Vijftien jaar geleden was Lenny Cooke bekend bij iedereen in New York die AAU-basketbal volgde, het competitieve clubcircuit dat werd gescout door college- en NBA-coaches. Zoals auteur en basketbal schrijver Jonathan Abrams zich herinnert, leek Cooke een speler van oneindige belofte.
JA: Dus, Lenny Cooke was waarschijnlijk ongeveer 6-foot-6, 6-foot-7 – vrij groot voor de middelbare school, maar, weet je, niet allemaal zo groot voor het volgende niveau. Hij ging voor het eerst naar de middelbare school in New York in het begin van de jaren 2000 en hij ging naar de AAU scene en domineerde de competitie. En, in New York stad, zijn de schijnwerpers feller dan ergens anders.
Op dat moment, denk ik dat alle verleidingen naar Lenny riepen. Hij was een jongen die vaak thuiskwam als andere kinderen zich klaarmaakten om naar school te gaan. Hij zat in rap video’s. Hij was in clubs. Hij dronk. En, weet je, als je dat tot je beschikking hebt, kan ik niet zeggen dat ik zelf niet op die manier zou zijn geleid.
Ik denk dat in een andere wereld, in een ander tijdperk, onder ander toezicht, Lenny een behoorlijk goede NBA-speler had kunnen zijn.
Jonathan Abrams
“Toen hij beter werd, probeerden sommige coaches hem te betalen,” zegt Abrams. “En Lenny zou gaan spelen voor het beste AAU team, maar ook het team dat hem het meest zou betalen, en hij werd bijna als een betaalde middelbare school moordenaar.”
‘You Go Under The Christmas Tree And There’s Just Nothing There’
Op een gegeven moment, misschien onvermijdelijk, zegt Abrams dat Cooke geconfronteerd werd met een team geleid door een toekomstig fenomeen: LeBron James.
JA: Ze ontmoetten elkaar op een kamp in Teaneck, New Jersey, en Lenny werd verondersteld de beste speler te zijn, de koning van New York. Hij werd verondersteld dat kamp te domineren. LeBron James zit een jaar achter hem op school. Niemand kent LeBron echt voor dit kamp, en ze ontmoeten elkaar in deze wedstrijd. En LeBron domineert de wedstrijd en hij scoort de winnende bal met een wonderbaarlijk schot over Lenny heen. En Lenny, tot op de dag van vandaag, weet niet hoe dat schot er eigenlijk in ging. Maar dat was zo’n beetje de opkomst van LeBron en de ondergang van Lenny, want kort daarna raakte Lenny een beetje van de kaart.
James sprong van de middelbare school naar de NBA, waarbij hij even pauzeerde om een Hummer en een enorm sponsorcontract van Nike aan te schaffen. Hij werd meervoudig MVP-winnaar en, in Miami, tweevoudig NBA-kampioen. Abrams zegt dat het Cooke ontbrak aan de drive en de steun van een sneakerbedrijf en een sterke zaakwaarnemer. En ik denk dat hij het beschreef als: “Je denkt dat het kerstdag wordt, en je bent opgewonden, je bent helemaal in je nopjes, en dan ga je onder de kerstboom en dan is er gewoon niets. En vanaf dat moment is hij een beetje weggedreven. Hij speelde in een paar kleine basketbalcompetities in Los Angeles. Ik geloof dat hij een tijdje op de Filippijnen heeft gespeeld, en uiteindelijk scheurde hij zijn beide achilles, en dat beperkte hem echt in zijn spel. Hij kreeg een auto-ongeluk en hij revalideerde en uiteindelijk kwam hij terug en speelde in een andere minor league, maar tegen die tijd woog hij bijna 300 pond. Ik denk dat Lenny in een andere wereld, in een ander tijdperk, onder andere begeleiding, een behoorlijk goede NBA-speler had kunnen zijn.”
Een leeftijdsgrens opgelegd – maar in wiens voordeel?
Hoewel James, Kobe Bryant, Kevin Garnett en vele andere spelers in de NBA zijn geslaagd zonder minor league-ervaring op een universiteit, heeft de league in 2006 een regel ingesteld die de onmiddellijke overgang van high school naar de NBA verhindert. Je zou kunnen aannemen dat die regel er is gekomen vanwege waarschuwende verhalen, zoals het trieste verhaal van Cooke. Maar…
“Deze regel is niet opgesteld met de spelers in gedachten,” zegt Abrams. “Deze regel is gemaakt voor de league executives. Bij het nemen van hun beslissing, staan ze op het punt om miljoenen dollars in deze atleten te investeren en ze willen een afgewerkt product – of zo dicht mogelijk daarbij – hebben dat de NBA binnenkomt.”
Volgens Abrams zijn er meer spelers die van de middelbare school komen en zich op zijn minst goed genoeg gedragen om in de NBA te blijven rondhangen dan de busts. Maar tegenwoordig maakt de competitie geluiden om afgestudeerden van de middelbare school nog langer te laten wachten om zich verkiesbaar te stellen voor de draft. Abrams klinkt alsof hij graag zou zien dat de slinger de andere kant op gaat, zodat anderen LeBron’s route kunnen volgen. Maar hij vindt dat spelers die zichzelf willen klaarstomen voor de NBA moeten beseffen wat hun inzet is.
JA: Je probeert niet om je eerste NBA-contract te krijgen. Je zou moeten proberen je tweede of derde contract te krijgen. En als naar de universiteit gaan je helpt om daar te komen, dan moet je daar zo lang mogelijk blijven. En als dat niet zo is, ga dan een jaar naar het buitenland, als dat je kan helpen kan je dat doen. Maar ik denk niet dat je meteen moet proberen om dat eerste salaris te krijgen. Je moet het bekijken met een lange levensduur in je achterhoofd, want zelfs als je 14-15 jaar in de NBA speelt, is dat maar een heel, heel, heel klein stukje van je leven.”
En Cooke? Wordt hij nog steeds achtervolgd door wat had kunnen zijn?
JA: Vandaag de dag verkeert Lenny in feite bijna in een soort opgeschorte realiteit. Ik denk dat het hem nog steeds boven het hoofd hangt dat hij op de een of andere manier bij basketbal betrokken probeert te raken, een mentor voor een middelbare school of een coach voor een middelbare school probeert te worden. Hij woonde in Virginia. Maar het is bijna alsof het nog steeds boven zijn hoofd hangt, de gedachte dat hij ooit groot had kunnen zijn. En hij ziet jongens als LeBron en Carmelo, Joakim Noah – jongens met wie hij speelde en die hij vaak domineerde – nog steeds genieten van hun NBA-carrière. Dus ik denk dat het moeilijk voor hem is om daar overheen te komen en ik denk dat het voor ieder van ons moeilijk is om dat te verwerken.”
Jonathan Abrams is de auteur van “Boys Among Men: How the Prep-to-Pro Generation Redefined the NBA and Sparked a Basketball Revolution.”