ph. Dario Ferrante
W dniu 15 lipca relikwie świętej są niesione w srebrnej urnie i odprawiane są msze ku jej czci; na koniec urna wraca do katedry, gdzie zostaje pobłogosławiona przez arcybiskupa Palermo. Rosalia Sinibaldi żyła krótko w XII wieku. Była heremitką (udała się z Santo Stefano di Quisquina na Monte Pellegrino) głównie po to, aby uciec przed wolą swojej rodziny szlacheckiej, która zmusiła ją do małżeństwa dla wygody. Według legendy, cztery wieki po jej śmierci, Święta Rozalia ukazała się myśliwemu podczas wielkiej zarazy w Palermo, aby oddać cześć jej szczątkom, które leżały porzucone w grocie. W cudowny sposób relikwie te, przechodząc przez ulice zarażonego Palermo, uzdrawiały z choroby ludzi, którzy podążali w procesji.
Jeszcze dziś pieśni wychwalają Santuzza:
Notti e ghiornu farìa sta via!
Viva Santa Rusulia!
Ogni passu ed ogni via!
Viva Santa Rusulia!
Ca nni scanza di morti ria!
Viva Santa Rusulia!
Ca nn’assisti a l’agunia!
Viva Santa Rusulia!
Virginedda gluriusa e pia
Viva Santa Rusulia!
Dla tych, którzy chcą odkryć prawdziwą Sycylię, z niezwykłym zestawem wiary, radości, świętych przedstawień i celebracji zwycięstwa życia nad śmiercią i zbiorowej tożsamości, u fistinu jest koniecznością.