Alai

Ser Arthur Dayne, znany jako Miecz Poranka, był sławnym i legendarnym rycerzem z rodu Dayne i członkiem Gwardii Królewskiej Aerysa II Targaryena. Wielu uważało go za najbardziej rycerskiego wojownika w Siedmiu Królestwach.

Arthur był najbliższym przyjacielem księcia Rhaegara Targaryena. Był bratem lady Ashary Dayne i lady Allyrii Dayne. Jego bratankiem, synem nieznanego starszego brata Arthura, jest lord Edric Dayne.

Wygląd i charakter

Chociaż prawdziwy wygląd ser Arthura Dayne’a nie jest potwierdzony (dom Dayne składa się z jasnej skóry i włosów), Eddard Stark opisał go jako osobę o smutnym wyrazie twarzy. Możliwe, że wyglądał jak jego siostra, która była ciemnowłosa, wysoka i niezwykle piękna z fiołkowymi oczami.

Artur miał reputację najszlachetniejszego rycerza od czasów księcia Aemona Smoczego Rycerza i najsłynniejszego Dornijczyka swoich czasów (nie licząc jego własnej siostry i księcia Oberyna Martella). Był niezwykle pryncypialny i posłuszny, wypełniając w najwyższym stopniu rozkazy swoich królewskich mistrzów. Był największym i najbliższym przyjacielem księcia Rhaegara Targaryena, a także jego stałym towarzyszem. Status Artura jako jednego z najszlachetniejszych rycerzy swoich czasów jest ugruntowany przez to, jak każdy, kto choćby wspomina jego imię, powołuje się na to, jak wielkim był człowiekiem. Podczas swojej kampanii przeciwko Bractwu Kingswood, odważnie i uprzejmie pozwolił swojemu przeciwnikowi w Uśmiechniętym Rycerzu sięgnąć po inny miecz, gdy jego własny stał się zbyt zniszczony, by potem szybko zakończyć pojedynek.

Arthur Dayne, ostatni, ale nie najmniej ważny, był największym rycerzem swojego pokolenia i najbardziej śmiercionośnym z Gwardii Królewskiej króla Aerysa II Targaryena (a to już coś, skoro w jej skład wchodzą Barristan Śmiały, zaciekły Gerold Hightower i cudowny Jaime Lannister). Posługując się słynnym mieczem Dawn, Artur był opisywany jako całkowicie niepowstrzymany z gołą stalą, i nikt nie mógł się z nim mierzyć w najlepszym dniu. Artur bardzo rzadko stawiał czoła komuś, kto mógłby mu dorównać, z rzadkimi wyjątkami w postaci Uśmiechniętego Rycerza i (przypuszczalnie i dyskusyjnie) Lorda Eddarda Starka. Jaime Lannister, który w młodości wielbił Artura, twierdzi całkiem słusznie, że Artur mógłby z łatwością pokonać całą obecną Gwardię Królewską lewą ręką, „podczas gdy prawą robiłby siku”.

Był doskonałym rycerzem turniejowym, pokonał swego przyjaciela, księcia Rhaegara Targaryena, podczas turnieju z okazji narodzin księcia Viserysa, a później złamał przeciwko niemu dwanaście lanc w Końcu Burzy, lecz został pokonany w Harrenhal.

Historia

Był drugim synem nieznanego lorda Dayne’a. W młodości uczył się sztuki wojennej w Starfall i w końcu został uznany za godnego władania Świtem, rodowym ostrzem rodu Dayne. Był starszym bratem Ashary Dayne i Allyrii Dayne oraz wujem Edrica Dayne’a.

W pewnym momencie został przyjęty do Gwardii Królewskiej Aerysa II Targaryena i służył pod Lordem Dowódcą Geroldem Hightowerem.

Został pasowany na rycerza przez Jaime’a Lannistera za jego wysiłki w pokonaniu przerażającego Bractwa Kingswood i osobiście zabił jednego z jego najbardziej znanych członków, Uśmiechniętego Rycerza. Artur pokonał rycerza w trakcie zaciekłego pojedynku, w którym miecz banity został uszkodzony, a Artur pozwolił mu zdobyć nowy, po czym ściął mężczyznę.

Był nieobecny przez większą część Rebelii Roberta, ale w końcu walczył z Eddardem Starkiem w Wieży Radości i zabiłby go, gdyby nie interwencja Howlanda Reeda. Ser Arthur Dayne zginął, a lord Stark przywrócił Świt do Starfall z honorem dla swego przeciwnika. Ciało Arthura, wraz z jego braćmi i towarzyszami Neda, pochowano pod kopcem ze skał z samej Wieży

.