Alai

WAT HET BETEKENT EEN ONAFHANKELIJKE FILMMAKER te ZIJN

Het leven van een onafhankelijke filmmaker is een uitdaging en dit is hoe ik er een ben geworden. Ik zat in het laatste jaar van de filmschool toen ik een van mijn docenten vertelde dat ik alleen geïnteresseerd was om in de voetsporen te treden van mijn held-filmmakers zoals Kieslowski, Mike Leigh of Ken Loach en echte verhalen uit te beelden, ongeacht de financiële beloningen.

Ik verliet de filmschool in 2004, en wat ik mijn docent vertelde laat alleen maar zien hoe volkomen onwetend ik was van een klein en piepklein feit dat film maken een zakelijke onderneming is. Net als elk ander bedrijf moeten films winst maken op de investering, ongeacht wie het geld investeert (particulier, bedrijf of staat).

Zoals elke afgestudeerde was ik vol enthousiasme en was ik er vast van overtuigd dat talent, toewijding en het verhaal het belangrijkst waren. Eens te meer blijkt hoe weinig ik toen wist over de dynamiek in de filmindustrie, alle financiering en de politiek die zich afspeelt achter gesloten deuren waar de beslissingen worden genomen. Geld speelt in de indiefilmwereld net zo’n grote rol als in de mainstreamwereld.

Indiefilms maken betekent ook niet dat je gratis of voor bijna niets werkt. Het betekent dat de budgetten veel kleiner zijn dan films die door de traditionele studio’s worden gefinancierd. En, theoretisch, is de vrijheid van creatie groter. Voor indiefilms komt het grootste deel van de financiering uit onafhankelijke bronnen.

Voor mij was een van de belangrijkste redenen waarom ik een onafhankelijk filmmaker wilde worden, mijn behoefte om mijn eigen baas te zijn. Ik ben een kinesthetische leerling, en ik voelde dat ik na het verlaten van de filmschool nog niet klaar was om een baan in de industrie te gaan zoeken. Indie-filmmaken voelde veilig voor mij, en ik kon fouten maken terwijl ik al doende leerde.

IN DE FOTO: MAGDA OLCHAWSKA OP DE SET MET PAWEL PALCAT CREDIT: MAGDA OLCHAWSKA

Meteen vanaf het begin als een onafhankelijke filmmaker, moest ik veel dingen leren die je alleen kunt leren door het uitvoeren van de taken die je moet doen om de film te realiseren. Omdat er niemand was die mijn hand vasthield of me liet zien hoe alles in zijn werk ging, moest ik snel leren en mijn vaardigheden van productie tot productie verbeteren. Ik zeg niet dat dit de enige manier is om te leren en je vaardigheden te ontwikkelen, maar in mijn geval was het de beste manier om enige vooruitgang te boeken.
Het eerste wat ik als indie leerde, was dat film maken niet alleen gaat over filmen, weten hoe je software moet bewerken, of weten hoe je je productie moet budgetteren.

Film maken gaat ook over marketing en promotie, praten met mensen, pitches schrijven, behandelingen en voorstellen. Af en toe raakte ik in paniek en vroeg ik me af waarom ik al deze dingen moest weten als de enige reden waarom ik filmmaker wilde worden was om verhalen te vertellen die er toe doen. Hoe meer ik echter leerde over de industrie, hoe duidelijker het werd dat verhalen en vertelvaardigheden slechts een deel zijn van een enorme filmpuzzel.

Verschillende vormen van financiering, promotie- en marketingstrategieën, politiek, vriendschappen, agenten en filmfestivals zijn samenvallende delen van die puzzel geweest, bijna vanaf het moment dat de entertainmentindustrie werd geboren.

Om welke indiefilm dan ook te maken, kort of speelfilm, moet je niet alleen geld hebben, maar ook energie, inzet en een waanzinnige vastberadenheid om te schrijven, herschrijven, redigeren, opnieuw redigeren, met mensen te praten, te multitasken, alle acties te coördineren die tijdens alle fasen van de productie moeten worden gedaan, alle antwoorden liefst meteen hebben, zeer georganiseerd zijn, de toekomst proberen te voorzien, het weer coördineren als je buiten aan het shooten bent, en proberen zo weinig mogelijk fouten te maken tijdens het filmen zodat je niet terug hoeft om opnieuw te filmen omdat je dan al geen geld meer hebt.

Als je film eenmaal in kannen en kruiken is, moet je nog steeds de hele post-productie coördineren en bovenop de marketing en promotie zitten, waartoe vaak ook het betreden van de film festival kringen behoort.

IN DE FOTO: MIKOLAY OLCHAWSKI EN DANIEL KNIGHT OP DE SET VAN “DAD” CREDIT: ELA GANCARZ

Bij de big budget films kan de produktie het zich veroorloven veel mensen in te huren om verschillende afdelingen te leiden en veel runners en assistenten om op die afdelingen te werken.

