Alai

Jako chrześcijański dziennikarz i nadawca, zmagałem się z tym, co Pismo Święte mówi o publicznej konfrontacji z chrześcijańskimi przywódcami i organizacjami. Czy Mateusz 18 ma zastosowanie, a jeśli tak, to w jaki sposób? Ostatnio natknąłem się na ten artykuł Marka Ballengera i pomyślałem, że jest tak dobry, że poprosiłem go o pozwolenie na jego ponowne zamieszczenie, którego łaskawie udzielił. Enjoy! – Julie

By Mark Ballenger

Gdy dochodzi do wykroczenia między chrześcijanami lub gdy chrześcijański lider jest dyscyplinowany, Mateusz 18:15-20 jest zwykle często wspominany. To dobrze, ale może to być również mylące, kiedy ten fragment Pisma jest źle stosowany. W tym artykule sprawdzimy, co właściwie mówi Ewangelia Mateusza 18:15-20, a następnie omówimy trzy sposoby, w jakie ten fragment Biblii dotyczący przebaczenia jest często niewłaściwie wykorzystywany.

Co właściwie mówi Ewangelia Mateusza 18:15-20?

Jednym z najczęstszych błędów, jakie popełniamy jako chrześcijanie, jest myślenie, że znamy jakiś fragment tak dobrze, że nie musimy go już czytać. Jednak z biegiem miesięcy i lat nasze ludzkie umysły mogą zacząć wypełniać puste miejsca i w ten sposób może nam się wydawać, że wiemy, co mówi Biblia, podczas gdy tak naprawdę nie wiemy. Dlatego przeczytajmy Ewangelię Mateusza 18:15-20 jeszcze raz, zanim omówimy, jak ten fragment jest często źle używany i nadużywany:

15 Jeśli twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź i powiedz mu o jego winie, między tobą a nim samym. Jeśli cię posłucha, pozyskałeś swego brata.16 Jeśli jednak nie posłucha, weź ze sobą jednego lub dwóch innych, aby każdy zarzut został stwierdzony zeznaniami dwóch lub trzech świadków. 17 Jeśli on nie chce ich słuchać, powiedz to do kościoła. A jeśli on nie chce słuchać nawet do kościoła, niech będzie dla Ciebie jako poganin i celnik. 18 Zaprawdę, powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. 19 I znowu powiadam wam: Jeśli dwaj z was zgadzają się na ziemi o cokolwiek by prosili, to będzie to dla nich zrobione przez mojego Ojca, który jest w niebie. 20 Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.”

Mt 18:15-20 Dotyczy grzechu między dwoma pojedynczymi chrześcijanami

Najczęstsze nadużycie, jakie widzę w przypadku Mt 18:15-20, polega na całkowitym pominięciu kontekstu, do którego odnosi się ten fragment. To nie jest fragment Biblii, który powinien być stosowany do korygowania każdego grzechu każdego chrześcijanina. Te instrukcje Jezusa dotyczące tego, jak wprowadzać korektę i przebaczenie, są skierowane konkretnie do chrześcijan: „Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź i powiedz mu o jego winie, niech to zostanie tylko między tobą a nim” (Ewangelia Mateusza 18:15).

Jest to tak ważne, ponieważ często ludzie uważają, że Ewangelia Mateusza 18:15-20 powinna być zawsze używana do korygowania każdego chrześcijanina żyjącego w grzechu, nawet jeśli jego grzech nie był bezpośrednio przeciwko tobie. Ale znowu, ten trzystopniowy plan pójścia do danej osoby, przyprowadzenia dwóch lub trzech świadków, a następnie przyprowadzenia do kościoła jest planem specjalnie danym dla kogoś, kto zgrzeszył bezpośrednio przeciwko tobie: „Jeśli brat twój zgrzeszy przeciwko tobie…”. .”

