en de productiviteit.
Studies tonen aan dat, na verloop van tijd, het werken van lange uren uw risico op depressie, hartaanval en hartaandoeningen kan verhogen.
Insidieuze effecten
Het lijkt erop dat het werken van lange uren veel verraderlijke effecten heeft op de gezondheid en het welzijn. Werknemers die weinig vrije tijd hebben, kunnen afzien van goede gewoonten die de negatieve effecten van een levensstijl met veel stress tegengaan, ervoor kiezen om de training over te slaan, te kiezen voor afhaalmaaltijden in plaats van een zelfgekookte maaltijd, of te beknibbelen op slaap. En overwerken vermindert zeker gerichte tijd met familie en vrienden.
Maar naast de voor de hand liggende effecten op de gezondheid, kan te veel werken de cognitieve functie daadwerkelijk schaden. In een vijf jaar durend onderzoek, gepubliceerd in het American Journal of Epidemiology, vulden deelnemers verschillende tests in om intelligentie, verbaal geheugen en woordenschat te evalueren. Vergeleken met degenen die 40 uur per week werkten, vertoonden degenen die 55 uur per week werkten een slechtere woordenschat en redenering.
“We worden eigenlijk dommer als we te veel werken,” zegt executive coach Tasha Eurich, Ph.D., auteur van het nieuwe boek Bankable Leadership. Eurich zegt dat minder uren werken en meer pauzes en af en toe vakantie nemen ons kan helpen veel productiever te worden.
Overtime werkt alleen in korte uitbarstingen
In feite heeft meer werken niet het positieve effect op de productiviteit dat je zou verwachten. Overwerk werkt alleen in korte perioden, en wanneer het wordt volgehouden, verhoogt het de productiviteit niet en kan het deze zelfs belemmeren.
Volgens een onderzoek, beschreven door sociaal futurist Sara Robinson op AlterNet, is na acht weken 60 uur per week werken “de afname in productiviteit zo duidelijk dat het gemiddelde team evenveel gedaan zou hebben gekregen en beter af zou zijn geweest als ze zich gewoon al die tijd aan een 40-urige werkweek hadden gehouden. En bij een 70- of 80-urige werkweek gaat de daling nog sneller: Bij 80 uur wordt het break-even punt in slechts drie weken bereikt.”
Wat meer is, wanneer teams die gedurende een langere periode hebben overgewerkt, terugkeren naar een 40-urige werkweek, kost het tijd om te herstellen van de burn-out en hetzelfde productiviteitsniveau te bereiken als waarmee ze zijn begonnen.
Het Henry Ford-effect
In feite werkten veel Amerikanen zes dagen per week voordat de vijfdaagse werkweek van 40 uur in de jaren twintig van de vorige eeuw werd gepopulariseerd door Henry Ford (Ford had natuurlijk een fabriek in Cork waar hij deze maatregelen ook invoerde). Hij stelde de nieuwe werktijden in voor zijn werknemers bij Ford Motor Company, deels om hen meer tijd met hun gezin te geven, maar ook om hun productiviteit te verhogen.
Natuurlijk stelt Weisenthal dat sommige mensen zo gepassioneerd zijn over hun baan dat ze het werk toch in hun vrije tijd zouden doen. Ik heb zeker gesproken met verschillende startup CEO’s in de tech-sector die zeggen dat het verbreken van de verbinding hen juist angstiger kan maken, omdat ze willen weten wat er gebeurt.
Maar zelfs de gelukkigen die van hun baan houden, zouden moeten overwegen een stapje terug te doen. In een onderzoek dat werd uitgevoerd nog voordat de economie het werk supercharged maakte, ontdekte econoom Sylvia Ann Hewlett dat 45 procent van de managers in grote bedrijven “extreme banen” hadden, gekenmerkt door 70-plus-urige werkweken, slopende reisschema’s en beperkte vakantietijd (bijna 60 procent nam de hun toegewezen tijd niet op).
Velen van deze werknemers hielden van hun banen en noemden ze “opwindend”, “een adrenalinestoot” en “verslavend”. Ze eisten echter een zware tol op hun intieme relaties en hun gezondheid.
Chronische slapeloosheid
“Bijna 50 procent van de extreme werknemers is zo uitgeput en leeggezogen als ze ’s avonds thuiskomen dat ze sprakeloos zijn – niet in staat tot een gesprek,” schrijft Hewlett in een artikel voor de Harvard Business Review. “Dit kan moeilijk zijn voor partners en echtgenoten.”
Haar onderzoek vond ook verbanden tussen lange werkdagen en chronische slapeloosheid, gewichtstoename, onvruchtbaarheid en hartproblemen.
Hoezeer je ook houdt van wat je doet, af en toe weglopen kan dus het beste zijn voor jou en je succes op de lange termijn.
– Jenna Goudreau