Independent Filmmaker Face Extra Challenges

Bij een indiefilm draag je als regisseur/filmmaker meestal minstens vier petten tegelijk; daarom zijn je hoge organisatorische vaardigheden en je kennis over alles wat bij het maken van een film komt kijken, de sleutel tot succesvolle opnamen. Voor mij betekent dat op tijd klaar zijn met de opnames en goed beeldmateriaal hebben. En ook de sleutel tot succesvolle post-productie en promotie. Voor mij betekent dat de postproductie op tijd af hebben en op een paar zorgvuldig gekozen filmfestivals komen, en eventuele prijzen zijn altijd een aangename verrassing.

Soms duurt het jaren voordat een indiefilm uitkomt, vooral als de regisseur/filmmaker het grootste deel van de postproductie zelf doet. Dus geduld en vastberadenheid zijn vereist in alle stadia van de productie. Als je die niet in overvloed hebt, moet je daar ofwel hard aan werken, zoals ik heb gedaan, of een ander carrièrepad zoeken.

Je verdient meestal geen geld met korte films. Als je er al geld mee verdient, is dat heel weinig in vergelijking met de investering van geld en tijd die je erin moet steken.

Kortfilms worden nog steeds behandeld als visitekaartjes voor filmmakers om hun vaardigheden en verteltalent te tonen. In sommige gevallen is een korte film een ticket naar een speelfilm (kijk naar “Whiplash”), maar dit is relatief zeldzaam. Toch ontwikkelen de meeste filmmakers hun korte films met die gedachte in het achterhoofd.

Gerelateerd artikel: “VREDE EN GERECHTIGHEID BELICHTEN DOOR FILM: MILDRED ACHOCH”

Heden ten dage speelt het internet een belangrijke rol in de filmwereld, en kun je veel websites gebruiken om je film te distribueren. De vraag is hoeveel geld je kunt investeren in marketing en promotie en of je het je kunt veroorloven om een bedrijf in te huren dat je kan helpen om op Netflix, iTunes of Amazon te komen (om er maar een paar te noemen). Toch zul je een enorme concurrentie van de mainstream films te bestrijden, maar als je speelt je kaarten goed en maak een film voor een zeer specifiek publiek, kun je wat geld te verdienen op het.

Sommige indie filmmakers worden opgemerkt dankzij hun online inspanningen en erin slagen om banen te krijgen het maken van branded en corporate video’s, die hen in staat stelt om tijd en geld te investeren in meer artistieke inspanningen. Hopelijk, in de toekomst, zal dat hen helpen om op te schuiven naar meer commerciële projecten (meestal is dat hoe het zou moeten gebeuren voor de meeste filmmakers).

Hoewel, voordat het bovenstaande scenario werkelijkheid kan worden, duurt het meestal jaren van jezelf vestigen, jaren van het maken van films op geen budgetten of zeer kleine budgetten en jaren van hard werken, vastberadenheid en geloven in je storytelling capaciteiten, ongeacht wat anderen zeggen over je rage om je droom na te jagen.

Een onafhankelijke filmmaker zijn is een eenzame baan voor vele jaren voordat men kan doorbreken.

IN DE FOTO: PAWEL PALCAT EN PAULA PRESTON OP DE SET VAN “ANNA EN DE MODERNE DAG SLAVERIJ” CREDIT: MAGDA OLCHAWSKA

Om een onafhankelijke filmmaker te zijn, is er veel moed nodig om voortdurend te blijven proberen en te falen (niet te komen waar men wil komen), om het dan opnieuw te proberen vol hoop en opwinding over het nieuwe project.
Het vergt veel werk om te blijven leren en vaardigheden te verbeteren om de volgende film beter te maken dan de vorige.

Naast het verbeteren van je vaardigheden als onafhankelijk filmmaker, kun je jezelf niet alleen beperken tot één nauw vakgebied. Je moet veel weten over andere afdelingen en andere vakgebieden om de werkdruk aan te kunnen.

Soms voelt het alsof alle kennis die je moet vergaren niets te maken heeft met jou als filmmaker, je filmmakersvaardigheden, of je verlangens en dromen. Maar in werkelijkheid heb je dat extra onderwijs nodig over onderwerpen als financiering, marketing, promotie om je mogelijkheden en kansen uit te breiden (het voelt misschien alsof ik mezelf blijf herhalen, maar ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dat is).

Natuurlijk moet je ook een harde kont hebben om op te landen wanneer afwijzing na afwijzing blijft aankomen, vooral in de eerste jaren van je filmcarrière.

Elke keer, na het verteren van de afwijzing, wat soms moeilijk is, moet je jezelf oprapen en geloven of misleid genoeg zijn om te weten dat je pad is wat je hart het meest begeert en je kunt jezelf niets anders zien doen dan het vertellen van visuele verhalen.

