Biologia kuguarów w Manitobie
Biologia podstawowa
Kuguary są jednym z dwóch „wielkich kotów” w Nowym Świecie. Drugim jest jaguar (Panthera onca). Kuguary występują w różnych siedliskach w Ameryce Północnej i Południowej, aż do Jukonu do południowego krańca Argentyny. Są one członkami Felidae (rodzina kotów) ssaków i są uważane za największych członków Felinae, podrodziny zawierającej gepardy i resztę mniejszych kotów: rysie, bobcaty, jaguary itd. Inny kot podrodziny, Pantherinae, zawiera wszystkie naprawdę duże koty: lwy, tygrysy, lamparty i jaguar.
Manitoba jest domem dla trzech dzikich członków rodziny kotów: puma, bobcat (Lynx rufus) i ryś (Lynx canadensis). Lynx roam the province’s boreal forest regions to the north and east while bobcats are found in the southern parts of the province primarily along forested waterways.
Description
A cougar is a very large cat, males average 60 – 80 kg in weight and around 240 cm in length, from nose to tip of the tail. Znaczna część z tego to ogon, około 80 – 90 cm. Samice mają tendencję do bycia mniejszymi, średnio około 40 – 50 kg wagi. Stojąc na czworakach kuguary mają około 60 – 80 cm wysokości w ramionach. Obie płci są równomiernie płowo brązowe z białą obwódką wokół pyska. Ich długie ogony zakończone są czarną końcówką. Młode, zwane kociętami, są jaśniejsze, z wyraźnymi ciemnymi plamami.
Klasyfikacja
Oficjalna klasyfikacja puma to:
| Kingdom: | Animalia | |
| Phylum: | Chordata | |
| Class: | Mammalia | |
| Order: | Carnivora | |
| Family: | Felidae | |
| Podrodzina: | Felinae | |
| Genus: | Puma | |
| Gatunki: | concolor |
Dochodzenie nazw
Kuguary mają szeroki wachlarz innych nazw zwyczajowych, w tym: lwa górskiego, pumę, panterę, catamount, malarza i wiele innych; tak wiele, że próba dostarczenia wyjaśnień dla jego wspólnych nazw zajęłaby kilka stron! Strona Wikipedii na kuguary (link poniżej) ma całkiem dobre wyjaśnienie kilku z nich. Wspólna nazwa, „Cougar” jest uważana za korupcję francuskiego „couguar”, który z kolei pochodzi od brazylijskiego rdzennej nazwy dla tych kotów, „cuguacuarana”.
Nazwa naukowa, Puma concolor, pochodzi od jednego z jego wspólnych nazw, Puma, który jest uważany za hiszpański słowo przyjęte od rdzennego słowa dla tych dużych kotów. Do niedawna kuguary były Felis concolor, Felis jest łacina dla „kot”. Specyficzna nazwa „concolor” odzwierciedla równomierne ubarwienie tych kotów, „con” jest łacińskie dla „tego samego lub nawet”.
Distribution
The cougar jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych ssaków w Nowym Świecie. Przed przybyciem europejskich osadników puma były uważane za powszechne w całej Ameryce Północnej na południe od borealnych regionów leśnych i w całej niemal Ameryce Południowej. Wydaje się, że ich pierwotny zasięg był ściśle związany z rozmieszczeniem łosi i jeleni w Ameryce Północnej. Agresywne polowania „przeciwko drapieżnikom” prawie wyeliminowały pumeksy z terenów na wschód od Gór Skalistych. Populacja utrzymała się w południowej Florydzie, a w ostatnich latach kuguary są uważane za rozprzestrzeniające się z powrotem do części wschodniej Ameryki Północnej, gdzie uważano, że zostały extirpated.
