Alai

Następujący tekst jest cytowany z „What about… The Ten Commandments” autorstwa Dr. A. L. Barry.

Oto dziesięciokrotne pewne przykazanie, które Bóg dał ludziom z każdej ziemi, przez wiernego Mojżesza stojącego wysoko, na świętej górze Synaj. Zmiłuj się, Panie!*

Pomoże ci to w studiowaniu przykazań i używaniu ich w codziennym życiu.

Rozpoznajemy grzech w naszym życiu, gdy badamy siebie według Dziesięciu Przykazań. Grzech zabiera dar dany przez Boga i wykorzystuje go w sposób, w jaki Bóg nie chce, aby był wykorzystywany. Każde przykazanie uczy nas również, w jaki sposób Boże dary są wykorzystywane ku Jego czci i chwale.

Nie będziesz miał innych bogów.

Ja, Ja sam, jestem Bogiem, twoim Panem; wszelkimi bożkami należy się brzydzić. Zaufaj mi, wstąp śmiało na mój tron, szczerze kochaj tylko mnie. Zmiłuj się, Panie!

Gdy serce jest w porządku z Bogiem, wszystkie inne przykazania następują po sobie.Kiedy przykazanie jest łamane, jest to symptomatyczne, że ludzkie serce, z natury, jest odwrócone od Boga. Bóg stworzył nas, abyśmy byli Jego własnością. Cokolwiek domaga się naszej największej lojalności, największych nadziei czy najgłębszych uczuć, jest naszym bogiem i zajmuje miejsce, które tylko Bóg chce mieć w naszym życiu. Przez Słowo i Sakramenty, Duch Święty wyrabia w naszych sercach prawdziwą bojaźń, miłość i zaufanie do Boga ponad wszystko. (Iz 42,8; Mat 4,10; Prz 11,28; Ps 118,8; Jan 14,15; Flp 2,13).

Nie będziesz nadużywał imienia Pana, Boga twego.

Nie hańb mojego świętego imienia, nie poniżaj mojego Słowa prawdy. Chwal tylko to jako dobre i prawdziwe, co Ja sam mówię i czynię. Zmiłuj się, Panie!

Pan dał nam wielki skarb, gdyśmy zostali ochrzczeni w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Imię naszego Pana jest ponad wszelkie inne imię, w niebie i na ziemi. Z imieniem Boga przychodzi Jego moc, aby zbawić. Używanie imienia Trójcy Świętej jako przekleństwa, lub przeklinanie go dla nieuczciwych lub niepoważnych celów, lub używanie go do wprowadzania ludzi w błąd co do Jego Słowa, jest grzechem.

Jak dobrze wiedzieć, że możemy wzywać imienia Pana w każdej chwili i w każdej sytuacji życiowej, w każdej potrzebie. Ponieważ Pan otwiera nasze usta, wypowiadamy Jego chwałę, modląc się i składając dziękczynienie w Jego świętym imieniu. (Wj. 20:7; Kpł 24:15; Jk 3:9-10; Kpł 19:12; ]er. 23:31; Ps. 50:5; Ps. 103:1; Ef. 5:20; Fil. 2:10-11).

Pamiętaj o dniu szabatu, zachowując go jako święty.

Świetuj dzień uwielbienia, aby pokój wypełnił twój dom i módl się, i odłóż na bok pracę, którą wykonujesz, aby Bóg mógł działać w tobie. Zmiłuj się, Panie.

Bóg pobłogosławił nas darem swojego Słowa. Oddajemy Bogu cześć, kiedy z radością słuchamy głoszonego Słowa Bożego i trzymamy je w świętości. Oddajemy również cześć Słowu Bożemu, kiedy używamy go w naszej codziennej modlitwie. Czasami jesteśmy kuszeni, by myśleć: „Mogę być chrześcijaninem, nie chodząc do kościoła”. Jest to tak samo prawdziwe, jak powiedzenie: „Nie muszę dzisiaj jeść, żeby żyć”. Ale jak długo możemy żyć bez jedzenia? Jesteśmy w stanie chodzić do kościoła, ponieważ Bóg działa w nas swoimi darami tak, że trzymamy Jego Słowo za święte i chętnie je słuchamy i uczymy się go. (Dz. Ap. 2:42, 46; Hebr. 10:25; Mat. 12:8; Kol. 2:16-17; Hebr. 429-10; Jan 8247; Łuk. 10:16; Iz. 66:2; Ps. 26:8; Dz. 2:42; Kol. 3:16).

Czcij ojca swego i matkę swoją.