Więc jeśli widzisz chrześcijanina żyjącego w grzechu, ale jego grzech nie jest przeciwko tobie, ta metoda z Mateusza 18:15-20 nie jest nakazem, który musisz wykonać. Nie robiłbyś nic złego, gdybyś postępował według tego planu. Jest to oczywiście bardzo mądry plan, bez względu na to, przeciwko komu był grzech. Ale gdybyś chciał skonfrontować się z tą osobą na temat jej grzechu, który nie był przeciwko tobie, z pomocą dwóch lub trzech innych osób od samego początku, nie byłbyś w błędzie.

Ten punkt wyjaśnienia jest szczególnie ważny, gdy chodzi o poprawianie chrześcijańskich przywódców w kościele. Wielokrotnie, gdy grzech pastora zostaje ujawniony, ludzie od razu pytają: „Czy postępowałeś zgodnie z Ewangelią Mateusza 18, gdy go poprawiałeś?”. Jest to biblijnie naiwne i niedoinformowane. Pod wieloma względami byłoby niewłaściwe, gdyby ktoś poprawiał osobę, która jest dla niego autorytetem, gdyby ten grzech nie był skierowany bezpośrednio przeciwko niemu. W większości przypadków, gdy chrześcijański lider żyje w grzechu, ale ten grzech nie jest przeciwko tobie, właściwym krokiem nie jest Ewangelia Mateusza 18:15-20. Właściwym krokiem jest powiedzenie o tym bezpośrednio starszym kościoła, aby oni zajęli się tą sytuacją, ponieważ to oni są autorytetem dla pastora. 1 List Tymoteusza 5:19-20 mówi:

Nie przyznawaj się do zarzutu przeciwko starszemu, chyba że na podstawie zeznań dwóch lub trzech świadków. 20 Co do tych, którzy trwają w grzechu, upominaj ich w obecności wszystkich, aby reszta mogła trwać w strachu.”

Ten werset nie mówi, że starszy nie powinien słuchać oskarżenia przeciwko pastorowi, dopóki oskarżyciel nie porozmawia bezpośrednio z pastorem. Właściwe autorytety powinny zebrać oskarżenia od innych, a następnie odpowiednio zająć się sytuacją. Czy Ewangelia Mateusza 18:15-20 i 1 List Tymoteusza 5:19-20 są sprzeczne? Nie, ponieważ odnoszą się do dwóch różnych rodzajów grzechu występujących w dwóch różnych typach relacji. Ewangelia Mateusza 18:15-20 odnosi się do pojedynczych osób. 1 List Tymoteusza 5:19-20 dotyczy poprawiania grzechu w chrześcijańskim przywódcy, kiedy ten grzech nie jest skierowany bezpośrednio przeciwko tobie.

Jeśli Mateusz 18:15-20 nie jest przestrzegany, nie czyni to grzesznika mniej winnym

Powyższa sekcja jest tak ważna, ponieważ źli pastorzy i fałszywi prorocy często wykorzystują brak wiedzy ludzi na temat Mateusza 18:15-20, aby zdobyć litość i władzę, aby uniknąć konsekwencji swoich grzechów. Kiedy ich grzech zostaje ujawniony, odwracają uwagę od swoich niepowodzeń i starają się, aby wszyscy skupili się na tym, że nie stosowali się do Ewangelii Mateusza 18:15-20 (chociaż i tak nie trzeba było się do niej stosować). Zgromadzenie czuje współczucie dla pastora, którego kocha, i trzyma się faktu, że Mateusz 18:15-20 nie był przestrzegany.

To jest złe z wielu powodów. Ponownie, Mateusza 18:15-20 nie trzeba przestrzegać, kiedy ujawnia się grzech chrześcijańskiego przywódcy. Jeśli kradli oni środki z kościoła, nadużywali władzy lub byli zamieszani w romans, nie ma potrzeby, aby rozmawiać z pastorem jeden na jeden. Powinieneś udać się prosto do starszych, ponieważ to im powierzono władzę upominania pastora w imieniu całego kościoła.

