Artykuły dotyczące historii Essex, badania przodków i historii Wielkiej Brytanii
Czym było królewskie zło?
Charles II dotykający pacjenta dla królewskiego zła (scrofula)
Obraz dzięki uprzejmości Wellcome Library CC BY 4.0
Wtedy uważano, że dotykanie monarchy jest lekarstwem na chorobę.
Zło króla było nazwą nadaną skrofuły, obrzęku kości i gruczołów limfatycznych na szyi. Teraz uznano, że jest tuberculosis.
Od czasów Edwarda Wyznawcy, króla Anglii 1003-1066, to było przesądne przekonanie, że choroba może być leczona przez królewskiego dotyku. To przekonanie o uzdrawiającym dotyku monarchy można było znaleźć tylko w Wielkiej Brytanii i Francji.
Kolejni królowie i królowe organizowali ceremonie znane jako „Dotykanie za królewskie zło”, podczas których setki ludzi cierpiących na chorobę klękały przed nimi i były dotykane ręką monarchy. Ceremonie te różniły się w obu krajach. Niektórzy monarchowie wahali się, czy przeprowadzać ceremonię, gdy dżuma i inne choroby pustoszyły kraj, ale zdawali sobie również sprawę z wagi ceremonii dla ludzi i uznawali, że może ona uczynić ich niepopularnymi, jeśli nie przeprowadzą ceremonii.
Jednakże nie wszyscy posiadali popularną wiarę w ceremonię. Jakub I z Anglii uważał ją za przesąd, a w okresie Commonwealth po egzekucji Karola I, Parlament naturalnie uważał ją za zabobonną.
Po przywróceniu monarchii i jej tradycji, król Karol II wznowił ceremonię. Podczas jego panowania dotknął prawie 100.000 osób. 6 lipca 1660 roku świadkiem jednej z ceremonii był pamiętnikarz Evelyn.
„Jego Królewska Mość siedzący pod swoim stanem w Banqueting-House, chirurdzy spowodowali, że chorzy zostali przyniesieni lub doprowadzeni, aż do tronu, gdzie klęcząc, król głaszcze ich twarze lub policzki obiema rękami naraz, na co kapelan w swoich formalnościach mówi: 'Położył na nich ręce i uzdrowił ich’.” Mówi się to do każdego w szczególności. Gdy wszyscy zostali dotknięci, podchodzą ponownie w tym samym porządku, a drugi kapelan klękając i mając na ramieniu anioła ze złota zawieszonego na białej wstążce, dostarcza je jeden po drugim Jego Królewskiej Mości, który zakłada je na szyje dotkniętych, gdy przechodzą, podczas gdy pierwszy kapelan powtarza: „To jest prawdziwa światłość, która przyszła na świat.”
Ceremonia zakończyła się czytaniem z Biblii, modlitwami i błogosławieństwem. Następnie umyto ręce królowi.
Samuel Pepys, wielki pamiętnikarz, był świadkiem tej ceremonii kilka miesięcy później, 13 kwietnia 1661 roku. Napisał: „Poszedłem do Banquethouse i tam zobaczyłem, jak król uzdrawia, pierwszy raz, kiedy go widziałem; co zrobił z wielką powagą i wydawało mi się to brzydkim i prostym urzędem.”
W 1712 roku królowa Anna dotknęła 2-letniego chłopca. Był to Samuel Johnson, który później stał się sławny dzięki swojemu słownikowi.
Praktyka w Wielkiej Brytanii zatrzymała się po Królowej Annie, ale kontynuowana była we Francji do 1825 roku.
Więcej artykułów na temat Historii Essex, Badań nad Przodkami i Historii Wielkiej Brytanii
.