De raciale welvaartskloof in Amerika is zowel opvallend als duurzaam. Het is niet onverklaarbaar dat de kloof bestaat, gezien de geschiedenis van het land, noch verrassend dat zij blijft bestaan, gezien de aard van rijkdom. Zoals de auteurs in dit rapport opmerken:
“rijkdom brengt meer rijkdom voort. Een hoger welvaartsniveau biedt een betere toegang tot gunstiger kredietvoorwaarden. Vermogen geeft individuen en gezinnen financiële armslag en keuzevrijheid; het biedt economische zekerheid om risico’s te nemen en beschermt tegen het risico van economisch verlies. In wezen is rijkdom cumulatief. Het voorziet mensen van het benodigde kapitaal om financiering veilig te stellen en een waardevast actief aan te schaffen, dat op zijn beurt steeds meer rijkdom zal genereren (Hamilton, 2017). Letterlijk, er is rijkdom nodig om rijkdom te maken, terwijl zwarten grotendeels zijn uitgesloten van intergenerationele toegang tot kapitaal en financiering.”
Het is misschien omdat deze ongelijkheden in rijkdom zo groot zijn, dat velen zich genoodzaakt voelen om te proberen te verklaren waarom ze bestaan. En dus bieden ze talloze verklaringen voor de welvaartskloof, die in dit rapport stuk voor stuk nauwgezet worden ontkracht.