Masz czcić i być posłuszny swoim rodzicom, i panom każdego dnia, służyć im każdym sposobem, jaki przyjdzie ci do ręki; będziesz wtedy długo żył na ziemi. Zmiłuj się, Panie!

Bóg dał nam rodziców, duszpasterzy i inne władze dla naszego dobra. Służą oni jako Jego przedstawiciele. Przez nich Bóg obficie błogosławi nas i nasz świat uporządkowanym autorytetem, w przeciwieństwie do chaosu, który przynosi grzech. Oddając cześć rodzicom i innym autorytetom, oddajemy cześć Bogu. (Przyp. 23:22; Rzym. 13:2; Ef. 6:2-3; 1 Tym. 5:4; Rz. 13:7; Kol. 3:20; Tyt. 3:1; Prz 23:22).

Nie będziesz mordował.

Powściągaj gniew, nie krzywdź i nie zabijaj, nie miej nienawiści, nie odpłacaj złem za złe. Bądź cierpliwy i łagodnego umysłu, przekonaj swego wroga, że jesteś łaskawy. Zmiłuj się, Panie!

Życie ludzkie jest koronnym darem Bożego stworzenia. Nie mamy kończyć ludzkiego życia poprzez morderstwo, aborcję, eutanazję czy samobójstwo. Uprzedzenia, bigoteria i wykorzystywanie tych, którzy mają mniej szczęścia są zabronione. Uznajemy, że możemy „zamordować” człowieka naszymi myślami, z pewnością naszymi słowami, a potem najbardziej dramatycznie naszymi czynami. Jako reprezentant Boga, rząd ma prawo wykonywać egzekucje na przestępcach i prowadzić sprawiedliwe wojny, aby karać złoczyńców, chronić nas i utrzymywać porządek. Ponieważ nadal otrzymujemy miłosierdzie i dobroć w Chrystusie, wspieramy naszych sąsiadów, kiedy potrzebują pomocy. (Gen. 9:6; Mat. 26:52; ler. 1:5; Prov. 31:8; Matt. 5:22; 1 John 3:15; Eph. 4:26; Rom. 13:4).

Nie będziesz cudzołożył.

Bądź wierny, dotrzymuj przysięgi małżeńskiej; błądzącym myśli nie dopuszczaj. Zachowaj wszystkie swoje postępowanie wolne od grzechu. Bądź opanowany i zdyscyplinowany Miej miłosierdzie, Panie!

Bóg dał małżeństwo, naszą seksualność i naszą rodzinę jako wielkie błogosławieństwo. To przykazanie konfrontuje nas, gdy nasze myśli, słowa i czyny nie są zgodne z czystością seksualną, której Bóg wymaga zarówno od żonatych, jak i niezamężnych. Bóg chce, aby wszyscy ludzie, zarówno żonaci, jak i samotni, szanowali i podtrzymywali małżeństwo jako Jego dar. W Chrystusie zostaliśmy uwolnieni, aby prowadzić czyste seksualnie i przyzwoite życie oraz aby czcić i pielęgnować męża lub żonę, których Bóg nam daje. (Rdz 2,24-25; Mk 1026-9; Hbr 13,4; Tt 2,11- 12; 1 Kor 6,18; 1 Kor 6,18; Ef 5,3-4; 1 Kor 6,19-20).

Nie będziesz kradł.

Nie będziesz kradł ani wyłudzał tego, na co inni pracowali dniem i nocą; lecz otwórz hojną rękę, aby nakarmić ubogich w ziemi. Zmiłuj się, Panie!

Wszystko, co posiadamy, jest darem Boga, zaufaniem od Niego, które ma być użyte dla Jego czci i chwały. Odwraca się to, gdy robimy wszystko, aby otrzymać to, czego chcemy. Chrześcijanie są prowadzeni przez Ducha Bożego, aby nie kraść i nie oszukiwać, ale robić to, co konieczne, aby pomóc innym zachować i poprawić to, co do nich należy. (Ef 4:28; Flp 2:4; Hbr 13:16; 1Jn 3:17).

Nie będziesz składał fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

Kłamliwym świadkiem nigdy nie bądź, ani języka twego nie kalaj. Sprawę niewinności ogarnij, upadłego osłoń od hańby. Zmiłuj się, Panie!

