Alai

Novel Non-invasive Management of Chronic Groin Pain from Fibrosed Contracted Inguinal Ligament

A Lokeshwar Raaju and N Ragunanthan*

Rathimed Speciality Hospital, Chennai, Indie

*Adres do korespondencji: Dr N Ragunanthan, MS Orth, DNB Orth, MRCS, FRCS Orth, Rathimed Speciality Hospital, Q- 102, 3rd Avenue, Anna Nagar, Chennai, Tamil Nadu, India, E-mail: [email protected]

Daty: Zgłoszono: 28 września 2018 r.; Zatwierdzono: 11 października 2018; Opublikowano: 12 października 2018

How to cite this article: Raaju AL, Ragunanthan N. Novel Non-invasive Management of Chronic Groin Pain from Fibrosed Contracted Inguinal Ligament. Arch Clin Exp Orthop. 2018; 2: 001-003. DOI: 10.29328/journal.aceo.1001003

Copyright: © 2018 Raaju AL, et al. This is an open access article distributed under the Creative Commons Attribution License, which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.

Keywords: Chronic groin pain; Inguinal ligament fibrosis; Percutaneous needle release; Platelet-rich plasma injection

Ból pachwiny może mieć nagły początek (ostry) i utrzymywać się przez długi okres (przewlekły), w zależności od przyczyny.

Ból pachwiny może być w wyniku urazu, infekcji, guza, przepukliny, naciągnięcia mięśni, patologii biodra, zapalenia kaletki maziowej, złamań, promieniującego bólu z mięśni i ścięgien nóg. U mężczyzn, zapalenie jąder i innych warunków wpływających moszny może spowodować ból pachwiny .

Ból pachwiny jest również znany wystąpić pooperacyjnie po operacji naprawy pachwin i chirurgii dla varicocele . Łagodny ból trwający przez kilka dni po operacji nie jest rzadkością, ale umiarkowany/ciężki ból trwający dłużej niż trzy miesiące wymaga rozważenia i zbadania w celu zidentyfikowania przyczyny i odpowiedniego leczenia.

Przedstawiamy 34-letniego mężczyznę, który zgłosił się z dolegliwościami bólowymi w lewej pachwinie w ciągu ostatnich czterech lat. Z powodu niepłodności wtórnej w 2010 roku wykonano zabieg podwiązania Varicocele po stronie lewej. Po zabiegu pojawiły się bóle pachwiny, z powodu których w innym szpitalu (2015 r.) wykonano neurektomię ilioinguinalną i podział mięśnia cremastera. Ból był uporczywy i zgłosił się do ambulatorium naszego szpitala. W badaniu przedmiotowym stwierdzono punktową tkliwość w lewej pachwinie w okolicy guzka łonowego. Test palcowy wykazał znaczną tkliwość po stronie lewej, głównie w okolicy spojenia łonowego i przyśrodkowego końca więzadła pachwinowego. Wykonano MRI pachwiny ze stawem biodrowym, które wykazało brak uwidocznienia lewego przyśrodkowego końca więzadła pachwinowego, co sugeruje obecność tkanki bliznowatej/zrostów. Nie stwierdzono patologii stawu biodrowego, zapalenia mięśni, osteitis pubis (Rycina 1a,b). Badanie serologiczne krwi na obecność markerów zapalnych było w granicach normy. Uzyskano opinię chirurga ogólnego w celu wykluczenia przepukliny. Klinicznie nie znaleziono żadnych dowodów na istnienie przepukliny. Pod kontrolą USG wykonano infiltrację miejscowego środka znieczulającego na bolesny obszar. Tkliwość punktowa poprawiła się, a test inaginacji palca nie był bolesny.

Pod kontrolą USG wykonano przezskórne igłowe uwolnienie zwłókniałego więzadła pachwinowego, a następnie wstrzyknięto PRP w lewej pachwinie. Po zabiegu dolegliwości bólowe ustąpiły. Pacjentkę poddano programowi rozciągania pachwiny wraz ze wzmocnieniem mięśni ściany brzucha.

Pacjentkę obserwowano przez trzy miesiące i zalecono kontynuację ćwiczeń rozciągających pachwinę oraz ćwiczeń wzmacniających mięśnie przedniej ściany brzucha. Pacjent nie skarżył się na ból i może wykonywać codzienne czynności bez żadnych ograniczeń.

Najczęstszą przyczyną bólu pachwiny jest nadwyrężenie mięśnia, ścięgna lub więzadła.

