Uwaga: Od czasu opublikowania tego artykułu, naukowcy zidentyfikowali związki odpowiedzialne za siniznę grzybów magicznych. Zobacz artykuł Psychedelic Science Review „Study Identifies Compounds and Mechanism that Causes Psilocybin Mushroom Bluing.”
Błękitne zasinienie jest jedną z najbardziej znanych cech grzybów zawierających psylocybinę (aka magiczne grzyby). Niebieskie zasinienie (wraz z dwoma innymi cechami) stanowi silny dowód na to, że dany grzyb jest aktywnym grzybem psilocybinowym. Kompletny trzyczęściowy test na identyfikację aktywnego grzyba psilocybinowego jest następujący:1
- Grzyb sinieje na niebiesko.
- Grzyb odkłada fioletowo-brązowy odcisk zarodnika, oraz
- Grzyb ma półżelatynowy, dający się oddzielić strzępek.
Błękitna sinizna Psilocybe azurescens – Zwróć uwagę na niebieski kolor na trzonie i wzdłuż krawędzi kapelusza. Obraz z Drugs-Forum.com.
Pomimo, że reakcja sinienia jest szeroko znana i dyskutowana, nikt nie zidentyfikował przyczyny niebieskawego koloru. Według Paula Stametsa w Psilocybin Mushrooms of the World, „Nikt, do tej pory, nie był w stanie wskazać struktury chemicznej niebieskawego związku.”
Stamets twierdzi, że niebieskawa pigmentacja jest „wynikiem zjawiska równoległego do degradacji niestabilnej psilocyny (zdifosforylowanej psilocybiny) do obecnie nieznanych związków przez enzymy wewnątrz komórek grzyba. Oznacza to, że kiedy Psilocybe lub Panaeolus sinieje na niebiesko, reakcja kolorystyczna jest współwskaźnikiem, że psilocyna jest lub była obecna. Naturalnie, ponieważ zjawisko sinienia wydaje się być równoległą sekwencją rozkładu, im bardziej grzyby są posiniaczone tym mniej silne się stają.”
Reakcja sinienia Psilocybe cyanescens, aktywnego grzyba psilocybinowego. Zwróć uwagę na niebieski kolor wokół krawędzi kapelusza. Obraz z Drugs-Forum.com.
Inni badacze zgadzają się, że sinienie ma niewiele wspólnego z ogólną zawartością psylocyny lub psylocybiny.1-3 Jeśli niebieski kolor powstaje w wyniku degradacji aktywnych cząsteczek, to w najlepszym przypadku stanowi wskaźnik tego, jak silny był grzyb – przed stłuczeniem. Warto zauważyć, że niektóre grzyby (np. niektóre gatunki borowików), które nie zawierają psilocybiny lub psylocyny, wykazują reakcję sinienia. Jednakże, ta reakcja sinienia w tych gatunkach jest prawdopodobnie inna – mianowicie inne cząsteczki, inny odcień niebieskiego i inna reakcja prowadząca do tego. Wiadomo również, że niektóre grzyby zawierające psylocybinę i psylocynę w ogóle nie sinieją.
What Is Known About the Blue Coloring?
Several different explanations have been offered for the blueing reaction in psilocybin mushrooms. Poprawna odpowiedź musi uwzględniać wszystkie znane fakty. Oto podsumowanie istotnych faktów zaczerpniętych z odnośników na końcu tego artykułu:
- Niebieskawy kolor pojawia się po uszkodzeniu grzyba zawierającego psylocybinę. Może to nastąpić w wyniku manipulacji grzybem. Może również wynikać z czynników środowiskowych, takich jak skażenie mikrobiologiczne. Patrz: czarna zgnilizna. W każdym z tych przypadków, uszkodzenie struktury grzyba wystawia cząsteczki na działanie tlenu z otoczenia.
- Niebieskawy związek jest rozpuszczalny w wodzie i pozostaje w warstwie wodnej po filtracji i/lub przemyciu niepolarnymi rozpuszczalnikami, takimi jak heksany.
- Dodanie przeciwutleniacza (np, kwasu askorbinowego i/lub askorbinianu sodu) zapobiega sinieniu w zawiesinie materiału grzybowego w wodzie.
- Dodanie przeciwutleniacza (np, kwasu askorbinowego i/lub askorbinianu sodu) do niebieskiego roztworu wodnego (tj. roztworu wodnego zawierającego niebieski związek) eliminuje niebieski kolor, zapewniając przejrzysty bezbarwny roztwór.
- Występowanie psylocybiny i/lub psylocyny wydaje się być wymagane do sinienia, jednakże,
- Występowanie psylocybiny i/lub psylocyny nie gwarantuje sinienia. Innymi słowy, psylocybina i/lub psylocyna muszą reagować z czymś innym niż tylko z wodą i tlenem w celu wytworzenia niebieskiego związku.