Kuguary były prawdopodobnie obecne w Manitoba w erze osadnictwa przedeuropejskiego i uważano, że zostały wyeliminowane tutaj, too. Czy zostały one całkowicie wyeliminowane z tej prowincji w pewnym momencie jest przedmiotem debaty. Ostatnie obserwacje kuguarów nie pozostawiają wątpliwości, że zwierzęta te znów tu są, ale nie wiadomo, czy osiedliły się tu na stałe. Zarówno w Północnej jak i Południowej Dakocie istnieją ustalone populacje hodowlane puma. Pojedyncze zwierzęta, zwłaszcza młode samce, mogą pokonywać duże odległości, gdy tylko opuszczą swoje matki w poszukiwaniu własnego terytorium. Ostatnie doniesienia o puma w tej prowincji mogą być wynikiem przeniesienia się z tych pobliskich amerykańskich populacji. Jeśli puma ponownie założy populację hodowlaną w Manitobie, jej zasięg będzie prawdopodobnie zbieżny z zasięgiem jelenia wirginijskiego, dominującego gatunku kopytnego w rolniczym regionie prowincji i na południowych granicach lasu borealnego.
Bill Watkins, Manitoba Conservation, dostarczył trochę więcej informacji do rozważań. „South Dakota ma szacunkową (i bardzo dobrze zbadane) populację 165 puma i ma średnio 25 martwych puma (głównie zabity na drodze, ale niektóre „obrona” zabija) zwrócił się do ich dzikich folks każdego roku.” Jeśli Manitoba ma rezydenta, populacji hodowlanej, to dlaczego tak mało pokazują się martwe? Młode kuguary są, niestety, jak wiele innych dużych ssaków dość podatne na zabicie podczas przekraczania dróg i autostrad.
Habitat
Wydaje się, że tylko o każdy rodzaj środowiska (poza tundra) może trzymać siedlisko dla kuguarów. Mogą one żyć na pustyniach i bagnach, w górach i preriach. The key component seems to be some sort of dense cover that lets them pursue their ambush style of hunting; that and the presence of large prey species like deer.
Populations
The population density of cougars is always fairly low, as is tends to be for all large predators. Kuguary są zwierzętami samotniczymi i silnie terytorialnymi, z zasięgami domowymi od 30 do 100 km kwadratowych. Zasięgi samców mogą wynosić nawet do 1000 km2, zasięgi samic są zazwyczaj znacznie mniejsze. Zasięgi domowe obu płci będą się znacznie różnić w zależności od dostępności zdobyczy. W dobrych siedliskach odnotowano zagęszczenie populacji wynoszące 1 osobnik na 35 km kwadratowych. There will be some overlap of territories between males and females.
Life Cycle
Female cougars reach sexual maturity after 1 1/2 years. Przychodzą do estrus (ruja) regularnie przez cały rok, ale samice zazwyczaj produkują miot tylko raz na 2 lub 3 lata. Narodziny mogą nastąpić o każdej porze roku, ale większość miotów rodzi się od czerwca do września w Ameryce Północnej. 3 miesiące po kryciu rodzi się od 1 do 6 kociąt. Samce nie biorą udziału w wychowywaniu młodych i mogą zabijać znalezione przez siebie kocięta. Kocięta są odstawiane od piersi w wieku około 3 miesięcy, ale pozostają z matką, w zależności od jej umiejętności łowieckich, do około 2 roku życia. Przeżywalność do dorosłości jest niska dla kociąt puma, z średnio tylko 1 na miot osiągnięcia dorosłości. Śmiertelność młodych osobników jest również bardzo wysoka. Średnia długość życia w warunkach naturalnych może wynosić od 8 do 13 lat. Zwierzęta żyjące w niewoli dożywają 19 lat.
