Charlemagne, the medieval king of Western Europe, indeed stood tall, ujawnia szczątki czczonego władcy
W czasopiśmie, Economics & Human Biology, zespół kierowany przez Franka Ruhli ze szwajcarskiego Uniwersytetu w Zurychu, przyjrzał się zachowanym kościom goleniowym jednorazowego władcy Europy. „Karol Wielki – lub Carolus Magnus oznaczający 'Karola Wielkiego’, jak również 'Karola Wielkiego’ – jest jedną z najważniejszych postaci historycznych”, rozpoczynają badania nad królem Franków, który zmarł w 814 r. n.e.
Syn „Pippina Krótkiego”, budowa ciała Karola Wielkiego jest znana tylko z opisów historycznych, gdzie jego kronikarz opisał go jako „dużą i silną osobę, wyniosłą, ale nie nieproporcjonalnie wysoką, i mierzącą dokładnie siedem razy długość własnej stopy”. Ruhli i koledzy postanowili zmierzyć legendę używając jego kości podudzia, na wystawie w skarbcu niemieckiej katedry w Akwizgranie.
Używając rentgena i tomografu komputerowego, zespół stwierdza, że Karol Wielki był wysoki; jego podudzie miało 17 cali długości, co czyniło go wysokim na 6 stóp w czasie, gdy przeciętny europejski mężczyzna stał na 5’5″. Ale prawdopodobnie nie był duży, ponieważ goleń nie wykazuje nadmiernego zgrubienia, zamiast tego sugerując, że ważył około 172 funtów, mówi badanie, które kończy się konkluzją:
„Chociaż nasze szacunki dotyczące wzrostu mają zakres lub błąd, będąc oparte tylko na jednej kości, oczywiste jest, że wygląd fizyczny Karola Wielkiego był bardzo godny uwagi dla średniowiecza, a zatem mógł przyczynić się do jego osiągnięć społeczno-politycznych, ponieważ wysoki wzrost jest – nawet obecnie – dobrze skorelowany ze zmniejszoną śmiertelnością i zachorowalnością oraz zwiększonym indywidualnym sukcesem społeczno-ekonomicznym.”
Wygląda więc na to, że nawet w średniowieczu nigdy nie można było być zbyt szczupłym, ani zbyt bogatym.