Alai

Cyklosporyna jest lipofilnym cyklicznym polipeptydem, który wytwarza zależne od wapnia, specyficzne, odwracalne hamowanie transkrypcji interleukiny-2 i kilku innych cytokin, przede wszystkim w limfocytach T pomocniczych. Zmniejsza to wytwarzanie szeregu cytokin, hamując aktywację i/lub dojrzewanie różnych typów komórek, w tym tych zaangażowanych w odporność pośredniczącą. Tak więc cyklosporyna ma właściwości immunosupresyjne i ma sprawdzone miejsce jako terapia pierwszego rzutu w profilaktyce i leczeniu odrzucania przeszczepów. Cyklosporyna była również oceniana w szerokim zakresie zaburzeń, w których dysfunkcja układu immunoregulacyjnego jest podejrzewanym lub udowodnionym czynnikiem etiologicznym, i na tym koncentruje się niniejszy przegląd. U pacjentów z ciężką chorobą, oporną na standardowe leczenie, doustna cyklosporyna jest skuteczną terapią w ostrym ocznym zespole Behçeta, endogennym zapaleniu błony naczyniowej oka, łuszczycy, atopowym zapaleniu skóry, reumatoidalnym zapaleniu stawów, aktywnej chorobie Crohna i zespole nerczycowym. Jednoczesna terapia kortykosteroidami w małych dawkach może poprawić wskaźniki odpowiedzi na leczenie w niektórych schorzeniach. Lek może być rozważany jako terapia pierwszego rzutu u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką anemią aplastyczną, którzy nie kwalifikują się do przeszczepu szpiku kostnego, z dodatkową korzyścią w postaci zmniejszenia miana alloprzeciwciał płytkowych. Może ona również przynieść znaczące korzyści terapeutyczne u pacjentów z pierwotną żółciową marskością wątroby, szczególnie u tych z mniej zaawansowaną chorobą. Ograniczone dowody sugerują, że cyklosporyna jest skuteczna u pacjentów z trudną do opanowania piodermią zgorzelinową, zapaleniem wielomięśniowym/zapaleniem skórno-mięśniowym lub ciężką astmą zależną od kortykosteroidów. Rzeczywiście, efekt oszczędzania steroidów przez cyklosporynę jest istotną zaletą w wielu wskazaniach. Ponadto lek ten wykazuje pewną skuteczność w wielu innych, na ogół rzadkich schorzeniach, w których brakuje kontrolowanych badań klinicznych i/lub jest mało prawdopodobne, aby zostały one przeprowadzone. Cyklosporyna nie wydaje się być skuteczna u pacjentów z alergicznym kontaktowym zapaleniem skóry, stwardnieniem rozsianym lub stwardnieniem zanikowym bocznym. Jest ona tylko przejściowo skuteczna u pacjentów z cukrzycą typu I (insulinozależną) i nie powinna być stosowana w tym wskazaniu. Aby uniknąć nawrotu choroby po opanowaniu aktywnej choroby, pacjenci powinni otrzymywać podtrzymujące leczenie cyklosporyną w najmniejszej skutecznej dawce. Wydaje się jednak, że leczenie podtrzymujące nie przynosi korzyści u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna i cyklosporyna powinna być u nich odstawiona po opanowaniu czynnej choroby. Nadmierne owłosienie, przerost dziąseł oraz działania neurologiczne i żołądkowo-jelitowe są najczęstszymi działaniami niepożądanymi u pacjentów otrzymujących cyklosporynę, ale zazwyczaj mają one charakter łagodny lub umiarkowany i ustępują po zmniejszeniu dawki. Zmiany w parametrach laboratoryjnych wskazujące na zaburzenia czynności nerek są stosunkowo częste, chociaż poważne nieodwracalne uszkodzenia występują rzadko.(ABSTRACT TRUNCATED AT 400 WORDS)