Od lat 60-tych wiadomo, że psylocyna jest łatwo utleniana przez enzymy do niebieskiego koloru w różnych preparatach tkanek zwierzęcych.4-Niebieski kolor uzyskany, gdy psylocyna jest inkubowana z enzymem oksydazy miedziowej z surowicy ssaków miał spektrum absorpcji 620-625 mµ i mniejszy pik przy 400 mµ.8 Zostało zaproponowane przez badaczy i podsumowane przez Dinis-Oliveria, że niebieski składnik może mieć strukturę o-chinonu lub iminochinonu.9 Jednak te badania z wykorzystaniem tkanek ssaków mogą nie reprezentować mechanizmu, dzięki któremu niebieski barwnik tworzy się w gatunkach Psilocybe.
W 1960 roku Blaschko i Levine zaproponowali dwie możliwe struktury dla niebieskiego produktu utleniania z psilocyny: 7
Dwie możliwe struktury zaproponowane przez Blaschko i Levine w 1960 roku dla cząsteczki powstałej w wyniku reakcji sinienia psilocybiny.7.
W 1967 roku Levine doniósł w Nature, że oksydacyjne tworzenie niebieskiego koloru z psylocyny może być osiągnięte bez enzymów w obecności żelaza żelaznego.8 Dalszy test wykazał, że EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy) i inne środki chelatujące (substancje chemiczne, które reagują z metalem) zablokowały reakcję, weryfikując, że obserwacja była prawidłowa. Na podstawie analizy ówczesnych badań, Levine zaproponował następującą reakcję tworzenia niebieskiego produktu:
Propozycja mechanizmu reakcji sinienia
W oparciu o powyższe fakty, wydaje się, że reakcja sinienia wymaga dwóch składników: (1) pochodnej psylocyny i (2) innego składnika biologicznego obecnego w niektórych, ale nie wszystkich grzybach psylocybinowych. Patrz fakty 5 i 6 powyżej.
Proponuje się, że niebieski kolor jest spowodowany związkiem metalu przejściowego (prawdopodobnie związek miedzi) zawierającym pochodną psylocyny. Odczynnik miedziowy pochodzi prawdopodobnie z enzymu obecnego w wielu (ale nie wszystkich) gatunkach grzybów zawierających psylocybinę. Po wystawieniu na działanie tlenu i wody, psylocybina/psilocyna reaguje z odczynnikiem miedziowym, tworząc nowy (niebieski, rozpuszczalny w wodzie) miedziowy związek koordynacyjny. Wiadomo, że wiele związków miedzi ma głęboki niebieski kolor.4 W szczególności, wiele amin miedziowych ma głęboki niebieski kolor. Najbardziej znanym (i podstawowym) przykładem jest prawdopodobnie dodanie amoniaku do roztworu jonu miedzi2+.5
Ten mechanizm odpowiada również faktom 3 i 4 powyżej, ponieważ dodanie kwasu askorbinowego do roztworu zniszczyłoby niebieski związek miedzi, np, poprzez redukcję miedzi z Cu2+ do Cu1+.
Dalsze badania dotyczące reakcji sinienia
Obecne zrozumienie reakcji sinienia psilocybiny podkreśla niezaspokojoną potrzebę lepszej chemii psilocybiny. Tutaj, kilka stosunkowo prostych eksperymentów chemicznych mogłoby pomóc wyjaśnić niebieski kolor obserwowany przy siniakach wielu odmian grzybów psilocybinowych.
Na przykład, czy można by zsyntetyzować i scharakteryzować serię miedzianych związków tryptaminowych, wykazujących niebieski kolor? Jeśli tak, to mogłoby również wyjaśnić różne odcienie niebieskiego, które są obserwowane w różnych gatunkach grzybów. Z Shroomery: „Istnieje również inny alkaloid tryptamina znaleźć w niektórych grzybów, zwany aeruginascin. Uważa się, że zawiera on fosfor, podobnie jak psylocybina, norbaeocystyna i baeocystyna. Grzyby z tym alkaloidem mają tendencję do zabarwiania się na zielonkawo-niebiesko zamiast normalnego cyjanowego błękitu, który zwykłe psychodeliczne grzyby zabarwiają.”
Byłoby również pouczające przeprowadzić kilka eksperymentów z użyciem czystej psylocyny i/lub psylocybiny zarówno z jak i bez obecności tlenu. Eksperyment ten prawdopodobnie pokazałby, że utlenianie psylocyny i/lub psylocybiny nie prowadzi do powstania niebieskiego związku bez jakiegoś innego czynnika (np. enzymów zawierających miedź, jak opisano powyżej), który jest obecny w naturalnie występujących grzybach psylocybinowych.
.