Nasza dobra reputacja jest kolejnym darem od Boga. Bóg daje niektórym obowiązek osądzania postępowania i karania złoczyńców, ale jeśli nie jest to naszym życiowym powołaniem, nie mamy prawa szargać reputacji innych ludzi.Mamy obowiązek mówić o osobach lub sytuacjach w taki sposób, że nadajemy im najlepszą konstrukcję i mówimy o nich w sposób jak najbardziej życzliwy, tak jak Bóg traktuje nas życzliwie, z miłosierdziem i współczuciem, przez Chrystusa, Pana naszego. (Ef. 4:25; Jakuba 4: 1 1; 1 Kor. 13:7; 1 Piotra 4:8).

& 10. Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego sługi lub służebnicy, ani jego wołu lub osła, ani niczego, co należy do bliźniego twego.

Porcji w działce bliźniego twego, jego dóbr, domu, żony, nie pożądaj. Módl się do Boga, aby pobłogosławił twego bliźniego, tak jak ty sam życzysz mu powodzenia. Zmiłuj się, Panie!

Bycie zadowolonym z darów materialnych, którymi Bóg nas obdarzył, jest tematem tych dwóch ostatnich przykazań. Pan

zapewni wszystkie nasze potrzeby.Jesteśmy wolni, aby pomagać bliźniemu i życzyć mu dobrze, ciesząc się z nim z jego szczęścia lub pomagając mu w potrzebie.Jak Chrystus służył nam, tak i my służmy innym. Z tymi dwoma przykazaniami, znajdujemy się ponownie przy pierwszym, ponieważ serce, które boi się, kocha i ufa Bogu, jest zadowolone z darów, które Bóg daje. (Rz 7,8; 1 Tm 6,8-10; Flp 4,11; 1 Tm 6,6; Hbr 13,5).

Jak Bóg wykorzystuje Dziesięć Przykazań w naszym życiu?

Masz to prawo, abyś zobaczył w nim, że nie byłeś wolny od grzechu, ale także, abyś jasno zobaczył, jak czysty wobec Boga powinien być. Zmiłuj się, Panie!

Panie Jezu, pomóż nam w naszej potrzebie; Chryste, Ty jesteś naszym pośrednikiem. Uczynki nasze, jakże grzeszne, marne, niesprawiedliwe. Chryste, Ty jesteś naszą jedyną nadzieją i ufnością. Zmiłuj się, Panie!

Dziesięć przykazań każe nam zadać sobie następujące pytania: Czy boję się, kocham i ufam w cokolwiek lub kogokolwiek ponad Trójjedynego Boga? Czy szanowałem imię Pana na moich ustach i w moim życiu? Czy chętnie trzymałem Jego Słowo święte, słuchałem uważnie zwiastowania tego Słowa i używałem go w moim codziennym życiu? Czy szanowałem i byłem posłuszny wszystkim władzom, które są nade mną? Czy w moich myślach, słowach i czynach zachowałem czystość mojego małżeństwa i życia seksualnego? Czy nie kradłem własności lub nie pomagałem bliźniemu w ochronie jego własności? Czy nie plotkowałem, albo słuchając plotek, albo samemu je rozpowszechniając? Czy byłem zadowolony ze wszystkiego, co Pan mi dał? Prawo jest oślepiającym odbiciem grzechu. Prawo Boże jest tym, czego Duch Święty używa, aby uświadomić nam, jak bardzo potrzebujemy przebaczenia, które Chrystus zdobył dla świata, a teraz rozdaje przez Swoje Słowo i Sakramenty. Duch Święty wzywa nas przez Ewangelię, aby zwrócić się do Chrystusa Jezusa, który jest naszą jedyną nadzieją, bo On wypełnił Prawo doskonale dla nas i umarł, aby nasz grzech został odpuszczony. Przez Jego zmartwychwstanie ze śmierci, On pokonał śmierć. W Chrystusie zostaliśmy zaadoptowani jako drogie dzieci Pana

Dlatego Bóg używa swego Prawa na trzy sposoby: Po pierwsze, jak krawężnik, dzięki któremu wybuchy grzechu są kontrolowane. Po drugie, i najważniejsze, jak lustro, aby pokazać nam nasz grzech i naszą potrzebę Zbawiciela. A potem, jak przewodnik, aby nauczyć nas, co jest Mu miłe. Żyjąc w przebaczeniu zdobytym przez Chrystusa, przez całe nasze życie modlimy się: „Zmiłuj się, Panie!”

* Wersety wyróżnione kursywą pochodzą z hymnu Marcina Lutra na temat Dziesięciu Przykazań, Here Is the Tenfiild Sure Command, Hymn 331 in Lutheran Worship (St. Louis: Concordia Publishing House, 1982).

Dr. A. L. Barry, 10. prezydent, 1992-2001
Luterański Kościół-Missouri Synod

Dr.