Alai

APL (FAB M3) jest unikalnym typem białaczki szpikowej charakteryzującym się specyficznymi cechami klinicznymi, morfologicznymi, cytogenetycznymi i molekularnymi. Wczesne i trafne rozpoznanie jest niezbędne do rozpoczęcia terapii i leczenia zagrażającej życiu koagulopatii spowodowanej uwalnianiem prokoagulantów z obfitych ziarnistości promielocytarnych. Cytogenetycznie choroba charakteryzuje się wzajemną translokacją pomiędzy długimi ramionami chromosomów 15 i 17, t(15;17)(q21;q22), którą obserwuje się u prawie każdego pacjenta z APL, ale w żadnej innej postaci nowotworu złośliwego. Obecność tej translokacji, często jako jedynej zmiany kariotypowej, sugeruje, że potencjalnie leukemogenne sekwencje znajdują się w punktach przełomu i są aktywowane przez rearanżację. Ostatnie sklonowanie punktów załamania przez trzy grupy wykazało, że gen receptora kwasu retinowego a (KARA) na chromosomie 17 jest połączony z wcześniej nieopisanym genem czynnika transkrypcyjnego, PML, na chromosomie 15. Motywy wiążące DNA obu białek RARA i PML, wraz z domeną wiążącą ligand RARA, są połączone w jednym białku fuzyjnym, które może dysregulować szlaki wrażliwe na kwas retinowy lub PML. Identyfikacja tych dysregulowanych genów docelowych stała się kolejnym molekularnym celem badań nad APL. Co intrygujące, niektóre APL wykazują ekspresję nie tylko białka fuzyjnego PML-RARA, ale także odwrotnego białka fuzyjnego RARA-PML, chociaż udział tego produktu jest niejasny. Białko chimeryczne PML-RARA jest przypuszczalnie celem podczas uderzającej terapii różnicującej, osiąganej za pomocą kwasu all-trans retinowego. Terapia ta skłania złośliwe promyelocyty do dojrzewania i umierania, a nie do dalszej proliferacji. Co więcej, stanowi to pierwszy bezpośredni związek między defektem genetycznym a leczeniem klinicznym. Nowo opracowany RT-PCR dla wiadomości o fuzji PML-RARA również wykazuje obietnicę dla diagnozy i monitorowania minimalnej choroby resztkowej.