Okręty podwodne używają fal dźwiękowych (sonaru), aby znaleźć drogę pod wodą, zlokalizować swoje cele i uniknąć wroga. Dlatego tak ważne jest poznanie, jak fale dźwiękowe przemieszczają się w wodzie morskiej. To z kolei wymaga badań nad fizycznymi właściwościami wody morskiej, topografii dna oceanicznego i wielu innych powiązanych tematów. Biorąc pod uwagę wiele naturalnych, jak również stworzonych przez człowieka źródeł hałasu w oceanie, badanie podwodnego dźwięku jest bardzo skomplikowanym tematem. Z tych powodów Marynarka Wojenna od dawna wspiera szeroki zakres badań w takich naukach jak oceanografia, akustyka i innych dziedzinach istotnych dla działania okrętów podwodnych. Badawczy okręt podwodny NR-1 o napędzie atomowym wniósł wiele do tych wysiłków.
Nuclear-powered Research Submersible NR-1
NR-1 wszedł do służby w 1969 roku. Został zaprojektowany głównie do lokalizowania i odzyskiwania obiektów podwodnych, takich jak zatopione radzieckie okręty podwodne lub zagubione radzieckie pociski. W drugiej kolejności zajmowała się także badaniami głębokości zanurzenia.
NR-1 ma 140 stóp (43 m) długości, 12 stóp (3,6 m) średnicy i wyporność około 400 ton w zanurzeniu. Na pokładzie znajduje się załoga składająca się z dwóch oficerów, trzech marynarzy i dwóch naukowców. Reaktor wodny ciśnieniowy wielkości lodówki napędza dwa zamontowane na zewnątrz silniki elektryczne ze śrubami napędowymi, a także dostarcza mocy czterem kanałowym pędnikom zapewniającym manewrowość. NR-1 nie musi być tak cichy jak bojowy okręt podwodny, nie musi też wytrzymywać tak silnych wstrząsów. Musi jednak spełniać te same wysokie standardy bezpieczeństwa i niezawodności reaktora, co każdy amerykański okręt podwodny z napędem jądrowym. Dzięki uprzejmości U.S. Naval Institute
.