Ból pachwiny może pojawić się natychmiast po urazie lub pacjent może zgłaszać się z bólem o stopniowym początku przez okres tygodni, a nawet miesięcy. Przyczyny bólu pachwiny obejmują następujące czynniki: Osteitis pubis, Inguinal hernia, Adductor tendinitis, Bursitis, Epidididymitis, Hydrocele, Avulsion fracture, Varicocele, Sciatica, Retractile testis, Spermatocele, Stress fracture, Swollen lymph nodes, Testicular tension, Zapalenie jądra, Zakażenie dróg moczowych, Neuroma Ilio-inguinalna, Entezopatia (łokieć tenisisty pachwiny), Przepuklina sportowa (rozdarcie pierścienia pachwinowego), Symphysidysis, Symphysioliitis, Mesh Inguinodynia, Patologia biodra .

Ból pachwiny jest uznanym powikłaniem po operacjach w obrębie pachwiny, takich jak operacja przepukliny pachwinowej, operacja varicocele.

Anatomia regionu pachwiny jest bardzo złożona, składająca się z więzadła pachwinowego, struktur, które przechodzą za więzadłem, kanału pachwinowego, który jest skośnym przejściem tuż nad przyśrodkową połową więzadła pachwinowego z jego strukturami przechodzącymi przez kanał i przyśrodkowym końcem spojenia łonowego zwanego grzebieniem kości łonowej, który zapewnia umocowanie do mięśni takich jak ścięgno spojenia, Pyramidalis, Rectus abdominis i mięsień skośny zewnętrzny. Więzadło pachwinowe rozciąga się od grzebienia biodrowego przedniego górnego Ilium do guzka kości łonowej. Jest ono utworzone przez aponeurosis mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha i kontynuowane jako Fascia Lata uda. Dlatego patologia w tym złożonym regionie anatomicznym pachwiny powoduje trudności w identyfikacji dokładnej przyczyny bólu. U tego konkretnego pacjenta MRI pachwiny i stawu biodrowego wykluczyło osteitis pubis, zapalenie ścięgna przywodziciela i inne przyczyny bólu pachwiny. Klinicznie pacjent nie wykazywał żadnych dowodów na istnienie przepukliny pachwinowej. Jednak MRI wykazał słabą wizualizację więzadła ilioinguinalnego w lewej pachwinie, prawdopodobnie z powodu tkanki bliznowatej/ zrostów obejmujących więzadło ilioinguinalne, prawdopodobnie z powodu poprzedniej operacji (Rysunek 1a,b). Ponadto, pacjent w teście inaginacji palca wykazał silną tkliwość po lewej stronie z powodu pogrubienia przyśrodkowej strony więzadła ilioinguinalnego w miejscu wprowadzenia łonowego.

Różne procedury zostały opisane w celu zarządzania bólem pachwiny, które obejmują laparoskopową tenotomię więzadła pachwinowego i wzmocnienie siatką przedniej ściany brzucha, otwarte/ laparoskopowe usunięcie siatki i neurektomię ilioinguinalną oraz wymianę siatki naprzeciwko lokalizacji pierwszej siatki. W przypadku tych procedur chirurgicznych, jeśli ból utrzymuje się, trudno jest określić, czy jest on spowodowany powikłaniami związanymi z siatką, takimi jak infekcja, odrzucenie siatki, migracja siatki, czy też pierwotnym bólem, z którym pacjent się zgłosił. Również należy unikać powtórnych ponownych eksploracji biorąc pod uwagę ryzyko anestezjologiczne i zachorowalność chirurgiczną.

W przypadku tego pacjenta zwłókniałe, pogrubiałe więzadło ilioinguinalne zostało uwolnione przezskórnie wraz z wstrzyknięciem osocza bogatopłytkowego. Nie zdecydowano się na wstrzyknięcie steroidu, ponieważ MRI nie wykazało stanu zapalnego, a wielokrotne wstrzyknięcia steroidu mogą spowodować zwłóknienie. Biorąc pod uwagę obecność różnych czynników bioaktywnych w osoczu bogatopłytkowym, które sprzyjają wzrostowi komórek i regeneracji tkanek, osocze bogatopłytkowe wstrzyknięto miejscowo. Po zabiegu, po trzymiesięcznej obserwacji, pacjent nie odczuwał dolegliwości bólowych i nie miał trudności w wykonywaniu codziennych, rutynowych czynności. Dlatego też, nieinwazyjne leczenie bólu pachwiny powinno być zawsze preferowane w pierwszej kolejności, a w przypadku niepowodzenia można rozważyć zastosowanie procedur chirurgicznych/inwazyjnych.

Ta nowatorska technika przezskórnego uwolnienia zwłókniałego więzadła pachwinowego może dać dobre krótkoterminowe wyniki w przewlekłym bólu pachwiny spowodowanym zwłóknieniem więzadła pachwinowego, szczególnie w połączeniu z bioaktywnym osoczem bogatopłytkowym. Dzięki temu można uniknąć inwazyjnych zabiegów chirurgicznych, takich jak laparoskopowe uwolnienie więzadła pachwinowego i wzmocnienie siatką oraz związanych z tym powikłań. Ograniczeniem badania jest opis przypadku pojedynczego pacjenta i krótkotrwały wynik (3 miesiące).

.