Pokarm
Kuguary, podobnie jak wszystkie koty, są mięsożercami. Ich ulubioną zdobyczą wydają się być jelenie i inne zwierzęta o podobnych rozmiarach, ale wezmą wszystko, co mogą dostać, od wiewiórek i królików po myszy i ptaki, jeśli nadarzy się okazja. Łosie i łosie mogą nawet paść ofiarą puma, ale puma ryzykuje większe obrażenia, jeśli zmierzy się z tak dużą ofiarą. Technika łowiecka puma polega na nagłym skoku lub wyskoku z ukrycia. Jeśli ofiara jest uchwycona, puma szybko manewruje w kierunku głowy i stosuje ukąszenie w szyję. W mniejszych zwierząt grzbietowej stronie szyi może być ugryziony oddzielając kręgi szyjne i powodując szybką śmierć, ale większe zwierzęta są chwytane na powierzchni brzusznej, gardło, uduszony i umierają z uduszenia.
Habits
Samotny, skryty i daleko opisać zwyczaje puma. Mogą być aktywne w ciągu dnia, ale są przede wszystkim nocne, wędrując na duże odległości w poszukiwaniu ofiary. Są one niezwykle zwinne i silne, i są znane z ich zdolności do skoków. W jednym skoku puma może przeskoczyć 14 m wzdłuż ziemi, lub może wystrzelić się 6 m prosto na drzewo!
Human/Cougar Interactions
Humans and cougars are best kept apart. Kiedy ludzie wkraczają do siedlisk puma, zapuszczając się coraz dalej i dalej w obszary dzikiej przyrody, a nawet budując domy w tradycyjnych siedliskach puma, może dojść do złych rzeczy. Ataki kugurów na ludzi są rzeczywistością. Od 1970 roku w Ameryce Północnej w wyniku ataku puma zginęły 22 osoby. Z drugiej strony, ludzie zabijają setki puma każdego roku. Całkowita liczba puma zabrana przez myśliwych lub zabita przez urzędników ochrony przyrody (z powodu postrzeganego zagrożenia) nie jest dostępna, ale w samej Kalifornii, gdzie polowanie na pumy nie jest legalne, podaje się, że rocznie zabijanych jest ponad 100 sztuk. Prawie wszystkie stany i prowincje w zachodniej części Ameryki Północnej zezwalają na polowanie na kuguary. Manitoba zapewnia kugurom pełną ochronę, podczas gdy Północna Dakota niedawno zainicjowała sezon polowań na swoją populację w południowo-zachodniej części stanu.
Kuguary są nadal polowane dla sportu w Ameryce Północnej, a ja mówię „dla sportu”, ponieważ nikt nie poluje na kuguary dla ich mięsa. Polowanie na psy gończe było kiedyś głównym sposobem polowania sportowego na kuguary. Polega to na wypuszczaniu sfor wyszkolonych psów, które gonią i tratują kota, po czym przyjeżdża myśliwy i strzela do zwierzęcia z bliska. W niektórych przypadkach pies prowadzący nosi radiową obrożę śledzącą z przełącznikiem przechyłu, który informuje myśliwych, czekających z powrotem w ciężarówce z włączonym ogrzewaniem, kiedy pies podnosi głowę na zdrewniałego kota. Jak sportowo! Na szczęście, hound-hunting popada w niełaskę i został teraz zakazany w niektórych stanach USA, które nadal pozwalają cougar hunting.
Final Thoughts
The cougar jest jednym z wielkich symboli dzikiej przyrody w Ameryce Północnej. Niezależnie od tego, czy te wspaniałe koty są stałymi mieszkańcami Manitoby, czy nie, nasza prowincja jest o wiele bogatsza nawet o ich tymczasową obecność. Mam nadzieję, że pewnego dnia uda mi się zobaczyć jednego z tych wspaniałych kotów na wolności. Zadowoliłbym się nawet znalezieniem śladu na śniegu, czegoś, co potwierdziłoby, że dzieliłem kawałek ziemi z dzikim kuguarem.
Dziękuję za poznanie kugurów Manitoby! Bye for now.
Some other winter features you might enjoy:
Debbie the Polar Bear | Winterkill | Ruffed Grouse
Other Resources:
For more information on cougars, check out these books: