Alai

Het element dat maakt dat sommige mensen mooi zingen en anderen slecht, zijn problemen met de nauwkeurigheid van de toonhoogte, die ook intonatie wordt genoemd. Toonhoogte kan worden opgevat als de ‘scherpte’ van een stem; hoe hoger de toonhoogte, des te scherper en schriller de stem klinkt.

Sommige mensen worden geboren met bepaalde aangeboren vaardigheden die ons hart doen smelten of ons verbazen. Kijk naar een goede film en je zult je geïnspireerd voelen, lees een goed boek en je zult de complexiteit van de wereld waarderen, luister naar een goede zanger en de wereld zal plotseling mooier lijken.

Maar is het vermogen om mooi te zingen een gooi met de genetische dobbelstenen, of kan iedereen leren om goed te zingen? Werden Beyonce, Justin Timberlake en Christina Aguilera met deze gave geboren of waren het jaren van oefening die hen zo getalenteerd maakten? Het blijkt dat zingen, meer specifiek, het resultaat is van een combinatie van een aangeboren talent en niet aflatende inspanning. Helaas is niet ieders stem even aangenaam om naar te luisteren.

Waarom zingen sommige mensen dan altijd slecht?

Wat is ‘slecht zingen’?

Een rare vraag, toch?

Hoewel het vrij moeilijk is de grenzen van ‘goed zingen’ af te bakenen, omdat ‘goed zingen’ voor jou misschien iets anders is dan voor je vrienden, kan goed zingen wel wetenschappelijk worden onderscheiden van slecht zingen. Als je een slechte zanger bent, betekent dat dat je tekortschiet op een of meer van de volgende gebieden: timing (het vermogen om de maat van de muziek te volgen), notengeheugen en nauwkeurigheid van toonhoogte.

Het is waargenomen dat de meerderheid van de mensen tamelijk behoorlijk is als het gaat om notengeheugen en timing. Ongeacht of je zangtraining hebt gehad of niet, de meeste mensen zouden in staat zijn het lied dat je zingt te herkennen, zelfs als je niet bijzonder goed zingt. Dat is een onweerlegbaar bewijs van het vermogen om noten te onthouden. Evenzo zijn mensen tamelijk goed in het timen van hun noten en veranderingen tijdens het zingen.

Waarom kunnen sommige mensen goed zingen en anderen niet?

Er zijn talloze factoren die een rol spelen bij iemands vermogen om te zingen. Goede zangers worden geboren met een verbazingwekkend ‘instrument’ dat longen met een uitstekende vitale capaciteit, uitzonderlijke adembeheersing, en een strottenhoofd dat hen in staat stelt hun stembanden te strekken en te pletten om het gewenste stembereik te bereiken. De vorm en de grootte van iemands keelholte en neusholte hebben ook een correlatie met zijn vermogen om te zingen. Een goed voorbeeld hiervan is een gitaar; elke gitaar zal anders klinken, zelfs als dezelfde snaren worden gebruikt, vanwege de individuele vorm en grootte.

Mentale aspecten van een persoon spelen ook een grote rol in zijn vermogen om te zingen. Iemand die zelfverzekerd is in zijn zingen, heeft een grotere kans om te slagen in de muziek dan iemand die aan zichzelf en zijn talenten twijfelt. Bovendien hebben mensen die van jongs af aan aan muziek zijn blootgesteld en zijn opgegroeid in een omgeving waar zingen wordt aangemoedigd, een grotere kans om er goed in te worden.

Een ander zeer belangrijk element dat maakt dat sommige mensen mooi zingen en anderen slecht, zijn problemen met de nauwkeurigheid van de toonhoogte, die ook intonatie wordt genoemd. Toonhoogte kan worden opgevat als de “scherpte” van een stem; vrouwenstemmen hebben doorgaans een hogere toonhoogte dan mannenstemmen. Toonhoogte wordt gemeten in centen; 1 halve toon bestaat uit 100 centen, wat overeenkomt met een twaalfde van een octaaf.

Toonhoogtefouten kunnen worden beschouwd als het verschil in het aantal centen van de gezongen toon ten opzichte van de bedoelde toon. Als uw toon meer dan 50 cent afwijkt van de bedoelde toon, dan zou uw zang waarschijnlijk als “slecht” worden beschouwd.

Interessant is dat uit een studie is gebleken dat wij, als mensen, in staat zijn om verschillende toonhoogten te herkennen en deze op een instrument na te bootsen, ook al vinden sommigen van ons het moeilijk om naar een toonhoogte te luisteren en het geluid met onze stem na te bootsen. Dit toont aan dat wij in feite het aangeboren vermogen hebben om toonhoogten te ‘herkennen’. Wat ons ontbreekt is een goed oor om de toonhoogte te horen wanneer we die proberen na te bootsen, waardoor we niet in staat zijn die correct te zingen.

Waarom gebeurt dit?

Het komt allemaal neer op die lastige activiteiten van de hersenen. Het probleem van de hersenen is dat ze niet in staat zijn hun activiteiten af te stemmen op een bepaald doel (in dit geval een bepaalde toon). Dat is misschien een beetje verwarrend, dus laten we het wat verder uitsplitsen.

Wanneer u een deuntje hoort, heeft uw brein een waarneming van de verschillende parameters, zoals luidheid, toonhoogte, toon enzovoort. Menselijke hersenen zijn vrij goed in het waarnemen van de juiste toon, wat betekent dat de mogelijkheid van een fout in de waarneming van de toon door onze hersenen is uitgesloten. De “input”-component is in dit geval dus in orde; het probleem doet zich voor bij de “output”. Nadat de hersenen de toon hebben gehoord, stippelen zij een uitgangstoon uit die overeenkomt met de toon die zij hebben gehoord, maar helaas is die niet in overeenstemming. Met andere woorden, het merendeel van het slechte zingen is te wijten aan ‘slechte motorische controle’ en ’timbrale-omzettingsfouten’.

Waarom kan ik niet zingen?

Zelfs als je je realiseert wanneer je vals zingt, is er niet veel wat je eraan kunt doen. Uw oren registreren dat u niet helemaal de toon voortbrengt die u voor ogen had, dus vragen de stembanden de hersenen om instructies. De hersenen sturen echter nog steeds dezelfde instructies, en je kunt de toon gewoon niet goed krijgen. Het is bijna alsof de stembanden zich in een bepaalde positie hebben vastgezet om iedere keer dezelfde verkeerde toon te produceren, zelfs als ze beter weten!

Het kan ook zijn dat u uw ‘spreekstem’ gebruikt in plaats van uw ‘zangstem’. Als we praten, gebruiken we meestal een lager bereik, terwijl onze zangstem relatief hoger is. Het is gemakkelijker om een kind deze vaardigheid aan te leren dan een volwassene, want hoe langer iemand probeert te zingen met zijn spreekstem, hoe moeilijker het wordt om die gewoonte te doorbreken. Daarom is het gewoon een kwestie van voortdurend oefenen om je stemmechanisme te ontspannen en ondersteunde adem te gebruiken om te zingen, in plaats van de stem ‘iets te laten doen’.

Practice is Key

Mensen worden geboren met bepaalde verbindingen in de hersenen die grote verschillen maken in veel vaardigheden en zwakheden die ze bezitten. Het goede nieuws is echter dat deze verbindingen, waarvan lang werd gedacht dat ze permanent waren, kunnen worden veranderd door veel te oefenen. Ja, het langdurig beoefenen van dezelfde activiteiten kan zeer effectief zijn bij het bijstellen en herdefiniëren van deze verbindingen, en dientengevolge, je aantrekkingskracht als zanger!

Het is belangrijk om te onthouden dat zangers niet alleen worden geboren, maar ook worden gemaakt. Als je je favoriete zangers in de loop der tijd hebt horen zingen, heb je waarschijnlijk aanzienlijke veranderingen in hun stem opgemerkt. Taylor Swift, bijvoorbeeld, klinkt nu heel anders dan vijf jaar geleden, en op een goede manier. Dit kan deels te wijten zijn aan volwassenheid, maar een groot deel ervan is te wijten aan consequente en grondige oefening.

Daarom, maak je geen zorgen als je nu niet goed kunt zingen; het is gewoon een kwestie van tijd en geduld. Wie weet, op een dag, na genoeg oefening, zal je een prachtig lied zingen voor een auditorium vol met mensen. Laat niemand je vertellen dat je “een slechte stem” hebt. Een belangrijk deel van het proces is gewoon leren je op je gemak te voelen met de unieke stem die je hebt. Je kunt echter altijd blijven oefenen om die perfecte toonhoogte te vinden!