Voordat je kunt begrijpen wat een PPA is, moet je even een stapje terug doen en kijken wat een Linux software repository is. Elke keer dat u een stukje software op uw Linux-systeem installeert met behulp van uw pakketbeheerder, komt het uit een software-repository. Elke distributie configureert zijn repositories een beetje anders, maar ze dienen over het algemeen allemaal hetzelfde doel. Ze bevatten een set software en leveren deze aan uw pakketbeheerder wanneer deze een pakket aanvraagt.
Distributies hebben hun eigen basisset van softwarerepositories. Deze bevinden zich op een aantal servers over de hele wereld, maar daar hoeft u zich niet echt zorgen over te maken. Uw computer wordt tijdens het installatieproces geconfigureerd om de juiste te gebruiken. U kunt ze wel bekijken. Op Ubuntu en Debian zijn de kernrepositories geconfigureerd in een bestand in “/etc/apt/sources.list.”
Je kunt het openen in je favoriete teksteditor en een kijkje nemen. Elke regel volgt hetzelfde patroon. Ze beginnen allemaal met deb. Dat laat de pakketbeheerder weten dat het adres dat volgt een archief is.
Na de URL staat de naam van de uitgave. Als je op de laatste versie van Ubuntu zit, staat er “Bionic.” Dat vertelt de package manager voor welke release hij software moet halen.
Na de release, vind je een combinatie van drie sleutelwoorden. Ze zijn verschillend tussen Ubuntu en Debian. Debian gebruikt “main,” “contrib,” en “non-free.” Ubuntu gebruikt “restricted,” “universe,” en “multiverse.” Ze dienen echter dezelfde doelen. Deze sleutelwoorden categoriseren de software in de repositories en vertellen de pakketbeheerder uit welke categorieën hij moet halen.
Er is nog iets dat je hier niet goed kunt zien. Alle repositories zijn ondertekend met een GPG sleutel. Als Apt die sleutel niet heeft, installeert het de software niet. Dat helpt om te verifiëren dat niemand met de software in de repositories heeft zitten knoeien en mogelijk uw systeem in gevaar heeft gebracht.
Wat is een PPA?
PPA staat voor Personal Package Archive, en in werkelijkheid is het niet anders dan iedere andere Debian/Ubuntu repository. Wanneer u een PPA aan uw Ubuntu-systeem toevoegt, voegt u een andere software repository voor uw pakketbeheerder toe om uit te halen.
Niet tenzij u het anders vertelt, zal Apt geen onderscheid maken of prioriteit geven aan de ene repository boven de andere. Dat betekent dat u een PPA met meer bijgewerkte pakketten aan uw systeem kunt toevoegen, en dat Apt automatisch de nieuwere pakketten zal gebruiken in plaats van de standaardpakketten.
Canonical, de mensen achter Ubuntu, hebben ook een service gemaakt om PPA’s en andere softwareprojecten te hosten, Launchpad genaamd. Je kunt letterlijk duizenden projecten vinden op Launchpad, en hoewel het niet allemaal PPA’s zijn, wordt een groot deel van de PPA’s die je wel vindt, gehost op Launchpad.
Niets van dit alles beantwoordt echter de kernvraag. Dat komt omdat er één belangrijk verschil is dat PPA’s onderscheidt van gewone Debian repositories. Dat is de manier waarop u ze op uw systeem installeert.
Hoe voegt u een PPA toe?
Wanneer u een reguliere Debian-repository toevoegt, moet u de locatie van de repository handmatig toevoegen aan uw “sources.list” bestand. U kunt ook een apart bestand toevoegen in “/etc/apt/sources.list.d/.” Hoe dan ook, je moet het handmatig doen. U moet de GPG-sleutel voor het archief ook handmatig importeren.
Wanneer u een PPA toevoegt in Ubuntu, kunt u dit doen met een enkel commando. Alles is al geconfigureerd om zichzelf automatisch in te stellen. De onderstaande commando’s voegen de grafische PPA van Ubuntu toe.
sudo add-apt-repository ppa:graphics-drivers/ppasudo apt-get update
Het eerste commando voegt daadwerkelijk de PPA toe. De tweede vertelt Apt alleen om te updaten. Let op de bovenstaande afbeelding. Het laat je zien hoe de handmatige versie eruit zou zien. Het bevat zelfs de GPG sleutel om te importeren.
Het is gemakkelijk te zien waarom PPA’s een goede zaak zijn. Ze maken het toevoegen van complete software repositories aan uw Ubuntu zo eenvoudig mogelijk. Er is niet veel dat je kunt verprutsen bij het toevoegen van een PPA, terwijl het handmatig toevoegen van software repositories een pijn kan zijn. PPA’s zijn een perfect voorbeeld van hoe Ubuntu is ontworpen om het gebruik van Linux makkelijker te maken. Ze doen niets nieuws of speciaals, maar ze maken iets ouds en omslachtigs veel gestroomlijnder.
Nick Congleton
Nick is een freelance tech. journalist, Linux liefhebber, en een lange tijd PC gamer.
Onze laatste tutorials rechtstreeks naar je inbox.