Po drugie, nawet w przypadkach, w których należało zastosować się do Ewangelii Mateusza 18:15-20, fakt, że nie zastosowano się do niej, wcale nie umniejsza grzechu przestępcy. Znakiem tego, że ktoś naprawdę nie chce pokutować, jest to, że wskazuje na to, że Mateusza 18:15-20 nie przestrzegano, a następnie oczekuje, że jego grzechy zostaną potraktowane łagodniej.

Mimo że Mateusza 18:15-20 należy oczywiście przestrzegać, gdy wymaga tego właściwy kontekst, nawet jeśli nie przestrzega się go, nie zmienia to faktu, że popełniono prawdziwy grzech, który wymaga pokuty i przebaczenia. Jeśli Mateusz 18:15-20 nie był przestrzegany, to jest to osobna sprawa, którą należy się zająć osobno. Nie powinno się jej używać, aby odciągnąć uwagę od wykroczenia, które naprawdę miało miejsce.

W Ewangelii Mateusza 18:15-20, Bóg nakazuje pełne przebaczenie, a nie ponowne pełne prawa do relacji

Trzecim najczęstszym błędnym użyciem i nadużyciem Ewangelii Mateusza 18:15-20 jest myślenie, że po procesie przebaczenia, winowajca powinien ponownie otrzymać pełne prawa do relacji z osobą, która została obrażona.

Nigdzie w Ewangelii Mateusza 18:15-20 Jezus nie zaprzecza rzeczywistości relacji. Chociaż przebaczenie jest nakazane, Bóg nie oczekuje, że chrześcijanie zapomną, że szkoda została wyrządzona i będą postępować tak samo, jak przed popełnieniem wykroczenia. Gdy jest to możliwe, powinno się tak postępować. Ale nie można myśleć, że rana może być natychmiast uleczona przez cały czas. Przebaczenie może być udzielone w jednej chwili, ale czasami potrzeba czasu, aby uzdrowić serce w związku. Na przykład, jeśli mąż i żona przejdą przez Ewangelię Mateusza 18:15-20 po tym, jak doszło do romansu i nastąpi przebaczenie, cudzołożnik nie powinien zostać ukarany za swój grzech. Nie oznacza to jednak, że osoba, która została oszukana, musi zachowywać się tak, jakby romans nigdy się nie wydarzył.

Ma ona wszelkie prawo do zadawania dodatkowych pytań, jeśli ta osoba wybiera się w podróż służbową podobną do tej, podczas której miał miejsce romans. Od osoby, która zgrzeszyła, nie wymaga się, aby natychmiast przestała być smutna lub zraniona. Jeśli osoba, która zgrzeszyła, narzeka, że jej związek nadal jest inny, mimo że poprosiła o przebaczenie, to źle rozumie biblijne przebaczenie i Ewangelię Mateusza 18:15-20.

Przebaczenie jest uwolnieniem kogoś od kary, na którą zasłużył za swoje grzechy. Związki są jednak zbudowane na zaufaniu i działaniach. Związek nigdy nie zostanie przywrócony bez przebaczenia, ale do prawdziwego przywrócenia często potrzebne są też inne rzeczy.

Aby dowiedzieć się więcej na temat przebaczenia i dyscypliny kościelnej, przeczytaj Co Biblia mówi o przebaczeniu i pojednaniu? lub Odłóż na bok ciężar nieprzebaczenia albo Wersety biblijne o dyscyplinie kościelnej.

Mark Ballenger jest założycielem ApplyGodsWord.com, internetowej służby stworzonej po to, by wyposażyć ludzi w umiejętność stosowania Bożej prawdy w każdym aspekcie życia. Mark uzyskał tytuł magistra w dziedzinie doradztwa pastoralnego na Liberty Baptist Theological University i służył jako misjonarz, pastor i doradca pastoralny. Mieszka w Cleveland, Ohio, z żoną i dwójką dzieci.