Aphrodite (Ancient Greek: Ἀφροδίτη, Aphrodítē) to starożytna grecka bogini miłości, piękna. Była również boginią prokreacji. Afrodyta jest jedną z Dwunastu Olimpijczyków. Najpiękniejsza i najbardziej wyrafinowana z bogiń, Afrodyta była żoną Hefajstosa, boga ognia i obróbki metali. Afrodyta miała liczne romanse z innymi istotami, z których najbardziej godnym uwagi był Ares, bóg wojny.
Góra Olimp
Delfin, Róża, Muszla przegrzebka, Mirt, Gołąb, Wróbel, Pas, Lustro, Perła i Łabędź
Hefajstos, Ares, Posejdon, Hermes, Dionizos, Adonis i Anchises
Z Aresem: Eros, Phobos, Deimos, Harmonia, Pothos, Anteros, Himeros,
Z Hermesem: Hermaphroditus,
Z Posejdonem: Rhodos, Eryx,
Z Dionizosem: Peitho, Gracje, Priapus,
Z Anchisesem: Eneasz
W Iliadzie: Zeus i Dione
W Teogonii: Odcięte genitalia Uranosa
Aeacus, Angelos, Apollo, Ares, Artemida, Atena, Dionizos, Eileithyia, Enyo, Eris, Ersa, Hebe, Helena Trojańska, Hefajstos, Herakles, Hermes, Minos, Pandia, Persefona, Perseusz, Rhadamanthus, Gracje, Horae, Litae, Muzy, Moirai, lub Tytani, Cyklopy, Meliae, Erinyes (Furie), Giganci, Hekatonkheires
Venus
Inanna/Ishtar
Astarte
W Iliadzie Homera, jedna z Oceanid.W Teogonii Hezjoda stwierdza się jednak, że Afrodyta wyrosła z piany morskiej, powstałej w miejscu, gdzie wylądowały genitalia Uranosa, po tym jak Kronos wykastrował go i wrzucił do morza. Kult Afrodyty skupiał się na wyspach Cythera i Cypr, z których obie uważane były za miejsce jej narodzin. Jej głównym świętem była Aphrodisia, którą obchodzono corocznie w środku lata. Charytanki (pomniejsze boginie wdzięku i przepychu) opiekowały się Afrodytą i służyły jako jej służebnice. Symbole Afrodyty to delfin, mirt, róża, gołąb, wróbel, łabędź i perła, a gołąb, wróbel i łabędź były jej świętymi zwierzętami. Jej rzymskim odpowiednikiem jest bogini Wenus. Afrodyta była dość często opisywana jako bardzo piękna, i była używana jako punkt porównania dla kobiecego piękna – ale tak jak była piękna, tak samo była mądra i roztropna.