Alai

Eksploracja kosmosu przeszła długą drogę. Pierwsi ludzie zostali wysłani w kosmos (i kilka zwierząt również). Potem pojawił się pierwszy człowiek, który chodził po Księżycu, a następnie łazik wysłany na Marsa w nadziei, że uda się ustalić, czy planeta jest w stanie podtrzymać życie. Ale misja jest daleko od końca, jak NASA planuje zbadać inne planety i księżyce.

W grudniu 2011 roku, NASA ujawnił, że był eyeing Europa, szósty-najbliższy księżyc na Jowisza i najmniejszy z jego czterech satelitów Galileusza. Powodem tego jest fakt, że Europa jest pokryta lodem. NASA wierzy, że pod całym lodem znajduje się duża ilość oceanu, dwa razy więcej niż ma Ziemia. Tym razem jednak NASA nie chce wykorzystywać do badania Europy przelotów ani orbitalnych teledetekcji. Ten następny projekt wymagałby maleńkiej łodzi podwodnej, o wielkości dwóch puszek sody, aby zbadać jej lodowate wody.

Uppsala University’s Division of Microsystems Technology już rozwija wspomniane łodzie podwodne. „Perspektywa przyszłego miękkiego lądowania na powierzchni Europy jest kusząca,” pisze NASA w streszczeniu pracy, „ponieważ stworzyłoby to możliwości naukowe, które nie mogłyby być osiągnięte poprzez przelot lub orbitalny teledetekcję, z bezpośrednim znaczeniem dla potencjalnej możliwości zamieszkania Europy.”

NASA musi jeszcze oficjalnie ogłosić misję; może to zająć dekadę zanim to nastąpi. W międzyczasie przyjrzyjmy się niektórym z technologii opracowywanych obecnie w celu pomocy w eksploracji kosmosu.

5 rzeczy, których potrzebujemy do eksploracji kosmosu

Samoloty kosmiczne wyposażone w żagle słoneczne

Jedną rzeczą jest wydostanie statków kosmicznych z atmosfery ziemskiej za pomocą rakiet; inną rzeczą jest napędzanie ich w przestrzeń kosmiczną w celu eksploracji. To, czego potrzebują statki kosmiczne, to żagle słoneczne zdolne do odbijania fotonów (maleńkich, niezwykle energetycznych cząstek), aby poruszać je do przodu, podobnie jak wiatr napędza statki.

To może brzmieć jak coś, co można zobaczyć tylko w filmach science fiction, ale włoska firma Grado Zero Espace już wpadła na pomysł inteligentnego materiału, który można wykorzystać do podniesienia tych żagli słonecznych. Materiał ten nazywa się nanokompozytem elastomeru nematycznego; pozwala on na stworzenie nowatorskiej, elektromechanicznie aktywowanej membrany do odwracalnego rozmieszczania nadmuchiwanych struktur lub żagli.

Superszybka komunikacja optyczna

Jednym z problemów związanych z eksploracją kosmosu jest możliwość komunikowania się z Ziemi z zespołem, który faktycznie zajmuje się eksploracją. Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, jak rozległy jest kosmos i że komunikacja z Ziemi do statku kosmicznego trwa dłużej. Nie jest to tak szybkie jak, powiedzmy, wysłanie wiadomości tekstowej do kogoś po drugiej stronie kraju lub globu.

NASA pracuje teraz nad projektem zwanym Demonstracją Przekaźnika Komunikacji Laserowej. Polega on na wykorzystaniu wiązek laserowych do przesyłania danych pomiędzy statkami kosmicznymi a stacjami na Ziemi z prędkością 10 do 100 razy większą niż obecnie dostępna. Obecnie przesłanie zdjęcia z Marsa na Ziemię zajmuje około 90 minut. Jeśli ten projekt NASA okaże się wykonalny, zdjęcia będzie można przesyłać w zaledwie pięć minut.

Inteligentne roboty

Ławica Curiosity jest dość niesamowita, ale nie jest to maszyna autonomiczna. Wciąż wymaga ludzkiego wkładu, aby wykonywać działania takie jak eksploracja rozległych terenów Marsa. Potrzebujemy robotów, które są w stanie same zdecydować, czy dany obszar jest warty zbadania i jakie dane są ważne.

Mamy teraz roboty, które mogą być rozmieszczone w budynkach lub szkołach, które mogą zidentyfikować, czy dana osoba stanowi zagrożenie. Zespół kosmiczny potrzebuje robota, który potrafi zidentyfikować, czy warto podnieść skałę do badań, czy warto zbadać dziurę lub czy powinien zejść do jaskini w celu eksploracji.

Animacja w zawieszeniu dla długich podróży

Filmy science-fiction przedstawiają odkrywców kosmosu zapadających w głęboki sen i budzących się dopiero, gdy są blisko lub już u celu. Powodem tego jest to, że podróżowanie w przestrzeni kosmicznej do miejsca docelowego zajmuje lata i trudno sobie wyobrazić, jak astronauci spędzają czas, czekając na dotarcie do tego miejsca. Nawet jeśli eksploracja kosmosu jest ekscytującą koncepcją, podróż może potencjalnie znudzić cię lub doprowadzić do szaleństwa, pod warunkiem, że nie masz żadnej konserwacji statku, aby zająć swój czas.

Ta pobudka tylko po przybyciu do miejsca przeznaczenia może być czymś, co będziemy nadal widzieć tylko w hollywoodzkich filmach na razie. Jednak w 2006 roku naukowcy z Massachusetts General Hospital w Bostonie użyli siarkowodoru do spowolnienia metabolizmu i układu krążenia u myszy. Następnie udało im się odwrócić stan zawieszonej animacji bez obniżania temperatury ciała badanych. Ten eksperyment pokazuje, że zawieszona animacja u ludzi może być możliwa w przyszłości.

Zegary zasilane atomem do nawigacji w głębokim kosmosie

Nie wiadomo, co napotkasz w kosmosie. Można natknąć się na odłamki mniejsze od kamyka lub tak duże jak samochód. A przy prędkości, z jaką porusza się statek, w połączeniu z ruchem odłamków, uderzenie w przestrzeni kosmicznej różni się znacznie od uderzenia robaków w przednią szybę podczas podróży. To może okazać się katastrofalne w skutkach. A problem z tą sytuacją polega na tym, że statki kosmiczne są wyposażone w zegary nawigacyjne, które są dokładne tylko do pewnego stopnia.

Aby rozwiązać ten problem, NASA planuje wystrzelenie w 2015 roku statku kosmicznego, który będzie wyposażony w Deep Space Atomic Clock. Jest to mini wersja ultra-precyzyjnego, rtęciowo-jonowego zegara atomowego, który jest 100 razy bardziej stabilny niż istniejące zegary nawigacyjne. Oznacza to, że zegar jest dokładny do miliardowej części sekundy przez okres 10 dni, co daje astronautom możliwość pomiaru częstotliwości (które są używane do obliczania odległości) z dużo większą precyzją. W ten sposób, ostatecznie, kierując ich z dala od potencjalnie katastrofalnych kolizji.

Źródła: Science Discovery, Space.com

.