Reprodukcja
Kiedy naukowcy po raz pierwszy zaczęli chwytać żabnice ceratioidalne, zauważyli, że wszystkie okazy były samicami. Osobniki te były wielkości kilku centymetrów i prawie wszystkie miały coś, co wyglądało na przyczepione do nich pasożyty. Okazało się, że te „pasożyty” były wysoce zredukowanymi samcami Ceratioidów. W momencie narodzin, samce ceratoidów są już wyposażone w niezwykle dobrze rozwinięte narządy węchu, które wykrywają zapachy w wodzie. Kiedy znajdzie samicę, wgryza się w jej skórę i uwalnia enzym, który trawi skórę jego pyska i jej ciało, łącząc parę aż do poziomu naczyń krwionośnych. Samiec następnie powoli atrofii, po raz pierwszy tracąc swoje organy trawienne, a następnie jego mózg, serce i oczy, a kończy się jako nic więcej niż para gonad, które uwalniają plemniki w odpowiedzi na hormony w krwiobiegu samicy wskazując uwolnienie jaj. Ten skrajny dymorfizm płciowy zapewnia, że kiedy samica jest gotowa do tarła, ma natychmiast dostępnego partnera. Wiele samców może być połączonych z jedną samicą.
.