Als een indie filmmaker, moet je flexibel zijn met je carrière aanpak, omdat het grootste deel van je eerste jaren zal worden gewijd aan het opbouwen van een naam voor jezelf, wat een zeer vervelend proces kan zijn dat jaren van toewijding vergt. Ik wou dat er een handleiding was die we allemaal konden volgen om “het te maken”, maar er is niet één manier of één aanpak die je naar de top brengt. Houd in gedachten dat ieders weg naar de top anders is.

Voor mij voelt indie filmmaken als een hobbelige weg, die je moet oversteken om de plek met minder hobbels te bereiken. De top bereiken betekent niet dat er geen hobbels meer op je weg komen; het betekent alleen dat je meer kansen en mogelijkheden krijgt om met verschillende mensen te praten die je kunnen helpen bij het maken van je film.

Als indiefilmer zul je je op een gegeven moment moeten realiseren dat hoe graag je ook onafhankelijke films wilt maken, je nog steeds in je levensonderhoud moet voorzien, zeker als je een gezin hebt. Als je aan het begin van je carrière staat, kijk dan welke andere opties er voor je zijn, welke vaardigheden je zou kunnen ontwikkelen die overdraagbaar zouden kunnen zijn en je hypotheek zouden kunnen betalen terwijl je je indiefilms maakt.

Ik weet dat het niet klinkt als een ideaal plan, maar we hebben allemaal geld nodig om van te leven en geld om te investeren in onze indieprojecten. Dus denk twee keer na en wees verstandig. Zorg ervoor dat je nadenkt over je financiën en probeer in het begin slimme, verstandige beslissingen te nemen. Ik weet dat het soms moeilijk is, vooral wanneer de passie de overhand neemt.

IN DE FOTO: PAWEL PALCAT OP DE SET VAN “ANNA EN MODERNE DAG SLAVERIJ CREDIT: MAGDA OLCHAWSKI

Om een onafhankelijke filmmaker te zijn, heb je veel zelfvertrouwen nodig, zelfs, of vooral wanneer het moeilijk wordt. Besteed tijd en geld aan het investeren in je eigen zelf – ontwikkeling, want het is heel gemakkelijk om jezelf naar binnen te trekken en over te steken naar de donkere kant. Het ontwikkelen van een spirituele kant is wat je bij zal blijven, ongeacht de uitkomst van je filmcarrière, en het zal je door de moeilijke tijden loodsen.

Als een onafhankelijke filmmaker moet je voortdurend op zoek gaan naar je stem, verschillende formaten proberen om jezelf uit te drukken en je verhalen te verbeelden. Wees niet bang om te experimenteren. Hoe kom je er anders achter wat je leuk vindt en wat voor jou werkt en wat niet? Als onafhankelijk filmmaker moet je niet alleen je sterke maar ook je zwakke punten kennen en taken delegeren aan mensen die experts zijn op de gebieden die jij niet bent. Vergeet niet dat filmmaken een collaboratieve kunst is die bestaat uit veel verschillende afdelingen die samenwerken.

Onderschat ook filmfestivals niet in het leven van een onafhankelijke filmmaker, die zijn nog steeds ongelooflijk belangrijk. Daarom moet je zoveel mogelijk over festivals te weten komen en er zoveel mogelijk bijwonen.

Op filmfestivals zul je, hopelijk, een paar aardige mensen ontmoeten, veel fantastische films zien, en uit de eerste hand leren wat er nieuw en spannend is in de filmindustrie. Je zult ook zien hoe de festivals werken, misschien wat coole feestjes bijwonen, en heerlijk eten. Hoe belangrijk netwerken ook is, vergeet niet om plezier te maken. Als je jezelf te serieus neemt, wordt de hele ervaring een sleur. Je hoeft niet ver te reizen om festivals bij te wonen; bijna elke stad heeft tegenwoordig wel een filmfestival.

Naar mijn mening zijn de dagen dat indies zich maar op één baan richtten allang voorbij. Om het te maken en ofwel hogerop te komen of comfortabel te leven waar je bent, zijn flexibiliteit en vroegtijdige aanpassing van vitaal belang. Het leven van een onafhankelijke filmmaker is onvoorspelbaar; het vereist een lange-termijn inzet, veel offers en een constante groei en zoektocht naar jezelf.

Wat ik vaak zie (en in alle eerlijkheid, ik heb die fout ook gemaakt) is dat een indie filmmaker stopt met leven en alleen maar leeft van het ene project naar het andere, en dat is een enorme vergissing. Het leven is spannend, verrassend en vol mooie verhalen die klaar zijn om verteld te worden, zolang de filmmaker zich wil openstellen en wil luisteren naar wat het leven biedt.

Dus groei, leer en leef ten volle en vertel echte verhalen over echte personages, verhalen die er toe doen en anderen zullen verrijken, ook al is het maar voor een paar mensen of voor een paar minuten. En het belangrijkste, geniet van de zoete, vreugdevolle, rotsachtige reis van een indie filmmaker.

Editors Note: De meningen die hier door Impakter.com columnisten worden geuit zijn die van henzelf, niet die van Impakter.com