De zomer is het seizoen waarin we graag verkoeling zoeken met een duik in het water. Voor sommigen is dat in het zwembad in de buurt of in de achtertuin, maar anderen geven de voorkeur aan het zoute water van de oceaan.
Soms wordt dit “wild zwemmen” genoemd, en het gebeurt op veel van de stranden, inhammen, baaien of estuaria in Australië.
Maar wild zwemmen is niet alleen goed voor onze gezondheid, het kan ook goed zijn voor de ecologie van de oceaan en het strand.
Een gezonde duik in de oceaan
Jaarlijkse competitieve oceaanzwemtochten, zoals de Byron Bay Winter Whales en de Bondi to Bronte, zijn een steunpilaar van veel Australische kuststeden en voorsteden van steden. Dagelijkse en wekelijkse recreatieve zwemgroepen zijn ook goed ingeburgerd op veel van onze stranden.
In Europese culturen is lang geloofd dat onderdompeling in zout water goed is voor de menselijke gezondheid en badplaatsen blijven er populair.
Oceaan zwemmers zijn vaak lyrisch over de voordelen voor de gezondheid en het welzijn die ze krijgen van hun regelmatige oceaanzwemmen. En onderzoek uit zowel de menswetenschappen als de wetenschap ondersteunt deze beweringen.
Het is gebruikelijk om zwemmers te horen beschrijven hoe hun problemen en angsten wegspoelen in het water. Als een dagelijkse reiniging komen ze na het zwemmen energiek, kalm en klaar om hun dagen tegemoet te treden.
Journaliste en omroepster Julia Baird heeft geschreven over hoe haar dagelijkse zwempartijen in Sydney een gevoel van ontzag opwekken dat verschuift hoe ze andere uitdagingen in haar leven navigeert.
Ander onderzoek spreekt over zwemmen als een proces van “therapeutische aangroei” waarbij de genoegens van onze regelmatige korte duiken en langere zwemtochten in de oceaan zich op ons stapelen en “een veerkrachtig welzijn ontwikkelen”.
In het Verenigd Koninkrijk promoten online bewegingen zoals #risefierce en Mental Health Swims regelmatig zwemmen als een positieve praktijk voor onze gezondheid en ons welzijn.
Een deel hiervan is accepteren dat de omstandigheden in de oceaan van dag tot dag kunnen veranderen. Sommige dagen zijn kalm en helder, andere zijn wild met golven en wind. Als we willen zwemmen, moeten we leren omgaan met de omstandigheden die we krijgen.
Dit vermogen om beslissingen te nemen in het licht van uitdagingen is nuttig voor een gevoel van vertrouwen en veerkracht – iets dat duidelijk is gebleken tijdens COVID-19 lockdowns over de hele wereld.
Ontmoetingen met de natuur
Voor zwemmers biedt het water nog andere beloningen.
Zwemmen, net als andere oceaansporten zoals surfen en duiken, is een manier om ons onder te dompelen in ecologieën en ons in contact te brengen met dieren, planten, het weer, golven en rotsen op een manier die we niet kunnen controleren.
We kunnen vissen, vogels, roggen, schildpadden, koppotigen en andere dieren tegenkomen. Allen worden gemeld om te helpen met een gevoel van welzijn. Dit benadrukt hoe wij ook deel uitmaken van deze ecologieën.
De recente film My Octopus Teacher vond weerklank bij veel mensen die zwemmen en die regelmatig dezelfde dieren tegenkomen.
Sommige zwemmers brengen het effect van zwemmen zelfs in verband met dieren die in oceanen leven. In een onderzoek naar zwemmen in het Verenigd Koninkrijk legde een zwemmer uit hoe hij “erin ging als een chagrijnige zeeleeuw en eruit kwam als een lachende dolfijn”.
Zorg voor de oceanen
Deel uitmaken van een ecologie betekent dat wij ook verantwoordelijkheden hebben. In Australië moeten we een voorbeeld nemen aan de inheemse Australische bevolking om zorg te dragen voor het zeeland waarin we zwemmen.
Oceaanplastics, rioolwater en de antibiotica in landbouwafval zijn een potentieel probleem voor onze gezondheid als we zwemmen in vervuilde oceanen.
Onze ontmoetingen met dieren die dicht bij de kust leven, kunnen ook gevolgen hebben voor hun gezondheid, dus we moeten niet vergeten hun ruimte te respecteren.
Vele culturen zijn zich bewust van de onderlinge verbanden tussen mensen en de omgeving waarin ze leven. Zo schrijven inheemse Hawaiiaanse en Māori-onderzoekers over hun banden met oceanen, en de Ama-vrouwen in Japan verbinden zich met onderwatergeluidslandschappen wanneer ze naar abalone duiken.
In Australië zijn Aboriginals en Torres Strait Islanders zich diep bewust van de verbanden tussen de gezondheid van mensen en het land, de zee en de lucht landen waar ze leven.
Mensen kunnen niet gezond zijn als het land niet gezond is, noch kan het land gezond zijn als de mensen dat niet zijn.
En daarom zou wild zwemmen ook goed kunnen zijn voor oceaan- en strandecologieën. Hoe meer we te weten komen over de gevolgen van oceaan- en kustecologieën voor de gezondheid en het welzijn, hoe meer we ons betrokken zouden moeten voelen bij de zorg voor deze ecosystemen.
Laten we samen zwemmen
Het gebrek aan controle dat we hebben over de omstandigheden in oceaanwateren kan beangstigend zijn, en dezelfde ontmoetingen die sommige mensen opwinden, zijn angstaanjagend voor anderen.
Zelfs voor ervaren zwemmers is verdrinken een zeer reëel risico. Tussen juli 2019 en juni 2020 verdronken 248 mensen in Australië, waarvan 125 doden door verdrinking aan de kust.
Voor anderen is hun angst voor haaienaanvallen en ontmoetingen genoeg om hen uit het oceaanwater te houden.
Dus als je deze zomer de oceaan wilt proberen, vinden veel mensen troost en veiligheid door wild te zwemmen met anderen. Dit wordt weerspiegeld in de groei van zwemgroepen.
Websites zoals oceanswims.com en Swim Sisters geven een overzicht van oceaanzwemgroepen en wedstrijdzwemmen in heel Australië. Het is gemakkelijk om informatie te vinden via uw lokale gemeenschap ook.
Zwemmen in de zee kan zo eenvoudig zijn als een eerste duik in kniediep water, of zo uitdagend als een urenlange marathon langs de kust. Wat u ook verkiest, neem de tijd om te genieten van de onderdompeling in een waterige wereld.